مجازی‌ سازی چیست و چطور انجام می‌شود؟

مجازی سازی تولید یک نسخه‌ی مجازی از هر چیزی است. حالا این چیز می‌خواهد سیستم‌عامل باشد یا هارد و یا حتی منابع سخت‌افزاری تحت شبکه. اگر شما هم به حوزه‌ی وب و تکنولوژی علاقه داشته باشید، حتماً این اصطلاح را شنیده‌اید. به همین دلیل تصمیم گرفتیم که این مطلب از آموزش مجازی سازی بلاگ پارس پک را به بررسی مفهوم مجازی سازی سرور، انواع آن و اصولاً هر اطلاعات دیگری که به آن نیاز دارید اختصاص دهیم؛ اگر می‌خواهید با بدانید مجازی سازی چطور انجام می‌شود چه کاربردها و مزایایی دارد، تا پایان این مطلب از بلاگ پارس پک با ما همراه باشید.

مجازی سازی چیست و به چه کاری می‌آید؟

مجازی سازی (Virtualization) یعنی اینکه شما از یک سخت‌افزار، دو یا چند نسخه‌ی مجازی داشته باشید؛ مثلاً وقتی ما از مجازی سازی سرور حرف می‌زنیم، یعنی اینکه یک نسخه‌ی مجازی از یک سرور را با استفاده از نرم‌افزارهایی که برای همین کار طراحی شده‌اند، تولید کنیم و با این راهکار، عملکرد سرور را افزایش دهیم و بتوانیم از منابع سرور به‌صورت بهینه‌تری استفاده کنیم و به‌دلیل جدا بودن ساختار هر یک از نسخه‌های مجازی، دیگر نگران این نباشیم که در صورت ایجادِ مشکل در یکی از نسخه‌ها، کل سیستم با مشکل مواجه شود.

شعبده‌بازهایی که یک گُل را در یک چشم به هم زدن به چند تا تبدیل می‌کنند، دیده‌اید؟ مجازی‌ سازی هم همین کار را می‌کند، البته با سرور!

توضیح مجازی سازی با یک مثال!

فرض کنید سه سرور دارید که هر کدام‌‌شان کار خاصی انجام می‌دهند؛ مثلاً یکی از آن‌ها سرور ایمیل شماست، یکی وب سرور و آخری هم برنامه‌های اصلی را اجرا می‌کند. هر یک از سرورها هم از ۳۰٪ ظرفیتشان استفاده می‌کنند. اما با توجه به اینکه برنامه‌های اصلی روی سرور خیلی برایتان مهم است، می‌خواهید اطلاعات آن را روی سومین سرورتان بگذارید.

تا قبل از اینکه تکنولوژی مجازی سازی سرور ابداع شود، اینکه به هر سرور وظایف جداگانه‌ای بدهید، تقریباً تنها گزینه‌ای بود که داشتیم. اما حالا می‌توانید چند کار مختلف را با استفاده از یک سرور انجام دهید. مثلاً می‌توانید برنامه‌های اصلی را روی سرور ایمیلتان که حالا با استفاده از Virtualization به دو قسمت مجزا تقسیم شده‌ است منتقل کرده و از سرورتان استفاده‌ی بهینه‌تری ببرید. شکل زیر را ببینید:

می‌بینید؟ سروری که ۷۰٪ از آن قبلاً بدون استفاده بود، با مجازی سازی شبکه حالا فقط ۳۰ درصد خالی دارد. همچنین شما می‌توانید بسته به نیاز خود، میزان فضای ذخیره‌سازی سرورها را برای تخصیص به هر کار مدیریت کنید. مثلاً به یکی از تسک‌ها که نیاز به منابع بیشتری دارد، ۶۰٪ از منابع سرور را اختصاص دهید و به دو تایِ دیگر که احتمالاً منابع آنچنانی نمی‌خواهد، ۲۰٪. این کار باعث می‌شود بتوانید سرورهای دیگری که احتیاجی به آنها ندارید را از دسترس خارج کنید و با این روش، در هزینه‌های خود صرفه‌جویی کنید.

مختصری در مورد تاریخچه‌ی مجازی سازی

مجازی سازی هم از آن تکنولوژی‌هایی است که تا زمان استفاده‌ی گسترده از آن، خیلی دچار فراز و فرود شد. ابتدای معرفی، کسی به آن توجه نمی‌کرد، اما سال‌ها بعد توانست توانایی‌های خود را نشان دهد و به یک تکنولوژی محبوب تبدیل شود.

مجازی سازی، تکنولوژی‌ با جُرم جلوتر بودن از زمان

عمر خودِ تکنولوژی مجازی سازی شبکه‌های کامپیوتری به دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی باز می‌گردد اما استفاده از آن تا سال ۲۰۰۰ مرسوم نبود. فناوری‌هایی مثل هایپروایزرها که با استفاده از آنها می‌توان انواع مجازی سازی را فعال کرد، در دهه‌ی ۲۰۰۰ به‌صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت و حالا به لطفِ این فناوری، چندین کاربر می‌توانند به‌صورت همزمان، به کامپیوترهایی با امکان پردازش دسته‌ای، دسترسی پیدا کنند.

پردازش دسته‌ای به کارهایی گفته می‌شود که کارهای روتین را خیلی سریع انجام می‌دهند. مثلاً پردازش مربوط به عملیات حقوق و دستمزد کارکنان جز همین دسته از کارها است؛ به همین دلیل، یک سبک محاسباتی بسیار محبوب در کسب‌وکارها محسوب می‌شود.

بعضی وقت‌ها از یک تکنولوژی خیلی کار راه‌انداز هم آن‌طور که باید و شاید استقبال نمی‌شود. برای قابلیت مجازی سازی هم، چنین اتفاقی در همان دهه‌های اولیه‌ای که ابداع شد افتاد. مثلاً در آن زمان‌ها، استفاده از تکنولوژی اشتراک زمانی (Time-Sharing) بیشتر معروف بود که برای استفاده از آن باید از سیستم‌‌ عامل‌ های بر پایه‌ی یونیکس استفاده می‌شد. این مسئله باعث شد تا بیشتر کاربران به استفاده از ®Linux روی بیاورند و در تمام این مدت، تکنولوژی Virtualization فناوری کاملاً پیشرفته‌ای بود که انگار آن را در یک انباری انداخته‌اند و کسی هم به آن توجه نمی‌کرد.

مجازی سازی وارد می‌شود!

