آموزش کامل و جامع پایگاه داده MariaDB

داده‌ها مهم‌ترین بخش هر برنامه به‌شمار می‌روند و به‌طور‌دائم باید ذخیره شوند. از پایگاه داده برای ذخیره داده‌های برنامه استفاده می‌شود. MariaDB یکی از پایگاه داده‌های محبوب و شاخه‌ای از  دیتابیس MySQL است.

MariaDB قابلیت‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارد که در این مقاله، قصد داریم آن‌ها را به‌طورکامل معرفی کنیم و نحوه نصب MariaDB در اوبونتو و ایجاد پایگاه داده و جداول و انجام انواع مختلف وظایف رایج مرتبط با پایگاه داده را نیز آموزش دهیم؛ پس تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

مبانی MariaDB

MariaDB پایگاه داده رابطه‌ای منبع‌بازی است که با برنامه و بدون هیچ هزینه‌ای برای ذخیره داده‌های مهم می‌تواند استفاده شود و نسخه بهبود‌یافته MySQL است. برای ایجاد ارتباط با پایگاه داده، می‌توان از هر برنامه یا هر اسکریپتی بهره برد.

کلاینت پیش‌فرض دیتابیس MariaDB، MYSQL است. اتصال به پایگاه داده MariaDB را می‌توان از ترمینال با استفاده از کلاینت ایجاد و از هر ابزار رابط کاربری گرافیکی (GUI) برای برقراری ارتباط با پایگاه داده MariaDB مانند phpMyAdmin استفاده کرد. به‌علاوه برای برقراری ارتباط با پایگاه داده MariaDB، می‌توانید از هر زبان برنامه‌نویسی سمت سروری مانند PHP و Perl و Python استفاده کنید. در مقاله حاضر، راه‌های ایجاد اتصالات پایگاه داده از ترمینال با استفاده از ابزار رابط کاربری گرافیکی و اسکریپت PHP در بخش «ایجاد اتصال با MariaDB» آموزش داده شده است.

تفاوت بین MariaDB و MySQL

MariaDB و MySQL تفاوت‌های بسیار زیادی دارند که در جدول زیر، به برخی از آن‌ها اشاره کرده‌ایم:

MySQL	MariaDB
هم نسخه رایگان و هم نسخه پولی دارد.	بدون هیچ هزینه‌ای می‌توان از آن استفاده کرد.
در سال ۱۹۹۵ منتشر شد.	در سال ۲۰۰۹ منتشر شد.
با استفاده از زبان‌های C و C++ توسعه یافته است.	با استفاده از زبان‌های C ،C++ ،Perl و Bash توسعه یافته است.
کُندتر کار می‌کند.	سریع‌تر کار می‌کند.
از موتورهای پایگاه داده کمتری پشتیبانی می‌کند.	از بسیاری از موتورهای پایگاه داده جدید پشتیبانی می‌کند.
از ابزارهای کاور داده و پویا پشتیبانی می‌کند.	از ابزارهای کاور داده و پویا پشتیبانی نمی‌کند.
از تعداد کمی اتصال پشتیبانی می‌کند.	از تعداد زیادی اتصال پشتیبانی می‌کند.
از رمزگذاری باینری و جدول موقت پشتیبانی نمی‌کند.	از رمزگذاری باینری و جدول موقت پشتیبانی می‌کند.

ویژگی‌های مهم MariaDB

MariaDB قابلیت‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارد که درادامه، به مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• این پایگاه داده منبع‌باز و تحت‌مجوز GPL یا LGPL یا BSD است.
• قدرتمند و مقیاس‌پذیر است.
• از زبان کوئری رایج و استاندارد استفاده می‌کند.
• سیستم‌عامل‌های مختلف از آن پشتیبانی می‌کنند.
• با زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف می‌توان از آن استفاده کرد.
• ایندکس را به‌طورخودکار به‌روزرسانی می‌کند.
• از بسیاری از زبان‌های برنامه‌نویسی و فناوری خوشه Galera پشتیبانی می‌کند.

