
API چیست؟
API چیست؟ با مطالعه یا مرور سرسری وبلاگ های فناوری، احتمالاً چشمتان به کلمه API خورده است. شاید به نظرتان عبارت یا تکنولوژی پیچیده ای باشد، اما واقعا API به چه معناست و آیا آشنایی با آن به درد شما خواهد خورد؟ برای آشنایی با این مفهوم با ما همراه باشید.
بیایید با یک مثال ساده شروع کنیم: ارتباطات انسانی را در نظر بگیرید. ما می توانیم افکار، نیازها و ایده های خود را از طریق زبان (نوشتاری و گفتاری)، ژست ها یا حالات چهره بیان کنیم؛ بعبارتی بوسیله این ابزارها با افراد در تعامل باشیم. تعامل با رایانهها، برنامهها و وبسایتها هم به اجزای رابط کاربری نیاز دارد: صفحهنمایش با منو و عناصر گرافیکی، کیبورد و ماوس.
اما نرم افزار یا عناصر آن برای ارتباط با یکدیگر نیازی به رابط کاربری گرافیکی ندارند. محصولات نرم افزاری داده ها و قابلیت ها را از طریق رابط های API ها (مخفف Application Programming Interface) مبادله می کنند.
آنچه در این مقاله خواهید خواند:
- API چیست؟
- API Documentation و Function Calls
- کاربرد API چیست؟
- انواع API
- پروتکل API چیست؟
- RESTful API چیست؟
- gRPC چیست؟
- GraphQL چیست؟
- اسناد API
- نمونههایی از کاربرد API
- کلام پایانی
- سوالات متداول
API چیست؟
به بیانی ساده، API مجموعه ای از کدهای برنامه نویسی است که انتقال داده ها را بین یک محصول نرم افزاری به محصول دیگر امکان پذیر می کند. API از دو جزء تشکیل شده است:
- Specification تکنیکال یا همان مشخصات فنی که گزینه های تبادل داده بین solutionها را با specification انجام شده در قالب یک درخواست برای پروتکل های پردازش و تحویل داده، توصیف می کند.
- رابط نرم افزاری نوشته شده برای specificationای که آن را نشان می دهد.
در جایی که نرمافزاری نیاز به دسترسی به اطلاعات از سمت نرمافزار دیگری را دارد، API خود را مشخص و فراخوانی میکند. از طرفی همزمان با این فراخوانی، الزامات نحوه ارائه داده/عملکرد را مشخص می کند. نرم افزار دیگر داده ها/عملکرد درخواست شده توسط اپلیکیشن قبلی را برمی گرداند. بنابراین رابطی که این دو برنامه به واسطه آن با هم ارتباط برقرار می کنند همان API می باشد.
API چیست؟
API Documentation و Function Calls
به گفته متخصصین APIها گاهی اوقات بطور قراردادی در نظر گرفته میشوند، که در ساختار آن اسناد (Document) توافقی بین طرفین وجود دارد. بطور مثال طرف اول یک درخواست از راه دور با ساختار خاصی ارسال میکند، سپس نرمافزار طرف دوم پاسخ میدهد. مستندات API راهنمای برنامه نویسها و همچنین شامل تمام اطلاعات لازم در مورد نحوه کار با API و استفاده از خدماتی است که ارائه می دهد. در بخش های بعدی بیشتر در مورد مستندات صحبت خواهیم کرد.
هر API حاوی فراخوانی تابع (Function Calls) است و توسط آن پیاده سازی می شود، طی آن دستورات زبانی از نرم افزار درخواست می کند تا اقدامات و خدمات خاصی را انجام دهد. عموماً فراخوانی های تابع (Function Calls) در مستندات API توضیح داده شده است.
کاربرد API چیست؟
APIها اهداف مختلفی را به انجام می رسانند. به طور کلی، آن ها می توانند توسعه نرم افزار را ساده و سرعت بخشند. برنامه نویسها میتوانند یک عملکرد (مانند رزرو اقامتگاه، تشخیص تصویر، پردازش پرداخت و ...) را از سایر providerها به solutionهای موجود خودشان اضافه کنند. آن ها همچنین با استفاده از ارائه دهندگان خدمات third-party(شخص ثالث)، قادر به ساخت اپلیکیشنهای کاربردی جدیدی هستند.