زمان گذشت و گذشت تا به دهه‌ی ۱۹۹۰ رسید. حالا دیگر تقریباً تمامی شرکت‌ها از سرورهای فیزیکی و استک‌های IT تک فروشنده‌ای (Single-Vendor IT Stack) استفاده می‌کردند، به همین خاطر، امکان اینکه نرم‌افزارهای قدیمی رویِ سخت‌افزار Vendorهای جدید اجرا شوند، وجود نداشت. نتیجه چه بود؟ اینکه شرکت‌ها نمی‌توانستند از منابع سخت‌افزاری سرورهای خود، به‌صورت بهینه استفاده کنند. یعنی همان اتفاقی می‌افتاد که در قسمت اول این مطلب به آن اشاره کردیم؛ هر سرور، فقط برای یک کار خاص!

در این شرایط، درِ انباری‌ای که مجازی سازی، تنها و مغموم، کُنجِ آن افتاده بود باز شد و مردم یادشان آمد که استفاده از این تکنولوژی، می‌توانسته خیلی کمکشان کند و تا همین الان هم چیزهای زیادی را به‌دلیل استفاده نکردن از آن، از دست داده‌اند. Virtualization به صاحبین کسب‌وکار گفت که می‌تواند سرورهایشان را به قسمت‌های مجزایی تقسیم‌بندی کند. حتی آنها می‌توانند روی هر قسمت، یک سیستم‌عامل جداگانه نصب کنند و با این روش، از سرور خود بهترین استفاده را ببرند.

این فناوری آنقدر زود محبوب شد که دیگر کسی به استفاده از تکنولوژی‌های دیگر فکر هم نمی‌کردند. حالا دیگر مجازی سازی به پایه‌ای برای محاسبات ابری تبدیل و استفاده از آن به‌حدی زیاد شده که تقریباً در تمامی موارد، به نرم‌افزارهای تخصصی برای مدیریت Storage Virtualization و Server Virtualization نیاز است.

VM یا ماشین مجازی چیست؟

ماشین مجازی (Virtual Machine) که به‌صورت خلاصه به آن VM می‌گویند یکی از محصولات مهمی است که بر اساس تکنولوژی مجازی سازی به‌دست آمده است. ماشین مجازی یک نرم‌افزار است که یک سیستم‌عامل را در سیستم‌عاملی دیگر شبیه‌سازی می‌کند. یعنی شما با ماشین مجازی می‌توانید روی یک سیستم‌عامل، سیستم‌عامل دیگری داشته باشید، بدون اینکه سخت‌افزار خودتان را تغییر دهید.

ماشین مجازی مثل یک کامپیوتر مجازی است. مثلا شما بجای اینکه به فروشگاه بروید و یک سیستم فیزیکی با هارد، رم و هسته پردازنده مشخص بگیرید. یک کامپیوتر مجازی با همان میزان سخت افزار سفارش می‌دهید و با کامپیوتر یا حتی گوشی موبایل خودتان به آن متصل می‌شوید و آن را مدیریت می‌کنید.

کاربرد‌های مهم ماشین مجازی

ماشین مجازی کاربردهای زیادی دارد. ۴ نمونه از مهم‌ترین کاربردهای آن عبارت‌اند از:

۱. تست نرم‌افزار در سیستم عامل‌های مختلف

یکی از کاربردهای مهم ماشین مجازی، تست نرم‌افزار در سیستم عامل‌های مختلف است. فرض کنید شما از سیستم‌عامل مک برای توسعه‌ی یک نرم‌افزار ویندوزی استفاده می‌کنید. برای اینکه ببینید نرم‌افزاری که طراحی کرده‌اید، درست کار می‌کند یا نه، چه‌کار می‌کنید؟ مجازی سازی به شما کمک می‌کند تا یک ماشین مجازی ویندوز بسازید و در همان سیستم‌عامل مک، نرم‌افزارتان را تست کنید.

۲. تست نرم‌افزارهای قدیمی

تا حالا شده که یک نرم‌افزار قدیمی داشته باشید که به هر دلیل توسعه هم داده نشده و فقط هم با سیستم عامل‌های قدیمی کار کند؟ اگر مجبور باشید که از آن استفاده کنید چه کار می‌کنید؟ مجازی سازی به شما این امکان را می‌دهد که از همان سیستم‌عامل قدیمی، یک ماشین مجازی بسازید و نرم‌افزارتان را روی همان اجرا کنید.

۳. توسعه‌ی بازی

اگر یک توسعه دهنده‌ی بازی باشید، حتماً می‌دانید که بازی شما باید در تمامی سیستم عامل‌ها به‌خوبی اجرا شود؛ اما شما قاعدتاً یک سیستم‌عامل بیشتر ندارید! مجازی سازی اینجا هم به کمکتان می‌آید. با استفاده از ماشین‌های مجازی می‌توانید سیستم عامل‌های مختلف را روی کامپیوترتان شبیه‌سازی کنید و ببینید که بازی‌تان در بقیه‌ی OSها چطور کار می‌کند.

۴. تست سخت‌افزار با ماشین مجازی

بعضی وقت‌ها ممکن است سخت‌افزاری تهیه کرده باشید، اما مطمئن نباشید که آیا این سخت‌افزار با یک سیستم‌عامل خاص سازگار است یا نه. در این موارد هم می‌توانید سیستم‌عامل مدنظرتان را با مجازی سازی، شبیه‌سازی کنید و این موضوع را بررسی کنید.

مجازی سازی چطور انجام می‌شود؟

قبل از اینکه بخواهیم در مورد نحوه‌ی مجازی سازی در شبکه توضیح دهیم، بهتر است کمی در مورد هایپروایزرها که اسمشان را کمی قبل‌تر شنیدیم، توضیح دهیم.

اول از همه، فقط این را بدانید که هایپروایزر یک نرم‌افزار است و وظیفه‌ی مشخص آن هم این است که منابع فیزیکی سرور را از محیط‌های مجازی جدا کند. یعنی چه؟ یعنی اینکه منابع فیزیکی سرور را از شما می‌گیرد و آن را تقسیم‌ می‌کند تا بخش‌های مجازی بتوانند از آن استفاده کنند. فکر می‌کنم با همین توضیح مختصر، تقریباً اصل قضیه را از هایپروایز یاد گرفتید.