آموزش نحوه نصب MariaDB در اوبونتو

برای اینکه بتوانید کارهای مربوط به پایگاه داده را انجام دهید، باید MariaDB را در سیستم‌عامل اوبونتو نصب کنید. برای نصب MariaDB در اوبونتو، کافی است که مراحل زیر را به‌ترتیب دنبال کنید:

برای به‌روزرسانی سیستم، دستور زیر را اجرا کنید:

$ sudo apt update

سپس برای نصب MariaDB، دستور زیر را اجرا کنید:

$ sudo apt install mariadb-server

درادامه، دستور زیر را برای اجرای اسکریپت امنیتی MariaDB اجرا کنید. این دستور به کاربران کمک می‌کند تا برخی از تنظیمات پیش‌فرض MariaDB را تغییر دهند:

$ sudo mysql_secure_installation

پس از اجرای اسکریپت امنیتی، خروجی زیر ظاهر می‌شود. در این‌جا، رمزعبور root را می‌توانید تنظیم کنید یا با فشاردادن کلید Enter رمزعبور را خالی نگه دارید:

در مرحله بعد، بسیاری از گزینه‌های امنیتی دیگر ظاهر می‌شوند و گزینه‌های موردنیاز را برای تغییر تنظیمات پیش‌فرض باید انتخاب کنید. پس از تنظیم، دستور زیر را برای بررسی نسخه نصب‌شده MariaDB و درست کارکردن این نسخه اجرا کنید:

$ sudo mariadb

برای مثال، خروجی زیر نشان می‌دهد که MariaDB نسخه ۱۰.۵.۱۵ نصب شده است:

۱. کاربری با تمام امتیازها ایجاد کنید

با استفاده از دستور زیر و وارد‌کردن نام کاربری و رمزعبور، می‌توانید کاربری جدید با تمام امتیازها ایجاد کنید:

GRANT ALL ON *.* TO 'fahmida'@'localhost' IDENTIFIED BY 'secret'
WITH GRANT OPTION;

خروجی زیر نشان می‌دهد که کاربری با نام fahmida و تمامی امتیازها ایجاد شده است. رمزعبور کاربر secret است:

اکنون از ترمینال دستور زیر را برای اتصال به MariaDB با استفاده از اعتبار کاربری جدید اجرا کنید:

$ mariadb -u fahmida -p

۲. به MariaDB متصل شوید

اتصال به MariaDB را می‌توان با استفاده از هر برنامه کلاینت یا زبان اسکریپتی پیاده‌سازی کرد. درادامه، نحوه اتصال MariaDB با استفاده از کلاینت MYSQL و رابط کاربری گرافیکی (GUI) و اسکریپت PHP را به شما آموزش خواهیم داد.

۱. با استفاده از Mysql Client

برای اتصال به MariaDB با استفاده از کلاینت mysql، کامند زیر را اجرا کنید:

$ mariadb -u fahmida -p

درصورت موفقیت‌آمیزبودن ورود به خروجی زیر ظاهر می‌شود:

۲. با استفاده از PHPMyAdmin

شما باید ازقبل پکیج PHPMyAdmin را نصب کرده باشید. اکنون مرورگر را باز و آدرس زیر را اجرا کنید تا فرم ورود به سیستم برای اتصال به پایگاه داده باز شود:

http://localhost/phpmyadmin

برای ورود به پایگاه داده نام کاربری و رمزعبور معتبر را وارد کنید:

درصورت موفقیت‌آمیز‌بودن ورود، رابط زیر ظاهر می‌شود. نسخه MariaDB نصب‌شده در قسمت Database server نشان داده شده است:

۳. با استفاده از PHP Script

با اسکریپت زیر، فایل PHP ایجاد کنید تا با دیتابیس ارتباط برقرار کنید. درصورت موفقیت‌آمیزبودن اتصال پایگاه داده، اسکریپت پیام موفقیت‌آمیز چاپ می‌کند؛ وگرنه پیام خرابی را نمایش می‌دهد:

<?php
//Initialize connection variable
$username = 'fahmida';
$password = 'secret';
$host = 'localhost';

//Create a connection with the database server
$db_connection = new mysqli($host, $username, $password);

//Check the connection
if(!$db_connection)
   die('Unable to connect with the database server.' . mysql_error());
         
echo 'Connected to the database server successfully.';
mysql_close($db_connection);
?>

خروجی زیر نشان می‌دهد که اتصال پایگاه داده موفقیت‌آمیز بوده است:

۳. ایجاد و حذف پایگاه داده

SQL برای ایجاد و حذف پایگاه داده در موارد زیر ذکر شده است:

۱. ایجاد Syntax پایگاه داده

CREATE DATABASE [IF NOT EXISTS] db_name

در این‌جا، گزینه IF NOT EXISTS اختیاری است. از این دستور برای بررسی اینکه پایگاه داده قبلاً ایجاد شده است یا خیر، استفاده می‌شود. اگر پایگاه داده قبلاً ایجاد شده باشد، پایگاه داده دیگری ایجاد نخواهد شد. برای مثال، اگر پایگاه داده قبلاً ایجاد نشده باشد، دستور SQL زیر پایگاه داده‌ای را با نام test ایجاد می‌کند:

CREATE DATABASE IF NOT EXISTS test;

خروجی زیر نشان می‌دهد که دیتابیس با موفقیت ایجاد شده است:

 

۲. حذف Syntax پایگاه داده

DROP DATABASE db_name

هر پایگاه داده موجود را می‌توان با استفاده از دستور قبلی DROP حذف کرد. برای مثال:

DROP DATABASE test;

خروجی زیر نشان می‌دهد که دیتابیس test حذف شده است:

معرفی انواع داده MariaDB

جدول پایگاه داده MariaDB از داده‌های گوناگونی برای ذخیره پشتیبانی می‌کند. انواع داده‌های MariaDB به چهار گروه طبقه‌بندی می‌شوند:

• انواع داده‌های عددی (Numeric Data Types)
• انواع داده‌های رشته‌ای (String Data Types)
• انواع داده‌های زمانی (Temporal Data Types)
• انواع داده‌های مکانی (Spatial Data Types)

۱. انواع داده‌های عددی (Numeric Data Types)

بسیاری از انواع داده‌های عددی را می‌توان برای ذخیره مقادیر اعداد در جداول پایگاه داده MariaDB استفاده کرد. اهداف استفاده از انواع داده‌های عددی مختلف در جدول زیر گردآوری شده است:

اهداف	انواع داده‌های عددی
برای ذخیره مقادیر TRUE یا FALSE استفاده می‌شود.	BOOLEAN
برای ذخیره عدد صحیح بسیار کوچک استفاده می‌شود.	TINYINT
برای ذخیره عدد صحیح کوچک استفاده می‌شود.	SMALLINT
برای ذخیره عدد صحیح متوسط استفاده می‌شود.	MEDIUMINT
برای ذخیره عدد صحیح استفاده می‌شود.	INT
برای ذخیره عدد صحیح بسیار بزرگ استفاده می‌شود.	BIGINT
برای ذخیره عدد اعشاری ممیز ثابت استفاده می‌شود.	DECIMAL
برای ذخیره عدد اعشاری ممیز شناور تک دقیق استفاده می‌شود.	FLOAT
برای ذخیره عدد اعشاری ممیز شناور با دقت مضاعف استفاده می‌شود.	DOUBLE
برای ذخیره مقدار کمی از ارزش استفاده می‌شود.	BIT

۲. انواع داده‌های رشته‌ای (String Data Types)

بسیاری از انواع داده‌های رشته‌ای را می‌توان برای ذخیره کاراکتر یا مقادیر رشته در جداول پایگاه داده MariaDB استفاده کرد. در جدول زیر، اهداف استفاده از انواع داده‌های رشته‌ای مختلف گردآوری شده است:

اهداف	انواع داده‌های رشته‌ای
برای ذخیره رشته کاراکتر با طول ثابت استفاده می‌شود.	CHAR
برای ذخیره رشته کاراکتر با طول متغیر استفاده می‌شود.	VARCHAR
برای ذخیره رشته کاراکتر بسیار کوچک غیرباینری استفاده می‌شود.	TINYTEXT
برای ذخیره رشته کوچک غیرباینری استفاده می‌شود.	TEXT
برای ذخیره رشته متوسط غیرباینری استفاده می‌شود.	MEDIUMTEXT
برای ذخیره رشته بزرگ غیرباینری استفاده می‌شود.	LONGTEXT
برای ذخیره شیء بزرگ باینری بسیار کوچک استفاده می‌شود.	TINYBLOB
برای ذخیره شیء بزرگ باینری کوچک استفاده می‌شود.	BLOB
برای ذخیره شیء بزرگ باینری با اندازه متوسط استفاده می‌شود.	MEDIUMBLOB
برای ذخیره شیء بزرگ باینری بسیار بزرگ استفاده می‌شود.	LONGBLOB
برای ذخیره رشته باینری با طول ثابت استفاده می‌شود.	BINARY
برای ذخیره رشته باینری با طول متغیر استفاده می‌شود.	VARBINARY
برای ذخیره داده‌های شمارش استفاده می‌شود.	ENUM
برای ذخیره داده‌های مجموعه استفاده می‌شود.	SET