در تمام این موارد، متخصصان مجبور نیستند با سورس کد سر و کار داشته باشند. آن ها به سادگی نرم افزار خود را به نرم افزار دیگری متصل می کنند. به عبارت دیگر، APIها به عنوان یک لایه انتزاعی بین دو سیستم عمل می کنند و پیچیدگی و جزئیات کاری سیستم دوم را پنهان می کنند.
انواع API
دسته بندی API ها بر حسب نوع دسترسی(منوط به پالیسی های انتشار):
از نظر سیاست های انتشار، API ها می توانند:
- خصوصی
- شراکتی
- عمومی
باشند.
انواع API
API خصوصی یا اختصاصی
این رابط های نرم افزاری اپلیکیشن(API)ها برای بهبود solutionها و خدمات در یک سازمان طراحی شده اند. ممکن است توسعهدهندگان وب در یک سازمان از این APIها برای یکپارچهسازی سیستمها یا برنامههای IT شرکت و ... استفاده کنند. حتی اگر برنامه ها به صورت عمومی در دسترس باشند، خود رابط فقط برای کسانی که مستقیماً با ناشر API کار می کنند در دسترس باقی می ماند. استراتژی ای پی آی اختصاصی به یک شرکت اجازه می دهد تا به طور کامل استفاده از API را کنترل کند.
API شراکتی
API های شراکتی آشکارا تبلیغ می شوند اما با شرکای تجاری که توافق نامه ای با ناشر امضا کرده اند به اشتراک گذاشته می شوند. مورد استفاده رایج برای APIهای شراکتی، ادغام یک نرم افزار بین دو طرف است. شرکتی که به شرکای خود دسترسی به داده ها یا قابلیت ها را اعطا می کند از جریان های درآمدی اضافی سود خواهد برد. در عین حال، میتواند بر نحوه استفاده از داراییهای دیجیتال در معرض دید نظارت کند.
API عمومی
این APIها همچنین به عنوان اکسترنال و یا developer-facing شناخته می شوند و برای هر توسعه دهنده شخص ثالثی در دسترس هستند. یک API عمومی در صورت اجرای صحیح، امکان افزایش درآمد اضافی را فراهم می کند.
Open API چیست؟
انواع API عمومی
دو نوع API عمومی وجود دارد:
- Open API (رایگان)
- تجاری
تعریف Open API نشان می دهد که همه ویژگی های این API، عمومی هستند و می توانند بدون شرایط و ضوابط محدود مورد استفاده قرار گیرند. برای مثال، میتوان برنامهای ساخت که از API بدون تأیید صریح از سوی تأمینکننده API یا هزینههای مجوز اجباری استفاده میکند. این تعریف بیان میکند که توضیحات API و هر گونه مستندات مرتبط باید بهصورت آزاد در دسترس باشد. در این مورد همچنین از API میتوان آزادانه برای ایجاد و آزمایش برنامهها استفاده کرد.
کاربران API تجاری هزینه های اشتراک را پرداخت می کنند یا از API ها به صورت اجاره ای استفاده می کنند. یک رویکرد محبوب در میان ناشران، ارائه نسخه آزمایشی رایگان است، بنابراین کاربران میتوانند قبل از خرید اشتراک، APIها را ارزیابی کنند.
دسته بندی API بر اساس نوع استفاده:
API ها را می توان بر اساس سیستم هایی که برای آن طراحی شده اند طبقه بندی کرد.
API دیتابیس
APIهای پایگاه داده ارتباط بین یک برنامه کاربردی و یک سیستم مدیریت دیتابیس را امکان پذیر می کنند. توسعه دهندگان وب با نوشتن کوئریها برای دسترسی به دیتا، تغییر جداول و غیره نیازمند کار با دیتابیسها می باشند. برای مثال، API دیتابیس دروپال 7(Drupal 7 Database API) به کاربران اجازه می دهد تا کوئریهای یکپارچه را برای دیتابیسهای مختلف، اعم از اختصاصی و متن باز بنویسند.
مثال دیگر، API دیتابیس ORDS است که در Oracle REST Data Services تعبیه شده است.
API سیستم عامل
این گروه از API ها نحوه استفاده اپلیکیشنها از منابع و سرویسهای سیستم عامل ها را تعریف می کنند. هر سیستمعامل مجموعهای از APIهای خود را دارد، به عنوان مثال، Windows API یا Linux API (API فضای کرنل-یوزر و API داخلی کرنل).