پس حالا می‌دانیم که منابع سرور بر اساسِ نیاز، ممکن است بین محیط‌های مجازی متعددی تقسیم‌ شوند. از همین حالا، به این محیط‌ها، ماشین میهمان (Guest Machine) یا بهتر از آن، ماشین مجازی (Virtual Machine) می‌گوییم که البته تعریف آن را در قسمت‌های قبلی همین مقاله یاد گرفتیم. کاربران با استفاده از ماشین‌های مجازی، محاسبات خود را انجام می‌دهند. در واقع ماشین مجازی به عنوان یک فایل دیتای واحد عمل می‌کند و همین خصوصیت باعث می‌شود تا بتوان آن‌ها را از یک سیستم به سیستمی دیگر انتقال داد و البته در تمامی این سیستم‌ها به‌صورت همزمان کار کند.

حالا یک مورد خاص در عملکرد مجازی سازی سرور را بررسی می‌کنیم: وقتی ماشین مجازی در حال اجراست و کاربر یا برنامه‌ای (البته این دو در عمل، تفاوتی هم با هم ندارند)، درخواستی را صادر می‌کند که برای پردازش و پاسخ دادن به آن، به منابع بیشتری نسبت به محیط فیزیکی نیاز است، هایپروایزر درخواست را به سیستم فیزیکی ارسال و تغییرات را در حافظه‌ی پنهان (Cache) ذخیره می‌کند. البته تمام این مراحل، خیلی سریع اتفاق می‌افتد. به‌خصوص اگر درخواست با هایپروایزر مبتنی بر KVM یا همان ماشین مجازی مبتنی بر کرنل لینوکس ارسال شود.

مزایا و نقاط ضعف مجازی سازی

هر سیستم کامپیوتری، ممکن است نقاط ضعف و قوتی داشته باشد. منطقی هم هست؛ اگر یک سیستم هیچ ایرادی نداشته باشد، رقیبی هم برای آن نیست که البته در دنیایی که هر روز یک تکنولوژی با کلی مزیت ابداع می‌شود، این اتفاق خیلی بعید است. مجازی سازی هم از این قاعده مستثنی نیست. در ادامه به مهم‌ترین مزایا و معایب مجازی سازی و استفاده از ماشین‌های مجازی می‌پردازیم:

مزایای استفاده از ماشین مجازی

استفاده از ماشین مجازی، هم برای توسعه دهندگان و هم برای شرکت‌ها، مزایای زیادی دارد. مثلاً:

۱. انعطاف‌پذیری بالا

ماشین مجازی انعطاف‌پذیری بالایی را به شما ارائه می‌دهد. همین که می‌توانید روی یک سیستم‌عامل، از OSهای دیگری استفاده کنید، نمونه‌ی واضحی از انعطاف‌پذیری را نشان می‌دهد.

۲. امنیت بیشتر

نکته‌ی دیگری که با مجازی سازی به‌دست می‌آورید، امنیت بالا است. ماشین مجازی محیطی ایزوله به شما ارائه می‌دهد که با استفاده از آن می‌توانید از سیستم‌عامل خود در برابر انواع ویروس‌ها و بدافزارها محافظت کنید.

۳. صرفه‌جویی در هزینه‌ی شرکت‌ها

یادتان هست که چند بار اشاره کردیم که با ماشین مجازی می‌توانید از چند سیستم‌عامل روی یک OS استفاده کنید؟ اگر به هر دلیل نخواهید این کار را انجام دهید، باید هزینه‌های بالای خرید سخت‌افزار را تقبل کنید.

۴. کارایی بیشتر

استفاده از مجازی سازی، باعث افزایش عملکرد سیستم شما هم می‌شود. به‌عنوان مثال، شرکتی که از ماشین مجازی برای میزبانی از وب سرورهای خود استفاده می‌کند، می‌تواند بار کاری (Work Load) خود را به‌صورت متوازن توزیع کند. با این کار می‌توانید از منابع خود، استفاده‌ی بهتری ببرید.

۵. مدیریت ساده‌تر

مجازی سازی به شما کمک می‌کند تا مدیریت بهتر و ساده‌تری روی سیستم‌های خود داشته باشید. این نکته را به یاد داشته باشید که شما می‌توانید با استفاده از یک پلتفرم، مدیریت تمامی ماشین‌های مجازی خود را انجام دهید.

معایب مجازی‌ سازی

برخی از مهم‌ترین معایب مجازی سازی که قبل از استفاده، باید از آنها اطلاع داشته باشید، در ادامه توضیح داده شده است:

۱. استفاده از منابع سرور

اگر چه یکی از معایب مجازی‌ سازی این بود که استفاده از منابع را بهینه‌تر می‌کند، اما خود نرم‌افزارهای مجازی ساز هم همیشه در حال استفاده از منابع سرور شما هستند؛ حتی اگر در حال اجرا هم نباشند.

۲. عدم سازگاری برخی نرم‌افزارها

بعضی از نرم‌افزارها ممکن است با سیستم مجازی سازی سازگار نباشند. بنابراین اگر می‌خواهید از ماشین مجازی برایِ تست یا کار با نرم‌افزارها استفاده کنید، حتماً قبل از هر چیز مطمئن شوید که نرم‌افزار موردنظرتان مشکلی با این تکنولوژی نداشته باشد.

۳. مشکلات امنیتی

اگر ماشین مجازی را درست پیکربندی کنید، اتفاقاً سطح بالایی از امنیت را به شما می‌دهد. اما در صورتی‌که این کار درست انجام نشود، ممکن است حفره‌های امنیتی ایجاد شده در آن، کار دستتان بدهد.

۴. کمی پیچیدگی در یادگیری اولیه

یادگیری استفاده از ماشین مجازی، ممکن است در ابتدای کار کمی پیچیده به‌نظر برسد. اما با توجه به مزایایی که حالا دیگر خودتان هم می‌دانید، حتماً ارزشش را دارد.

بررسی انواع مجازی سازی

مجازی سازی، انواع و اقسامی دارد که چه یک متخصص شبکه باشید و چه بخواهید تازه آموزش مجازی سازی سرور را بگذرانید، حتماً به آن نیاز پیدا می‌کنید. در ادامه، به بررسی این مورد می‌پردازیم:

۱. مجازی سازی داده‌ها (Data Virtualization)

مجازی سازی دیتا تکنیکی است که نه تنها توسط شرکت‌ها و سازمان‌ها استفاده می‌شود، بلکه تقریباً همه‌ی ما، به‌طور روزانه از آن استفاده می‌کنیم. به بیانِ ساده، مجازی سازی دیتا یعنی اینکه به‌جای ذخیره‌ کردن اطلاعات روی یک استوریج فیزیکی (مثلاً هارد کامپیوتر) آن را به‌صورت مجازی ذخیره کنیم.