۳. انواع داده‌های زمانی (Temporal Data Types)

انواع داده‌های زمانی برای ذخیره داده‌ها و نیز اطلاعات مربوط به زمان در جداول پایگاه داده استفاده می‌شود. در جدول زیر، اهداف استفاده از انواع مختلف داده‌های زمانی آورده شده است:

اهداف	انواع داده‌های زمانی
برای ذخیره تاریخ در قالب YYYY-MM-DD استفاده می‌شود.	DATE
برای ذخیره زمان در قالب hh:mm:ss استفاده می‌شود.	TIME
برای ذخیره تاریخ و زمان در قالب YYYY-MM-DD hh:mm:ss استفاده می‌شود.	DATETIME
برای ذخیره تاریخ و زمان فعلی در قالب YYYY-MM-DD hh:mm:ss استفاده می‌شود.	TIMESTAMP
برای ذخیره در قالب 2 رقمی (YY) یا 4 رقمی (YYYY) استفاده می‌شود.	YEAR

۴. انواع داده‌های مکانی (Spatial Data Types)

بسیاری از انواع داده‌های مکانی برای ذخیره مقادیر مختلف جغرافیایی در جداول پایگاه داده MariaDB استفاده می‌شود. در جدول زیر، اهداف استفاده از انواع مختلف داده‌های مکانی آورده شده است:

اهداف	انواع داده‌های مکانی
برای ذخیره مقادیر نقاط (مختصات X و Y) استفاده می‌شود.	POINT
برای ذخیره مجموعه‌ای از مقادیر نقاط استفاده می‌شود.	MULTIPOINT
برای ذخیره مقادیر چندضلعی استفاده می‌شود.	POLYGON
برای ذخیره مجموعه‌ای از مقادیر چندضلعی استفاده می‌شود.	MULTIPOLYGON
برای ذخیره ارزش مکانی از هر نوع استفاده می‌شود.	GEOMETRY
برای ذخیره مجموعه‌ای از مقادیر هندسه استفاده می‌شود.	GEOMETRYCOLLECTION
برای ذخیره مقدار منحنی استفاده می‌شود.	LINESTRING
برای ذخیره مجموعه‌ای از مقادیر LINESTRING استفاده می‌شود.	MULTILINESTRING

ایجاد و حذف جداول در MariaDB

درادامه مطلب، نحوه ایجاد و حذف جداول پایگاه داده MariaDB را آموش می‌دهیم.

۱. ایجاد Table Syntax در MariaDB

CREATE OR REPLACE TABLE [IF NOT EXISTS] table_name(
    column_1_definition,
    column_2_definition,
    column_2_definition,
    ...,
    table_constraints
) engine=storage_engine;

در این‌جا، گزینه IF NOT EXISTS اختیاری است و اگر جدول قبلاً ساخته نشده باشد، برای ساخت جدول کاربرد دارد. پس از کلمه کلیدی CREATE TABLE، از نامی منحصربه‌فرد برای ایجاد جدول باید استفاده کرد. سپس، فهرستی از نام ستون‌ها با انواع داده‌ها و ویژگی‌های لازم برای جدول تعریف می‌شود. نام هر ستون با کاما از‌هم جدا و در‌نهایت، نام Storage Engine جدول تعریف می‌شود. اگر در زمان ایجاد جدول هیچ نوع Engine تعریف نشده باشد، نام Storage Engine به‌طورپیش‌فرض InnoDB خواهد بود. تعریف هر ستون از جدول می‌تواند شامل گزینه‌های زیر باشد:

column_name data_type(length) [NOT NULL] [DEFAULT VALUE] [AUTO_INCREMENT] column_constraint;

از نامی منحصربه‌فرد برای هر ستون جدول استفاده می‌شود و سپس پایگاه داده MariaDB از یک نوع داده پشتیبانی می‌کند. اگر ستون نتواند مقدار NULL را ذخیره کند، از ویژگی NOT NULL با نام ستون استفاده خواهد شد. درصورتی‌که در زمان درج مقداری در ستون ذکر نشده باشد، از ویژگی DEFAULT VALUE برای ذخیره مقدار پیش‌فرض در ستون بهره برده می‌شود. از ویژگی AUTO_INCREMENT برای افزایش خودکار مقدار ۱ استفاده خواهد شد. این ویژگی عمدتاً برای ستون PRIMARY KEY به‌کار برده می‌شود. برای مثال، درصورتی‌که قبلاً پایگاه داده‌ای ایجاد نشده است، دستور زیر را برای ایجاد پایگاه داده‌ای به نام testdb اجرا کنید:

CREATE DATABASE testdb;

برای انتخاب پایگاه داده testdb، دستور زیر را اجرا کنید:

use testdb;

دستور زیر را برای ایجاد جدولی با نام محصولات ۶ فیلد از انواع مختلف داده اجرا کنید:

CREATE TABLE products(
    id int auto_increment,
    name varchar(255) not null,
    type varchar(50) not null,
    manufacturing_date date not null,
    expire_date date not null,
    price decimal(5,2) not null,
    primary key(id)
);

اگر جدول با موفقیت ایجاد شود، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

۲. حذف Table Syntax در MariaDB

DROP TABLE IF EXISTS products;

قبل از ایجاد جدول، می‌توانید از گزینه IF EXISTS برای بررسی اینکه جدول از قبل وجود دارد یا خیر، استفاده کنید. برای مثال:

DROP TABLE IF EXISTS products;

اگر جدول با موفقیت حذف شود، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

عملیات CRUD در MariaDB

عملیات CRUD چهار نوع عملیات را نشان می‌دهد. این عملیات شامل درج، خواندن، به‌روزرسانی و حذف رکوردها در جدول است که درادامه، هرکدام را معرفی خواهیم کرد.

۱. درج داده‌ها

برای درج رکورد در جدول محصولات، کوئری INSERT زیر را اجرا کنید:

INSERT INTO products
(name, type, manufacturing_date, expire_date, price)
VALUES ("Diploma Milk 1 KG","Milk","2022-01-12","2023-01-12", 600);

اگر رکورد جدیدی با موفقیت در جدول درج شود، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

برای درج سه رکورد در جدول محصولات، کوئری INSERT زیر را اجرا کنید:

INSERT INTO products
(name, type, manufacturing_date, expire_date, price)
VALUES ("FRESH Oil 5 KG","Oil","2022-06-15","2024-05-15", 900),
                 ("Teer Salt 1 KG","Salt","2022-02-10","2023-02-11", 50),
                 ("FRESH Sugar 1 KG","Sugar","2022-05-25","2024-01-19", 100) ;

اگر سه رکورد با موفقیت در جدول درج شود، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

۲. خواندن داده‌ها

برای خواندن تمام رکوردها از جدول محصولات، کوئری SELECT زیر را اجرا کنید:

SELECT * FROM products;

اگر کوئری SELECT به‌درستی کار کند، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

۳. به‌روزرسانی داده‌ها

کوئری UPDATE زیر را اجرا کنید. اگر مقدار شناسه ردیف ۱ باشد، مقادیر نوع و قیمت فیلدها را به‌روزرسانی می‌کند:

UPDATE products
SET type =  "Powder Milk", price = 650
WHERE id = 1;

اگر کوئری UPDATE به‌درستی کار کند، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

۴. حذف داده‌ها

کوئری DELETE زیر را اجرا کنید تا رکوردهایی از جدول محصولات را که مقدار نوع آن Sugar است، حذف کند:

DELETE FROM products WHERE type = "Sugar";

اگر کوئری DELETE به‌درستی کار کند، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

برای خالی‌شدن جدول، کوئری DELETE زیر را اجرا کنید:

DELETE FROM products ;

استفاده از Clauses در MariaDB

از جملات مختلف برای کوئری SELECT ،INSERT ،UPDATE و DELETE استفاده می‌شود. از Clauses پرکاربرد می‌توان به این‌ها اشاره کرد:

• WHERE Clause: از آن برای فیلتر‌کردن داده‌ها با عبارت‌های SELECT ،INSERT ،UPDATE و DELETE استفاده می‌شود.
• FROM Clause: عمدتاً برای انتخاب داده‌ها از جدول استفاده می‌شود.
• DISTINCT Clause: برای بازیابی داده منحصربه‌فرد از جدول استفاده می‌شود.
• ORDER BY Clause: برای خواندن رکوردهای جدول به‌ترتیب مرتب‌شده استفاده می‌شود.
• GROUP BY Clause: برای بازیابی رکوردها از جدول با گروه‌بندی یک یا چند ستون استفاده می‌شود.
• HAVING Clause: با عبارت GROUP BY برای بازیابی رکوردها براساس شرط استفاده می‌شود.