اپل API رفرنس را برای macOS و iOS در داکیومنتی ارائه می دهد. APIهای ساخت اپلیکیشنهای برای سیستم عامل دسکتاپ macOS اپل در مجموعه ابزارهای توسعه دهنده Cocoa گنجانده شده است. آن دسته از افرادی که برنامههایی برای سیستمعامل iOS میسازند، از Cocoa Touch؛ نسخه اصلاحشده Cocoa؛ استفاده میکنند.
API ریموت
ای پی آیهای راه دور یا همان ریموت، استانداردهای تعامل را برای اپلیکیشنهای در حال اجرا بر روی ماشینهای مختلف تعریف می کنند. به عبارت دیگر، یک محصول نرم افزاری به منابع واقع در خارج از دستگاهی که آنها را درخواست می کند، دسترسی پیدا می کند. از آنجایی که دو برنامه کاربردی از راه دور از طریق یک شبکه ارتباطی، به ویژه اینترنت، به هم متصل هستند، اکثر API های ریموت بر اساس استانداردهای وب نوشته شده اند: Java Database Connectivity API و Java Remote Method Invocation API دو نمونه از رابط های برنامه نویسی برنامه از ریموت هستند.
Web API
Web API چیست؟
این کلاس API رایج ترین می باشد. API های وب داده های قابل خواندن توسط ماشین و انتقال عملکرد را بین سیستم های مبتنی بر وب ارائه می دهند که معماری کلاینت-سرور را نشان می دهد. این APIها عمدتاً درخواست ها را از اپلیکیشنهای وب دریافت و پاسخ را از سرورها با استفاده از پروتکل HTTP ارائه می دهند.
توسعه دهندگان وب می توانند از API های وب برای گسترش عملکرد برنامه ها یا سایت های خود استفاده کنند. به عنوان مثال، Pinterest API با ابزارهایی برای اضافه کردن دیتای کاربران پینترست؛ مانند تابلوها یا پین ها به یک وب سایت؛ ارائه می شود. بعنوان مثالی دیگر، Google Maps API افزودن نقشه با موقعیت مکانی یک سازمان را امکان پذیر می کند.
اکثر کسب و کارها از بیش از یک API برای اتصال برنامه ها و اشتراک گذاری اطلاعات استفاده می کنند. برخی در نهایت به یک ابزار مدیریت API برای کمک به کنترل، توزیع و تجزیه و تحلیل API های مختلف نیاز دارند.
پروتکل API چیست؟
هدف از پروتکل API، استاندارد کردن تبادل داده بین سرویسهای وب می باشد. در اینجا منظور از استانداردسازی، توانایی سیستمهای متنوعِ نوشته شده به زبانهای برنامهنویسی مختلف و/یا اجرا بر روی سیستمعاملهای مختلف، یا استفاده از فناوریهای مختلف، برای برقراری ارتباط یکپارچه با یکدیگر می باشد.
Remote Procedure Call (RPC)
APIهای وب ممکن است به اصول تبادل منابع بر اساس فراخوانی ریموت پایبند باشند. این پروتکل تعامل بین اپلیکیشنهای مبتنی بر سرویس کلاینت-سرور را مشخص می کند. یک برنامه (کلاینت) داده یا عملکرد را از برنامه (سرور) دیگری که در رایانه دیگری در شبکه قرار دارد، درخواست و سرور پاسخ مورد نیاز را ارسال می کند.
RPC همچنین به عنوان یک سابروتین یا کال فانکشن شناخته می شود. SOAP یکی از دو راه برای اجرای RPC است.
Service Object Access Protocol (SOAP)
SOAP یک پروتکل سبک وزن برای تبادل اطلاعات ساختاریافته در یک محیط غیرمتمرکز و توزیع شده، طبق تعریف مایکروسافت، سازنده آن، می باشد. به طور کلی، این پروتکل شامل قوانین سینتکس برای پیام های درخواست و پاسخهای ارسال شده توسط اپلیکیشنهای وب می باشد. APIهایی که با اصول SOAP مطابقت دارند، پیامهای XML را بین سیستمها از طریق HTTP یا پروتکل SMTP برای انتقال mail فعال میکنند.
XML(Extensible markup language) یک قالب متنی ساده و بسیار انعطاف پذیر است که به طور گسترده برای ذخیره و تبادل دیتا از طریق اینترنت یا شبکه های دیگر استفاده می شود. XML مجموعه ای از قوانین را برای رمزگذاری اسناد در قالبی تعریف می کند که هم انسان و هم ماشین می توانند بخوانند. اسناد متنی XML حاوی تگهای self-descriptive از اشیاء داده است که باعث می شود آنها به راحتی قابل خواندن باشند.