واضح‌ترین مثالی که در این مورد می‌توان زد، فناوری کلود استوریج است که حالا دیگر خیلی از نرم‌افزارهایی که هر روز از آنها استفاده می‌کنیم، از این فناوری استفاده می‌کنند. در این روش، اطلاعات شما فقط روی یک محل فیزیکی ذخیره نمی‌شود؛ بلکه این اطلاعات به‌صورت دیجیتالی و روی یک سرورهایی که ممکن است در مکان‌های مختلف قرار داشته باشند، ذخیره می‌شود.

اینکه چطور این دیتاها با هم جمع شده و دیتای واحد شما را تشکیل می‌دهند، موضوعی نیست که این‌جا بتوانیم همه‌ی نکات فنی آن را توضیح دهیم؛ اما همین‌قدر بدانید که شما این امکان را دارید که از هر جا که فقط اینترنت داشته باشد، به داده‌های خود دسترسی داشته باشید.

۲. مجازی سازی دسکتاپ (Desktop Virtualization)

اول از همه بهتر است بدانید که این نوع از مجازی سازی، خیلی وقت‌ها با مجازی سازی سیستم‌عامل که به شما امکان استقرار چندین سیستم‌عامل روی یک ماشین مجازی را می‌دهد، اشتباه گرفته می‌شود؛ اما یک تفاوت خیلی اساسی بین این دو وجود دارد.

با استفاده از مجازی سازی دسکتاپ، می‌توانید محیط دسکتاپ شبیه‌سازی شده را روی چندین ماشین فیزیکی مستقر کنید. به‌عبارت دیگر، بر خلاف دسکتاپ‌های سنتی که به‌صورت فیزیکی روی هر دستگاه نصب، پیکربندی و به‌روزرسانی می‌شوند، مجازی سازی دسکتاپ باعث می‌شود بتوانید تمامی پیکربندی‌ها، به‌روزرسانی‌ها و همچنین بررسی‌های امنیتی را روی تمامی دسکتاپ‌های مجازی انجام دهند.

۳. مجازی سازی سیستم‌عامل

مجازی سازی سیستم‌عامل، یکی از متداول‌ترین و پرکاربردترین انواع مجازی‌ سازی است که اگر بخواهیم در مورد کاربردهای آن توضیح دهیم، ده‌ها نمونه را می‌توان نام برد. اما در همین مقاله با چند نمونه از موارد کاربرد مهم آن هم اشاره شده است. خاطرتان هست؟

مثلاً وقتی که یک توسعه دهنده بخواهد برنامه‌ای که توسعه داده است را روی یک سیستم‌عامل دیگر تست کند. یا مثلاً وقتی که نرم‌افزار قدیمی فقط روی سیستم‌عامل قدیمی، مثلاً ویندوز XP، نصب شود.

۴. مجازی سازی نرم‌افزار

مجازی سازی نرم‌افزار، امکان استفاه از یک نرم‌افزار را بدون اینکه روی سیستم خودتان نصب شده باشد، در اختیارتان قرار می‌دهد. روش کار هم بدین ترتیب است که نرم‌افزار موردنظر روی یک سرور نصب شده و با استفاده از کامپیوتر خودتان به آن وصل می‌شوید. با این روش، شما می‌توانید از یک نرم‌افزار به‌صورت گروهی هم استفاده کنید.

یکی از کاربردهای مجازی سازی نرم‌افزار، نصب یک بازی روی سرور و استفاده از آن به‌صورت گروهی است که اتفاقاً در سال‌های اخیر، طرفدارانِ زیادی پیدا کرده است.

۵. مجازی‌ سازی استوریج

مجازی سازی استوریج، از جمله قابلیت‌هایی است که احتمالاً بیشتر موردنیاز شرکت‌های بزرگ با دیتاهای حجم بالا است. فرض کنید چند کامپیوتر یا سرور در شرکت شما وجود دارد و حالا می‌خواهید تمامی استوریج‌های آنها را در یک محل قرار دهید. واضح است که امکان انتقال تمامی هارد دیسک‌های این کامپیوترها وجود ندارد؛ در عوض می‌توانید از مجازی سازی استوریج استفاده کنید. بنابراین با مجازی سازی استوریج می‌توانید منابع ذخیره‌سازی اطلاعات را از دستگاه‌های دیگر، به‌صورت مجازی در یک محل قرار داده و از آن‌ها استفاده کنید.

خودِ مجازی سازی استوریج به دو دسته‌ی اساسی مجازی سازی بلوکی و فایلی تقسیم می‌شود. در ذخیره‌سازی بلوکی، تمامی بلوک‌های ذخیره‌سازی در هر یک از مسیرهایی که برای آن تعریف شده است، بدون اینکه توجهی به محل ذخیره‌سازی آن داشته باشیم جمع‌آوری شده و در یک محل واحد ذخیره می‌شود و البته همچنان یادمان هست که همین محل واحد، در واقع یک محل مجازی است.

اما موضوعِ ذخیره‌‌سازی فایلی، کمی متفاوت‌تر است. در این نوع از ذخیره‌سازی که روی دستگاه‌های NAS و در سطح فایل انجام می‌شود، چیزی به اسم بلوک و مسیر وجود ندارد. شما اینجا با فایل‌های سروکار دارید و البته مدیریت این نوع از دستگاه‌ها هم به تجربه و مهارت بالایی نیاز دارد.

۶. مجازی سازی I/O یا I/O Virtualization

تا این قسمت، تقریباً تمامی موارد در مورد مجازی‌ سازی موضوعات غیر فیزیکی بودند. یعنی ما با دیتا، سیستم‌عامل و موارد مشابه دیگری سروکار داشتیم. اما مجازی سازی I/O به سخت‌افزارهای فیزیکی ارتباط دارد.

در روش مجازی سازی I/O ما سخت‌افزار را به‌صورت مجازی بین چند User تقسیم می‌کنیم. مثلاً اگر یک کارت گرافیک در یک سرور وجود داشته باشد، می‌توانید آن را به‌صورت مجازی بین چند دستگاه یا سرور دیگر به اشتراک بگذارید.

با توجه به قیمت روز افزون سخت‌افزار، استفاده از این روش می‌تواند تأثیر زیادی رویِ کاهش هزینه‌های سازمان داشته باشد.