برای مثال، کاربردهای عبارت ORDER BY در مثال زیر نشان داده شده است. کوئری INSERT زیر را اجرا کنید تا سه رکورد دیگر به جدول محصولات برای اهداف آزمایشی اضافه شود:

INSERT INTO products
(name, type, manufacturing_date, expire_date, price)
VALUES ("Teer Oil 5 KG","Oil","2021-06-15","2023-05-15", 950),
                 ("Arong Salt 500G","Salt","2020-02-19","2022-12-11", 20),
                 ("FRESH Salt 1 KG","Salt","2022-06-25","2024-03-19", 55);

کوئری SELECT زیر را اجرا کنید تا تمام رکوردها از جدول محصولات را با مرتب‌کردن ارزش قیمت برحسب مقدار نزولی بخوانید:

SELECT * FROM products
ORDER BY price DESC;

پس از اجرای کوئری قبلی، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

استفاده از عملگرهای مقایسه (Comparison Operators) در MariaDB

MariaDB از انواع مختلف عملگرهای مقایسه پشتیبانی می‌کند. این عملگرها با کوئری WHERE Clause استفاده می‌شوند. در جدول زیر، برخی از عملگرهای مقایسه رایج آورده شده است:

اهداف	عملگرهای مقایسه
برای مقایسه غیرمساوی استفاده می‌شود.	! =
برای مقایسه کمتر استفاده می‌شود.	>
برای مقایسه کمتر یا مساوی استفاده می‌شود.	=>
برای مقایسه برابر با امنیت NULL استفاده می‌شود.	<=>
برای مقایسه مساوی استفاده می‌شود.	=
برای مقایسه بیشتر از استفاده می‌شود.	<
برای مقایسه بیشتر یا مساوی استفاده می‌شود.	=<
برای بررسی مقادیر بین مقادیر استفاده می‌شود.	BETWEEN AND
از آن برای بررسی مقادیری استفاده می‌شود که بین مقادیر نیستند.	NOT BETWEEN
برای بررسی مقادیر مطابق با فهرست مقادیر استفاده می‌شود.	IN
برای بررسی مقادیر غیرمطابق با فهرست مقادیر استفاده می‌شود.	NOT IN
از آن برای بررسی اینکه مقدار NULL نیست یا خیر، استفاده می‌شود.	IS NOT NULL
برای بررسی اینکه مقدار NULL است یا خیر، استفاده می‌شود.	IS NULL</td>

برای مثال، برای خواندن تمام رکوردهایی که در قسمت نوع جدول محصولات حاوی Salt و Oil هستند، کوئری SELECT زیر را با عملگر IN اجرا کنید:

SELECT name, type, price
FROM products
WHERE type IN (“Salt”, “Oil”)
ORDER BY type;

پس از اجرای کوئری قبلی، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

استفاده از عملگرهای منطقی (Use of Logical Operators) در MariaDB

MariaDB از انواع مختلف عملگرهای منطقی پشتیبانی می‌کند. این عملگرها با کوئری WHERE Clause استفاده می‌شوند. در جدول زیر، برخی از عملگرهای منطقی رایج ذکر شده‌اند:

اهداف	عملگرهای منطقی
برای مقایسه NOT منطقی استفاده می‌شود.	!
برای مقایسه AND منطقی استفاده می‌شود.	&&
برای مقایسه منطقی XOR استفاده می‌شود.	XOR
برای مقایسه OR منطقی استفاده می‌شود.	||

کوئری SELECT زیر که از OR منطقی برای بازیابی رکوردها از جدول محصولات استفاده می‌کند، اجرا کنید:

SELECT name, price
FROM products
WHERE type = “Powder Milk” || type = “Salt”;

استفاده از توابع جمع (Aggregate Functions) در MariaDB

MariaDB از انواع مختلف توابع انبوه پشتیبانی می‌کند. این توابع با کوئری SELECT استفاده می‌شوند. در جدول زیر، برخی از توابع انبوه رایج ذکر شده است:

اهداف	توابع جمع
برای یافتن میانگین اعداد غیرتهی استفاده می‌شود.	Avg()
برای شمارش تعداد ردیف‌های جدول استفاده می‌شود.	()count
برای به‌هم‌پیوستن رشته‌ای از یک گروه با گزینه‌های مختلف استفاده می‌شود.	()group_concat
برای یافتن حداکثر مقدار در یک مجموعه استفاده می‌شود.	Max()
برای یافتن حداقل مقدار در یک مجموعه استفاده می‌شود.	Min()
برای یافتن مجموع فیلد عددی خاص استفاده می‌شود.	Sum()
برای یافتن انحراف استاندارد جمعیت استفاده می‌شود.	Stddev()
مانند Stddev()	Stddev_pop()
برای یافتن انحراف استاندارد نمونه استفاده می‌شود.	stddev_samp()
برای یافتن واریانس استاندارد جمعیت استفاده می‌شود.	Var_pop()
برای یافتن واریانس نمونه استفاده می‌شود.	Varp_sam()
مانند Var_pop()	Variance()
برای پیدا‌کردن AND بیتی استفاده می‌شود.	Bit_and()
برای پیدا‌کردن OR بیتی استفاده می‌شود	Bit_or()
برای پیدا‌کردن XOR بیتی استفاده می‌شود.	Bit_xor()

برای مثال، کوئری SELECT زیر را اجرا کنید که از تابع COUNT() برای شمارش تعداد کل ردیف‌های جدول محصولات استفاده می‌کند:

SELECT COUNT(id) as Total_Products
FROM products;

پس از اجرای کوئری قبلی، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

کوئری SELECT زیر را اجرا کنید که از تابع SUM() برای محاسبه مجموع فیلد قیمت براساس مقدار فیلد نوع جدول محصولات استفاده می‌کند:

SELECT type, SUM(price)
FROM products
GROUP BY type;

پس از اجرای کوئری قبلی، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

کوئری SELECT زیر را اجرا کنید که از تابع MAX() برای یافتن حداکثر مقدار قیمت جدول محصولات استفاده می‌کند:

SELECT name, type, MAX(price)
FROM products;

پس از اجرای کوئری قبلی، خروجی زیر ظاهر می‌شود:

جمع‌بندی

MariaDB پایگاه داده‌ای است که به MySQL بسیار شباهت دارد و درواقع، شاخه‌ای از MySQL به‌شمار می‌رود. پایگاه داده MariaDB برای اهداف مختلفی مانند ذخیره داده‌ها، تجارت الکترونیک، ویژگی‌های سطح سازمانی و برنامه‌های گزارش‌گیری استفاده می‌شود.

در این مقاله، ویژگی‌های پایگاه داده MariaDB و کاربردهای اساسی این دیتابیس را به‌طورکامل بررسی کردیم. بند JOIN، توابع، رویه‌ها و تریگرها از ویژگی‌های بارز MariaDB محسوب می‌شوند که در این مطلب، به آن‌ها اشاره کردیم.

اگر تجربه استفاده از پایگاه داده MariaDB را دارید، تجربیات خود را ازطریق کامنت‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید. همچنین، می‌توانید سؤال‌ها و ابهام‌های خود را با کارشناسان پارس پک مطرح و راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.

سؤالات متداول

۱. پایگاه داده MariaDB چه کاربردهایی دارد؟

پایگاه داده MariaDB برای اهداف مختلفی مانند انبار داده‌ها، تجارت الکترونیک، ویژگی‌های سطح سازمانی و برنامه‌های گزارش‌گیری استفاده می‌شود. MariaDB به شما کمک می‌کند تا تمام حجم کاری خود را برآورده کنید. MariaDB در هر پایگاه داده ابری و در هر مقیاسی (کوچک یا بزرگ) کار می‌کند.

۲. آیا MariaDB همان SQL است؟

Basic SQL Syntax یکسان است؛ اما روشی که MariaDB داده‌ها را ذخیره یا عملکردها را مدیریت می‌کند، متفاوت است. هر نسخه جدید MariaDB ویژگی‌های بیشتر و جدیدتری دارد. برای مثال، تازه‌ترین نسخه MariaDB از چندین ویژگی و پسوند جدید برخوردار است.

۳. آیا MariaDB جایگزین MySQL می‌شود؟

بله، امکان جایگزینی MySQL با MariaDB وجود دارد؛ زیرا MariaDB به‌عنوان جایگزینی برای نسخه MySQL مرتبط (یعنی MariaDB 10.2 و MySQL 5.7) در نظر گرفته می‌شود.