SOAP بیشتر با نرم افزارهای مبتنی بر وب سازمانی برای اطمینان از امنیت بالای دیتای ارسالی استفاده می شود. API های SOAP در میان ارائه دهندگان دروازه های پرداخت (payment gateways)، مدیریت هویت(identity management)، CRM و همچنین خدمات مالی و مخابراتی ترجیح داده می شوند. API عمومی PayPal یکی از انواع معروف پروتکلSOAP است.
پروتکل API چیست؟
Representational State Transfer (REST)
اصطلاح REST توسط دانشمند کامپیوتر "روی فیلدینگ" در پایان نامه او در سال 2000 معرفی شد. بر خلاف SOAP که یک پروتکل است، REST یک سبک معماری نرم افزاری با محدودیتهایی برای ساخت برنامه هایی است که بر روی HTTP، اغلب خدمات وب، کار می کنند. شبکه جهانی وب رایج ترین تحقق و کاربرد این سبک معماری میباشد.
REST جایگزین سادهتری برای SOAP در نظر گرفته میشود که استفاده از آن برای بسیاری از توسعهدهندگان دشوار است، زیرا برای تکمیل هر تسک و پیروی از ساختار XML، برای هر پیام ارسالی نیاز به نوشتن کدهای زیادی وجود دارد. REST از منطق دیگری پیروی می کند زیرا دیتا را به عنوان منابع در دسترس قرار می دهد. هر سورس با یک URL منحصر به فرد نشان داده می شود و می توان با ارائه URL آن، این سورس را درخواست کرد.
RESTful API چیست؟
API های وب که با محدودیت های معماری REST مطابقت دارند، API های RESTful نامیده می شوند. این APIها از درخواست های HTTP برای کار با منابع از جمله: GET، PUT، HEAD، POST، PATCH، CONNECT TRACE، OPTIONS و DELETE استفاده می کنند
مزایای REST
سیستمهای RESTful از پیامرسانی در قالبهای مختلف مانند متن ساده تکست، HTML، YAML، XML و JSON پشتیبانی میکنند، در حالی که SOAP فقط از XML پشتیبانی می کند. توانایی پشتیبانی از فرمت های متعدد برای ذخیره و تبادل داده ها یکی از دلایلی است که REST امروزه گزینه ای غالب برای ساخت API های عمومی می باشد.
شبکههای اجتماعی و شرکتهای مسافرتی مشهور API های خارجی را برای بیشتر دیده شدن برند خود ارائه می دهند. توییتر تعداد زیادی API RESTful دارد.
JSON یک قالب متنی سبک وزن و قابل تجزیه برای تبادل داده می باشد. سینتکس آن بر اساس زیر مجموعه ای از استاندارد ECMA-262 3rd Edition است. هر فایل JSON شامل مجموعههایی از جفتهای نام/مقدار و لیستهای مرتب شده از مقادیر می باشد. از آنجایی که اینها universal data structures هستند، فرمت آن را می توان با هر زبان برنامه نویسی استفاده کرد. به لطف محبوبیت REST، کدهای JSON به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته اند.
gRPC چیست؟
gRPC یک فریم ورک API جهانی اپن سورس است که تحت RPC نیز طبقه بندی می شود. برخلاف SOAP، فریم ورک gRPC بسیار جدیدتر می باشد و در سال 2015 توسط گوگل به صورت عمومی منتشر شد. با gRPC، کلاینت اپلیکیشن میتواند مستقیماً متدها را از یک سرور اپلیکیشن واقع در رایانه دیگری فراخوانی کند، گویی یک شی لوکال میباشد. این امر ایجاد سرویس ها و اپلیکیشنهای توزیع شده را آسان تر می کند.
مانند SOAP و REST، لایه انتقال برای gRPC همان HTTP است. با این حال، gRPC مانند RCP به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا هر نوع Function Call را به جای انتخاب از گزینه های از پیش تعریف شده مانند PUT و GET در مدلِREST تعریف کنند.