۷. مجازی سازی شبکه

در سیستم‌های سنتی، هر دستگاه شبکه‌ی فیزیکی یک شبکه‌ی مستقل را تشکیل می‌دهد. مثلاً یک سوییچ فیزیکی می‌تواند یک شبکه‌ی محلی (LAN) را تشکیل دهد. با استفاده از مجازی سازی شبکه، می‌توانید چندین شبکه‌ی مجازی را رویِ یک سوییچ فیزیکی ایجاد کنید.

یا مثلاً فرض کنید شما شرکتی دارید و حالا می‌خواهید شبکه‌ی بخش‌های فروش و تحقیق و توسعه را از هم جدا کنید. این کار با مجازی سازی شبکه، امکان‌پذیر است. در واقع شما همان یک شبکه را به‌صورت فیزیکی دارید، اما آن را به‌طور مجازی به دو بخش تقسیم می‌کنید. در این‌صورت هر کدام از این بخش‌ها، IP و پورت مجزایی دارد.

حالا می‌توانیم یک تعریف درست و قابل درک از مجازی سازی شبکه داشته باشیم؛ به فرآیندی که در آن منابع یک شبکه‌ی فیزیکی، از سوییچ‌ها گرفته تا روترها، پورت‌ها و … به منابع مجازی تقسیم شوند، مجازی سازی شبکه گفته می‌شود.

۸. مجازی سازی دیتاسنتر (Datacenter Virtualization)

اینجا هم پایِ فناوری ابری وسط است! مجازی سازی دیتاسنتر یعنی اینکه مراکز داده‌ی فیزیکی که ممکن است در هر سازمان و شرکتی وجود داشته باشد، به مراکز مجازی داده یا همان مراکز داده‌ی دیجیتالی تبدیل شوند.

این کار هم با استفاده از فناوری مجازی سازی و یک پلتفرم ابری انجام می‌شود و شاید مهم‌ترین ویژگی آن هم امکان دسترسی به منابع اطلاعاتی، بدونِ محدودیت زمان و مکان باشد.

ما در این بخش، تقریباً از همه‌ نوع مجازی سازی صحبت کردیم؛ به‌جز سرور مجازی! دلیلش هم این است که سرور مجازی آنقدر در دنیای امروز ما اهمیت دارد و استفاده از آن هر روز بیشتر می‌شود، که حتماً بهتر است یک بخش کامل را به آن اختصاص دهیم. نکاتی که باید در مورد این نوع سرور بدانید را در قسمت بعدی توضیح داده‌ایم.

۹. مجازی سازی سرور (Server Virtualization)

مهم‌ترین انواع مجازی سازی، Server Virtualization یا همان مجازی سازی سرور است. سرورهای مجازی، همان‌طور که احتمالاً تا اینجا هم خودتان پی برده‌اید، سرورهایی هستند که از یک سرور فیزیکی ساخته شده و هر کدام از آنها هم مشخصات مربوط به خود را دارند.

سرور مجازی یکی از مهم‌ترین محصولاتی است که بسیاری از کسب‌وکارها و حتی افراد عادی از آنها برای اهداف متنوعی استفاده می‌کنند. در ادامه به مهم‌ترین کاربردهای سرور مجازی اشاره می‌کنیم.

کاربردهای مجازی سازی سرور

مجازی سازی سرور کاربرد زیادی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. میزبانی از اطلاعات وب‌سایت‌ها

وب‌سایت‌ها و وب اپلیکیشن‌ها، همیشه به فضایی برای نگهداری فایل نیاز دارند. در واقع کاربران وقتی آدرس یک وب‌سایت را در مرورگر خود وارد می‌کنند یا یک اپلیکیشن را باز می‌کنند، به سرور آن وصل شده و اطلاعات از روی سرور برای آنها نمایش داده می‌شود.

انتخاب صحیح سرور، تأثیر زیادی روی تجربه‌ی کاربری و حتی سئو وب‌سایت دارد. پس در انتخاب سرور مجازی، دقت کافی به خرج دهید تا در آینده دچار مشکل نشوید.

۲. تست و توسعه‌ی نرم‌افزار با سرور مجازی

یکی از مراحل مهم در توسعه‌ی نرم‌افزار، تست آن است. اگر یک توسعه دهنده‌ی نرم‌افزار باشید و بخواهید نرم‌افزار خود را در یک بستر مطمئن تست کنید و علاوه بر آن، به دیگران هم اجازه دهید تا نرم‌افزارتان را بررسی کنند، سرور مجازی بهترین انتخابی است که می‌توانید داشته باشید.

۳. بازی‌های آنلاین گروهی با سرور مجازی

یکی دیگر از کاربردهای مهم سرور مجازی، که اتفاقاً در سال‌های اخیر هم طرفداران زیادی پیدا کرده، بازی آنلاین به‌صورت گروهی است. شما می‌توانید بازی خود را رویِ یک سرور مجازی قرار دهید، با دوستان خود به سرور وصل شده و بازی موردنظرتان را به‌صورت گروهی انجام دهید.

۴. استفاده از امکانات صرافی‌های ارز دیجیتال

خرید و فروش ارز دیجیتال، یکی از کسب‌وکارهایی است که به لطفِ تکنولوژی حالا دیگر در دسترس ما قرار دارد. اما با توجه به اینکه تمامی صرافی‌های آنلاین مثل بایننس، به شهروندان ایرانی خدمات ارائه نمی‌کنند، با داشتن یک سرور مجازی می‌توانید IP خود را تغییر داده و از سرویس موردنظرتان استفاده کنید.

۵. استفاده از منابع علمی

اولین چیزی که یک محقق علمی نیاز دارد، اطلاعات و منابع علمی است. اما این منابع هم به سادگی در دسترس ایرانیان قرار ندارد. بسیاری از وب‌سایت‌ها و مراجعی که به‌عنوان سورس علمی شناخته می‌شوند، آی پی ایران را محدود کرده‌اند. یعنی به‌صورت نرمال و بدون ابزارهای تغییر آی پی نمی‌توانید به این وب‌سایت‌ها دسترسی داشته باشید.

با سرور مجازی می‌توانید آی پی خود را به یک کشور دیگر تغییر دهید. با این روش دیگر محدودیتی برای استفاده از منابع و مقالات علمی قبلی ندارید.

سرور اختصاصی مجازی و سرور برمتال چه تفاوتی با هم دارند؟

محصول دیگری که وجود خودش را مدیون فناوری مجازی سازی است، سرور برمتال است. تفاوت سرور برمتال Bare Metal و سرور مجازی اختصاصی (VPS) در نوع مجازی‌ سازی صورت گرفته روی آنها است.

ساده اگر بخواهیم بگوییم، سرور برمتال مثل یک سرور فیزیکی اختصاصی است که شرکت هاستینگ مجازی سازی آن را انجام نمی‌دهد. در واقع شما باید به شرکت هاستینگ بگویید که چه نوع مجازی سازی و به چه نرم‌افزاری نیاز دارید. بنابراین در سرور برمتال، شما اختیار تام دارید! حتی می‌توانید به هاستینگ خود بگویید که چه تعداد ماشین مجازی نیاز دارید. هاستینگ هم قاعدتاً همین تعداد VM را روی سرور برمتال شما ساخته و آن را در اختیارتان قرار می‌دهد.

این تعریف، با سرور مجازی تفاوت مشخصی دارد؛ در VPS شما در واقع یک ماشین مجازی روی یک سرور فیزیکی دیگر را در اختیار دارید. بنابراین نه نرم‌افزاری که مجازی‌ سازی با آن انجام شده و نه تعداد VMهایی که روی سرور اصلی تولید شده است، در اختیار شما نیست.

اینکه سرور مجازی بهتر است یا سرور برمتال، کاملاً بستگی به نوع نیاز شما دارد. تجربه‌ی ما نشان داده است که سرورهای مجازی، هم برای کاربرهای خانگی و هم برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، کاملاً پاسخگو هستند. اما برای کارهای خیلی پیچیده و در صورتی‌که بخواهید چند ماشین مجازی روی سرور خود داشته باشید، احتمالاً سرور برمتال انتخاب بهتری است.

نمونه‌ی مشخص برمتال، سرور اندروید است. روی این سرور که معمولاً برای پردازش نرم‌افزارهای سنگین اندروید استفاده می‌شود، به‌جای KVM یا دیگر نرم‌افزارهای مجازی ساز، شبیه‌ساز اندروید نصب می‌شود.

در جدول زیر، چکیده‌ی اطلاعاتی که در این قسمت خواندید، درج شده است:

ویژگی	سرور اختصاصی مجازی	سرور برمتال
میزان کنترل روی سرور	کنترل محدود	کنترل کامل
منابع سخت‌افزاری	منابع اشتراکی	منابع اختصاصی
هزینه	مقرون‌به‌صرفه‌تر	گران‌تر
کاربردها	مناسب برای اکثر نیازهای شخصی و کسب‌وکارها	مناسب برای نیازهای خاص شخصی و کسب‌وکارهای بزرگ

مجازی سازی اپلیکیشن یا مجازی سازی برنامه

در قسمت قبلی، مختصری در مورد مجازی سازی اپلیکیشن یا برنامه توضیح دادیم. اجازه دهید این موضوع را بیشتر باز کنیم؛ یک سؤال ساده: شما برای نصب یک نرم‌افزار یا اپلیکیشن، به چه چیزی نیاز دارید؟‌ احتمالاً قبل از هر چیز، به یک سیستم‌عامل نیاز دارید. بدون سیستم‌عامل، نرم‌افزار اصلاً قابلیت نصب را ندارد!

حالا فرض کنید می‌خواهید این نرم‌افزار را روی سیستم چند نفر نصب کنید. مثلاً شما یک نرم‌افزار حسابداری دارید و می‌خواهید این نرم‌افزار را روی سیستم تمامی حسابداران شرکت، نصب کنید. راه حل ساده این است که سورس این نرم‌افزار را روی کامپیوتر همه‌ی کاربران کپی کنید و بعد هم روند نصب را دنبال کنید. اما ساده‌ترین راه، همیشه بهترین راه نیست!

با مجازی سازی برنامه می‌توانید همان نرم‌افزار را روی یک سرور نصب کنید و به کاربرانتان برای استفاده از آن روی سرور، دسترسی بدهید. با این کار شما یک بار نرم‌افزار را نصب کرده‌اید، اما تعداد نامحدودی کاربر می‌توانند از آن استفاده کنند.

استفاده از این نوع مجازی سازی، کاربردها و مزایای مختلفی دارد. مثلاً یکی از این مزایا همین است که شما دیگر نیازی به نصب چند باره‌ی نرم‌افزار روی سیستم‌های مختلف ندارید. مزیت دیگرش هم این است که اطلاعات و اسنادی که کاربران حین کار با نرم‌افزار ذخیره می‌کنند، همه در یک محل واحد، یعنی روی سرور شما Save می‌شود.

معرفی بهترین مجازی سازها در سال ۲۰۲۳

تا این قسمت اطلاعات زیادی در مورد مجازی سازی، سرورهای مجازی، کاربردهای آنها و… یاد گرفتیم. اما حالا باید ببینیم که کدام نرم‌افزارها، مجازی ساز بهتری هستند:

۱. مجازی ساز VMware

VMware واقعاً یک پکیج ایده‌آل برای مجازی سازی است. تقریباً هر چیزی که شما برای مجازی سازی نیاز دارید، در VMware‌ وجود دارد. مجازی سازی VMware‌ در سیستم‌عامل مک، با Fusion و برای کامپیوترهای شخصی با سیستم‌عامل ویندوز یا لینوکس، با Workstation Player‌ انجام می‌شود.

در سیستم‌عامل مک، شما یک بخش با نام Unity Mode دارید که با آن می‌توانید برنامه‌های ویندوز را با استفاده از Dock سیستمتان راه‌اندازی کنید؛ انگار که دارید از سیستم‌عامل ویندوز استفاده می‌کنید. اما به‌طور کلی با Workstation می‌توانید VMهای قدرتمندتری را تولید کنید.

مثلاً یکی از برتری‌های Workstation‌ این است که از DirectX 10 و OpenGL 3.3 پشتیبانی می‌کند و به CAD و سایر برنامه‌های شتاب دهنده (Accelerator) واحد پردازش گرافیکی (GPU) هم اجازه می‌دهد تا از همین سیستم مجازی‌ سازی استفاده کنند.

Workstation Player برای کاربران شخصی، رایگان است. اما اگر کارتان قدری تخصصی‌تر باشد و بخواهید از فیچرهای حرفه‌ای برنامه استفاده کنید، باید نسخه‌ی Pro را خریداری کنید.