قابلیتهای gRPC
به طور پیش فرض، gRPC از بافرهای پروتکل به جای JSON یا XML به عنوان Interface Definition Language (IDL) برای سریالی ساختن دیتاهای ساختاربندی شده استفاده می کند. در اینجا، توسعهدهنده باید ابتدا ساختار دادههایی را که میخواهد سریالسازی کند را تعریف کند. هنگامی که ساختارهای داده مشخص شدند، از کامپایلر بافر پروتکل برای تولید کلاس های دسترسی داده در زبان برنامه نویسی انتخابی شما استفاده می کنند. سپس داده ها در زمان اجرا در قالب باینری فشرده و سریالی می شوند.
gRPC بیشتر برای ارتباط بین میکروسرویس ها استفاده می شود زیرا به چندین زبان برنامه نویسی موجود است و عملکرد بالایی دارد.
GraphQL چیست؟
نیاز به توسعه سریعتر featureها، لود دیتای کارآمدتر( به دلیل افزایش کار با گوشی موبایل و افزایش تعداد کاربران)، توسعهدهندگان وب را متقاضی رویکردهای دیگری برای معماری نرمافزار کرد. GraphQL که در ابتدا توسط فیس بوک در سال 2012 برای استفاده داخلی ایجاد شد، یک REST جدید می باشد که سازمان هایی مانند Shopify، Yelp، GitHub، Coursera و نیویورک تایمز از آن برای ساخت API استفاده می کنند.
GraphQL چیست؟
قابلیتهای GraphQL
GraphQL یک زبان کوئری برای APIها است. این زبان به کلاینت اجازه می دهد تا داده های دقیق مورد نیاز خود را به تفصیل بیان کند و جمع آوری داده ها را از منابع متعدد ساده می کند، بنابراین توسعه دهنده می تواند از یک API Call برای درخواست تمام داده های مورد نیاز استفاده کند. یکی دیگر از ویژگی های خاص GraphQL این است که از یک نوع سیستم برای توصیف داده ها استفاده می کند.
برنامههایی که از GraphQL استفاده میکنند، دادههایی را که باید از سرور دریافت کنند، کنترل میکنند، که به آن ها اجازه میدهد حتی زمانی که اتصال تلفن همراه کند است، سریع اجرا شوند.
اسناد API
مهم نیست که API چه فرصت هایی برای ایجاد یا گسترش محصولات نرمافزاری فراهم میکند. اگر توسعهدهندگان ندانند چگونه با آن کار کنند، غیرقابل استفاده باقی میماند. یک داکیومنت API که به خوبی نوشته شده باشد مزایای زیادی به همراه دارد. در واقع داکیومنت ای پی آی ساختار یافته که نحوه استفاده مؤثر و ادغام یک API را به روشی آسان توضیح می دهد، developer را خوشحال و مشتاق می کند که آن API را به همکاران خود توصیه کند.
مستندات API یک راهنمای مرجع با تمام اطلاعات مورد نیاز در مورد API، از جمله توابع، کلاسها، انواع بازگشت و آرگومانها می باشد. عناصر محتوایی متعددی یک Document را با ارزش می کنند، از جمله:
- راهنمای شروع سریع(a quick start guide)
- اطلاعات احراز هویتauthentication information))
- توضیحات برای هر ریکوئست ای پی آی کال(explanations for every API call (request))
- نمونه هایی از هر درخواست و بازگشت با توضیحات پاسخ، پیام های خطا و غیره.
- نمونه کد برای زبان های برنامه نویسی محبوب مانند پایتون، جاوا، جاوا اسکریپت یا PHP.
- آموزش ها
- نمونههای SDK در صورت وجود که نحوه دسترسی به منبع و غیره را نشان میدهد.
این اسناد ممکن است استاتیک و یا تعاملی باشند. اسناد تعاملی امکان آزمایش API ها و دیدن نتایج بازگشتی را فراهم می کند و معمولاً از دو ستون تشکیل شده است: human و machine. ستون human حاوی توضیحات API است و ستون machine دارای کنسول برای برقراری call و حاوی اطلاعاتی است که مشتریان و سرورها هنگام آزمایش API به آنها علاقه مند خواهند شد.
نمونههایی از کاربرد API
API چیست؟
در اینجا چند نمونه از API های معروفی که از پروتکل ها و مشخصات متفاوتی استفاده می کنند آورده شده است. برای دریافت اطلاعات بیشتر و مراجع، اسناد آنها را بررسی کنید.
گوگل مپ
بر کسی پوشیده نیست که گوگل در میان غول های فناوری قرار دارد و آنها استانداردهایی را در نحوه عملکرد سایر شرکت ها تعیین کرده اند. اکثر وبسایتهایی که نقشه یکپارچه دارند از Google Maps API استفاده میکنند. به عنوان مثال، Google’s Directions API از یک درخواست HTTP برای برگرداندن مسیرهای با فرمت XML یا JSON بین مکانهای جغرافیایی استفاده میکند.