۲. مجازی ساز VirtualBox

اگر از چند سیستم‌عامل استفاده می‌کنید، احتمالاً VirtualBox گزینه‌ی مناسبی برای مجازی سازی باشد. این نرم‌افزار از سیستم‌عامل ویندوز XP، لینوکس Level 2.4، ویندوز NT، ویندوز سرور ۲۰۰۳، OpenSolaris و حتی OpenBSD Unix و همچنین نسخه‌های بعد از آنها پشتیبانی می‌کند. کاربران مک هم مشکلی با استفاده از این مجازی ساز ندارند.

اوراکل پشتِ VirtualBox‌ است. این شرکت تعداد زیادی ماشین مجازی از پیش ساخته شده (Pre-Built)‌ را به‌صورت رایگان در اختیار شما قرار داده تا طیف وسیعی از نیازهای شما را پوشش دهد.

۳. مجازی ساز QEMU

اگر سری به وب‌سایت QEMU بزنید، در نگاه اول متوجه سادگی آن می‌شوید. اما اصلاً تصور نکنید که این سادگی به‌معنیِ این است که این مجازی ساز چیزی کم دارد!

تفاوتی ندارد که از ویندوز استفاده می‌کنید یا لینوکس و مک؛‌ مجازی ساز QEMU بر روی تمامی سیستم عامل‌ها نصب می‌شود. این نرم‌افزار سرعت فوق‌العاده بالایی دارد و با توجه به سادگی منوها و رابط کاربری، حتی کاربران عادی هم می‌توانند از آن استفاده کنند.

۴. مجازی ساز Red Hat

مجازی ساز Red Hat هم از جمله نرم‌افزارهای قدرتمندی است که سال‌هاست در این حوزه تجربه دارد. با Red Hat خیالتان از بابت فیچرهایی که در مجازی سازی به آن نیاز دارید، کاملاً راحت است.

این نرم‌افزار هم مثلِ رقبای خود، هم با سیستم‌عامل لینوکس سازگار است و هم ویندوز. همچنین چابکی و محیط ساده‌ای که دارد هم تجربه‌ی خوشایندی از مجازی سازی را به شما می‌دهد.

انواع مختلفی از مجازی ساز Red Hat وجود دارد. به‌عنوان مثال Red Hat Enterprise Virtualization که به اختصار RHEV‌ خوانده می‌شود، هایپروایزری مبتنی بر ماشین مجازی با کرنل لینوکس (KVM) را به همراه یک پلتفرم مدیریت مجازی سازی کامل در اختیارتان قرار می‌دهد که با استفاده از آن می‌توانید Taskهای خود را به راحتی مدیریت کنید.

۵. مجازی ساز Microsoft Hyper-V

حیف است که یک لیست از بهترین مجازی سازها داشته باشیم و محصول مایکروسافت در آن جایی نداشته باشد! Microsoft Hyper-V به واقع یکی از اعجوبه‌های این حوزه است.

Microsoft Hyper-V جزو معدود محصولاتی است که از کرنل پردازش موازی استفاده می‌کند و همین مسئله باعث شده است تا در کلودهای خصوصی و عمومی، عملکرد بسیار بالایی داشته باشد.

اما نقطه ضعف این مجازی ساز هم این است که از GPU مجازی پشتیبانی نمی‌کند و پشتیبانی درایور از لینوکس هم آنچنان قوی نیست. اما در عوض، استفاده از آن تا دلتان بخواهد ساده است. به‌طوری که حتی کاربران بی‌تجربه هم می‌توانند از آن برای مجازی سازی استفاده کنند.

Hypervisor چیست؟ + ۳ کاربرد اصلی آن

ما در این مقاله، بارها از لغت «هایپروایزر»‌ استفاده کردیم. هایپروایزر همان نرم‌افزاری است که به شما اجازه می‌دهد تا سیستم عامل‌های مختلفی را روی سیستمتان پیاده‌سازی کنید. این کار با تقسیم منابع فیزیکی، مثل CPU، RAM، کارت گرافیک و … به چند بخش و البته به‌صورت مجازی انجام می‌شود که به هر یک از این بخش‌ها، یک ماشین مجازی (VM) گفته می‌شود که در مورد آن، در قسمت‌های قبلی همین مقاله توضیحات کاملی ارائه کرده‌ایم.

مثلاً فرض کنید که شما یک کامپیوتر قوی دارید. با هایپروایزر می‌توانید مثلاً سیستم‌عامل ویندوز و لینوکس را روی آن نصب کنید. این دو سیستم‌عامل و منابعی که از آن استفاده می‌کنند، کاملاً از یکدیگر جدا هستند و تأثیری روی هم نمی‌گذارند.

کاربردهای هایپروایزر

هایپروایزر برای انواع کاربردها از دیتاسنترها گرفته تا تست نرم‌افزار و… استفاده می‌شود. از جمله موارد استفاده از هایپروایزر عبارتند از:

۱. استفاده از هایپروایزر در دیتاسنترها

مراکز داده (Data Center) از هایپروایزرها استفاده می‌کنند تا منابع سرورهایشان را با اجرا کردن چندین سرویس در یک سخت‌افزار، بهینه‌تر کنند.

۲. استفاده از هایپروایزر در فناوری ابری

سرویس‌های ابری معروف مانند AWS و Microsoft Azure هم مشتری دائمی هایپروایزرها هستند. این شرکت‌ها با استفاده از این نرم‌افزارها، منابع سخت‌افزاری اَبَر سرورهای خود را در اختیار مشتریان مختلفی قرار می‌دهند و با توجه به اینکه اطلاعات هر یک از این قسمت‌ها هم با مشتری دیگر تداخلی ندارد، مشکلی برای امنیت اطلاعات ایجاد نمی‌شود.

۳. تست نرم‌افزار با استفاده از هایپروایزر

تست نرم‌افزار یکی از مراحل اساسی، قبل از انتشار آن است. با کمک هایپروایزر می‌توانید یک سیستم‌عامل مجزا روی سیستم خودتان یا سرورتان نصب کنید و تست نرم‌افزار را روی آن انجام دهید. در قسمت‌های قبلی، توضیحات کاملی در این مورد داده شده است.