WeatherAPI
WeatherAPI یک ارائه دهنده رایگان موقعیت جغرافیایی و اطلاعات آب و هوا با تعداد زیادی API مختلف از پیش بینی آب و هوا، جستجوی IP، ورزش، نجوم، موقعیت جغرافیایی و منطقه زمانی است. با استفاده از JSON/XML RESTful API دسترسی به داده های جغرافیایی و آب و هوا را فراهم میشود. توسعه دهندگان می توانند از HTTP یا HTTPS برای درخواست API استفاده کنند. آنها مستندات دقیقی را در مورد نحوه استفاده از همه API های خود در اختیار توسعه دهندگان قرار میدهند.
Saber Air Availability
Saber Air Availability یک Saber SOAP API است که برای جستجوی پروازها و اطلاعات در دسترس بودن مربوط به تاریخها، مبدا و مقصدهای معین استفاده میشود. از آنجایی که یک API SOAP است، از XML به عنوان فرمت تبادل داده و پروتکل های HTTP یا HTTPS برای درخواست ها استفاده می کند.
کلام پایانی
اگر نه تنها از زاویه توسعه نرم افزار بلکه از زاویه تجاری نیز به آن نگاه کنیم، نقش APIها به طور قابل توجهی هرروز پررنگ تر می شود. بر اساس گزارش Fourth State of API Integration در سال 2020، 83 درصد از کاربران ادغام API را برای کسب و کار و زیرساخت های IT خود «بسیار حیاتی» می دانند. در این راستا، دو وظیفه اصلی تصمیم گیرندگان و توسعه دهندگان؛ انتخاب API متناسب با نیازهای تجاری یک شرکت و درک نحوه استفاده مؤثر از آن می باشد.
سوالات متداول
1. API چیست؟
API مخفف Application Programming Interface است. در واقع یک واسطه نرم افزاری است که به دو برنامه اجازه می دهد با یکدیگر صحبت کنند. هر بار که از برنامه ای مانند فیس بوک استفاده می کنید، یک پیام فوری ارسال می کنید یا وضعیت آب و هوا را در تلفن خود بررسی می کنید، از یک API استفاده می کنید.
2. مثال ساده API چیست؟
به عنوان یک مثال ساده، فیس بوک دارای یک API عمومی است که به اپلیکیشن های دیگر اجازه می دهد تا فیس بوک را بطور integrate شده استفاده کنند.
3. آیا گوگل یک API است؟
API های Google Cloud رابط های برنامه ای برای سرویس های Google Cloud Platform هستند. آنها بخش مهمی از Google Cloud Platform هستند و به شما این امکان را می دهند که به راحتی قدرت همه چیز از محاسبات گرفته تا شبکه و ذخیره سازی و تجزیه و تحلیل داده های مبتنی بر یادگیری ماشینی را به برنامه های خود اضافه کنید.
4. چگونه با استفاده از API یک وب سایت ایجاد کنم؟
نحوه استفاده از API:
- یک API را انتخاب کنید. اول از همه، باید یک API پیدا کنید که بتوانید آن را در کسب و کار خود بگنجانید.
- یک key API دریافت کنید.
- اسناد API را مرور کنید.
- یک ریکوئست برای یک endpoint بنویسید.
- app خود را وصل کنید.
5. Key API چیست و چه کاربردی دارد؟
key API مجوز راه اندازی پروژه را فراهم می کند. با شناسایی پروژه فراخوان، می توانید از API key برای مرتبط کردن اطلاعات استفاده API با آن پروژه استفاده کنید. کلیدهای API به ESP اجازه میدهند تا پروژههای call شده بدون اجازه دسترسی یا فعال نشده در API فعال را رد کند.
6. تفاوت بین نرم افزار و API چیست؟
APIها برای استفاده توسط نرم افزار در نظر گرفته شده اند در حالی که نرم افزار برای استفاده توسط انسان ها در نظر گرفته شده است. تمام تفاوت های دیگر از همین واقعیت ساده ناشی می شود. نرم افزار ممکن است از حروف یا رنگ های متفاوتی برای برجسته کردن اطلاعات برای کاربر انسانی خود استفاده کند، در حالی که چنین تکنیک هایی برای API ها غیرمعقولانه هستند زیرا کاربران آنها نرم افزارهای دیگری می باشند.