انواع Hypervisor

هایپروایزرها به دو دسته‌ی اصلی تقسیم می‌شوند؛ هایپروایزر سخت‌افزاری و نرم‌افزاری. در ادامه در مورد این دو نوع از هایپروایزر توضیح داده‌ایم:

۱. هایپروایزر نرم‌افزاری

برای استفاده از هایپروایزر نرم‌افزاری، شما باید یک بستر سیستم‌عامل داشته باشید. یعنی هایپروایزر را روی سیستم‌عامل سیستم خود نصب می‌کنید و بعد از آن امکان ایجاد و مدیریت ماشین‌های مجازی را به‌دست می‌آورید.

فرض کنید می‌خواهید روی سیستم خودتان ماشین مجازی تولید کنید. اولین و راحت‌ترین روش این است که یک هایپروایزر نرم‌افزاری روی سیستم‌عامل خودتان نصب کنید و سپس با استفاده از آن VM با مشخصات موردنظرتان بسازید.

۲. هایپروایزر سخت‌افزاری

هایپروایزر سخت‌افزاری، بر عکس نوع نرم‌افزاری آن، نیازی به سیستم‌عامل ندارد. یعنی حتی اگر شما سیستم‌عاملی هم روی سیستم خودتان نداشته باشید، با استفاده از هایپزوایزر سخت‌افزاری می‌توانید ماشین مجازی بسازید و روی آنها سیستم‌عامل نصب کنید.

VMware ESXi یکی از نمونه‌های هایپروایزر سخت‌افزاری است که توسط دیتاسنترهای مختلف برای ساخت ماشین مجازی از آن استفاده می‌شود.

مجازی سازی KVM و تفاوت آن با VMware

مجازی سازی سرورها هم راه و روش و هم ابزارهای متفاوتی دارد. اینکه استفاده از کدام ابزار یا روش مناسب‌تر است، کاملاً بستگی به نوع نیاز شما دارد. اما برای اینکه دست خالی از این مقاله بیرون نرویم، دو مجازی‌ساز معروف را به‌صورت ساده برایتان توضیح می‌دهیم تا حداقل اطلاعاتی در این زمینه داشته باشید.

۱. مجازی سازی VMware

اولین نکته‌ای که باید بدانید این است که VMware یکی از زیرمجموعه‌های شرکت معظم Dell Technologies است که توسط Broadcom خریداری می‌شود. این شرکت از سال ۱۹۹۸ فعالیت خود را در حوزه‌ی تکنولوژی شروع کرد و حالا به یکی از غول‌های این صنعت تبدیل شده است. VMware محصولات مختلفی ارائه می‌کند، اما آنچه که معمولاً با آن شناخته می‌شود، VMware vSphere است که یک پلتفرم مجازی سازی برای رایانش ابری محسوب می‌شود.

یکی از مهم‌ترین مزایای VMware، فناوری vMotion آن است که با استفاده از آن می‌توان به انتقال آنیِ ماشین‌های مجازی در حال اجرا، از یک سرور فیزیکی به سرور فیزیکی دیگر پرداخت؛ بدون اینکه هیچ کدام از دیتاهای شما دچار مشکل شود. قدرِ این فیچر را فقط کسانی می‌دانند که حداقل یک‌بار با چالش‌های تغییر سرور دست و پنجه نرم‌ کرده باشند.

علاوه بر تمامی موارد بالا، ابزارهای قدرتمند مدیریتی VMware و همچنین پشتیبانی گسترده‌ی آن از سیستم عامل‌های مختلف، آن را به یک ابزار بسیار محبوب برای مجازی سازی تبدیل کرده است.

۲. مجازی‌ ساز KVM

مجازی‌ ساز KVM (Kernel-Based Virtual Machine) یکی از فناوری‌های مجازی‌ساز منبع باز است که روی کرنل لینوکس ساخته شده است. این نرم‌افزار که در سال ۲۰۰۷ معرفی شده است، به عنوان هایپروایزر سطح یک شناخته می‌شود و با استفاده از آن می‌توانید چندین VM را روی یک سرور واحد اجرا کنید که هر کدام از آنها دارای سیستم‌عامل و اپلیکیشن‌های مخصوص به خود هستند.

به‌عنوان بخشی از کرنل لینوکس، KVM ویژگی‌های پیشرفته‌ای مثلِ امنیت و پایداری بالایی دارد، به همین دلیل همیشه می‌توان به‌عنوان یک مجازی‌سازِ قابل اعتماد، روی آن حساب کرد. به‌علاوه جامعه‌ی دولوپرهایی که از آن پشتیبانی می‌کنند، این اطمینان خاطر را به شما می‌دهند که این نرم‌افزار منبع باز، همیشه رایگان و البته ایمن باقی می‌ماند.

مجازی ساز KVM مثلِ فیچر vMotion، قابلیت مهاجرت آنی از یک سرور به سروری دیگر را دارد. علاوه بر آن، از خصوصیت Overcommitting پشتیبانی می‌کند؛ یعنی شما می‌توانید CPU مجازی بیشتری را نسبت به سرور فیزیکی، به ماشین مجازی خود اختصاص دهید.

جمع‌بندی

مجازی سازی یکی از تکنولوژی‌های جدیدی است که در شبکه‌سازی و هاستینگ، از آن استفاده‌های فراوانی می‌شود. مجازی سازی باعث می‌شود بتوانید یک سرور را به چند بخش کاملاً مجزا از هم تقسیم کنید؛ به‌طوری که هر یک از آنها ساختار، نرم‌افزارها و حتی سیستم عامل‌ مخصوص به خود را داشته باشند. با توجه به اینکه این اصطلاح یکی از موضوعات اساسی در حوزه‌ی وب و هاستینگ است، در این مطلب از آموزش شبکه بلاگ پارس پک به‌طور کامل و البته با بیانی ساده، آن را توضیح دادیم.

سؤالات متداول

۱. سرور مجازی چیست؟

سروری است که با استفاده از ابزارهای مجازی سازی، از یک سرور فیزیکی تولید شده است و عملکردی کاملاً مستقل نسبت به خودِ سرور فیزیکی و یا سرورهای مجازی دیگر دارد.

۲.بهترین ابزارها برای مجازی سازی کدام است؟

مجازی‌ساز KVM و VMware دو نرم‌افزار بسیار محبوب و متداول برای مجازی سازی سرورها محسوب می‌‌شوند.

۳. آیا سرورهای مجازی ایمن هستند؟

بله. استفاده از ابزارهایی مثل مجازی‌ساز KVM‌، با توجه به اینکه روی کرنل لینوکس ساخته شده است، سطح بسیار بالایی از امنیت را به سرور مجازی می‌دهد.