مقایسه هاست اشتراکی و سرور مجازی + مزایا، معایب و کاربردها

تفاوت هاست و سرور مجازی به‌عنوان دو نیروی قدرتمند در دنیای هاستینگ و دانستن و مزایا و معایب هر یک از آن‌ها، جزو موارد بسیار مهمی است که همه افراد درگیر با موضوع میزبانی وب، به آن نیاز دارند. در این مطلب از بخش آموزش سرور در بلاگ پارس‌پک می‌خواهیم یکبار برای همیشه تکلیف این دو نوع سرویس را روشن کنیم؛ ابتدا خیلی ساده توضیح می‌دهیم که میزبانی وب چیست و بعد خیلی سریع به‌سراغ موضوع اصلی می‌رویم و علاوه بر تعریف هاست اشتراکی و سرور مجازی و تفاوت‌های بین آن‌ها، مزایا و معایب‌شان را هم بررسی می‌کنیم.

سرور چیست؟

مفاهیم پایه، اگر چه ممکن است ساده به‌نظر برسند، اما در توضیح مفاهیم جزئی‌تر اهمیت بالایی دارند. به همین دلیل قبل از اینکه به‌سراغ بررسی تفاوت هاست و سرور مجازی برویم، باید متوجه شویم که سرور چیست.
اگر بخواهیم خیلی ساده توضیح دهیم، سرور (Server) یک کامپیوتر قدرتمند است که همیشه به اینترنت پرسرعت دسترسی دارد و هیچ وقت هم خاموش نمی‌شود. اگر شما هم کامپیوتری دارید که می‌تواند این مشخصات را داشته باشد، می‌توانید از آن به‌عنوان سرور استفاده کنید که البته در عمل نشدنی است.
سرورها در دنیای امروزی ما، کاربردهای زیادی دارند. مثلاً تمام متن‌های همین صفحه، تصاویر، کدهایی که با زبان‌های برنامه‌نویسی نوشته شده‌اند و همه فاکتورهایی که باعث شده‌اند شما بتوانید این صفحه را ببینید، روی سرور پارس‌پک بارگذاری شد‌ه‌اند. بنابراین یکی از مهم‌ترین کاربرد سرورها، انواع میزبانی وب (Web Hosting) است؛ کاربردی که باعث می‌شود وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها وجود داشته باشند.
تصور کنید اینترنت فقط یک روز قطع شود. چه اتفاقی می‌افتد؟ بانک‌ها دیگر نمی‌توانند هیچ کاری انجام دهند، نسخه‌های پزشکی دوباره باید روی کاغذهای کاربن‌دار اعصاب خردکن نوشته شوند، سوابق بیمه تأمین اجتماعی‌تان دیگر به‌سادگی الان قابل دسترسی نیست و حتی دیگر نمی‌توانید تاکسی اینترنتی بگیرید. همه این مثال‌ها را زدیم تا به این نتیجه برسیم که سرورها تا چه اندازه در بطن زندگی ما وارد شده‌اند.

معرفی انواع سرور

سرورها انواع مختلفی دارند و هر یک از این انواع هم برای کار خاصی مناسب هستند. حتی دسته‌بندی‌های مختلفی هم برای سرورها وجود دارد. مثلاً انواع سرورها از نظر نحوه اشتراک‌گذاری منابع یک دسته‌ جداگانه و از نظر نوع استفاده، دسته‌ دیگری است.
اما شناخت انواع سرور چه کمکی به شما می‌کند؟ اصلاً اطلاعات این قسمت قرار است چه مشکلی را رفع کند؟ نکته این است که تعداد انواع سرورها واقعاً زیاد است. این موضوع باعث می‌شود تا هنگام انتخاب و خرید سرور، بین گزینه‌های مختلف سردرگم شوید. شناخت انواع سرورها کمک می‌کند تا بهترین سرویس را برای کسب‌وکارتان انتخاب کنید. در ادامه به معرفی انواع سرورها پرداخته‌ایم:

انواع سرور از نظر نحوه اشتراک‌گذاری منابع

اولین دسته‌بندی سرورها، از نظر نحوه به اشتراک‌گذاری منابع است. سرورهای اختصاصی همه منابع را به‌صورت کامل در اختیار شما قرار می‌دهند اما سرورهای مجازی همین منابع را بین چند کاربر مختلف، تقسیم می‌کنند. در ادامه به توضیح کامل انواع سرور از این نظر پرداخته‌ایم:

سرور اختصاصی (Dedicated Server)

سرور اختصاصی به‌صورت کامل در اختیار یک کاربر یا سازمان قرار می‌گیرد. تمام منابع سخت‌افزاری مانند پردازنده، رم و فضای ذخیره‌سازی، منحصراً برای نیازهای خاص یک مشتری استفاده می‌شود. این نوع سرور برای کسب‌وکارهای بزرگ یا پروژه‌هایی که نیاز به کنترل کامل و امنیت بالا دارند، مناسب است.
با همین تعریف می‌توان تشخیص داد که مزیت اصلی سرور اختصاصی چیست. مهم‌ترین مزیت این سرور، عملکرد بدون وقفه و عدم تأثیرپذیری از فعالیت سایر کاربران است. از طرفی، هزینه نگهداری و راه‌اندازی آن نسبت به سایر سرورها بالاتر است. سازمان‌هایی که ترافیک سنگین وب یا نیازهای پردازشی پیچیده دارند، معمولاً از این سرورها استفاده می‌کنند.

سرور ابری (Cloud Server)

سرورهای ابری بر پایه فناوری رایانش ابری (Cloud Computing) ساخته شده‌اند و منابع آن‌ها از طریق چندین سرور فیزیکی در یک شبکه (Network) بزرگ تأمین می‌شود. این سرورها انعطاف‌پذیری بالایی دارند و کاربر می‌تواند بنا به نیاز خود، منابعی مانند پردازنده یا فضای ذخیره‌سازی را افزایش یا کاهش دهد.

یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد میزبانی ابری (Cloud Hosting)، مقیاس‌پذیری آن است. این سرورها برای استارتاپ‌ها یا شرکت‌هایی که رشد سریعی دارند، گزینه ایده‌آلی محسوب می‌شوند. همچنین، هزینه استفاده از سرور ابری اغلب به‌صورت پرداخت به‌ازای مصرف (Pay-as-You-Go) محاسبه می‌شود که برای بسیاری از کاربران مقرون‌به‌صرفه است.

سرور مجازی (Virtual Private Server (VPS))

اگر شما هم فکر می‌کنید سرور مجازی به‌دلیل اسمی که دارد، واقعی نیست یا اگر خیلی دقیق نمی‌دانید که سرور مجازی چیست، این قسمت را خیلی دقیق مطالعه کنید.
سرور مجازی یا VPS، بخشی از یک سرور فیزیکی است که با استفاده از فناوری مجازی‌سازی به چندین سرور مجازی تقسیم می‌شود. هر VPS سیستم عامل و منابع اختصاصی خود را دارد و عملکرد آن مستقل از سایر سرورهای مجازی روی همان دستگاه فیزیکی است. بنابراین هم واقعی است و هم اتفاقاً برای بسیاری از کسب‌وکارها، عملکرد بسیار مناسبی هم دارد.
این نوع سرور بین هزینه و عملکرد، به‌نوعی تعادل برقرار می‌کند. کاربران می‌توانند بدون پرداخت هزینه بالای سرور اختصاصی، کنترل نسبتاً کاملی روی محیط خود داشته باشند. VPS برای وب‌سایت‌های با ترافیک متوسط یا اپلیکیشن‌های نیمه‌حرفه‌ای مناسب است. همین موضوع یکی از مهم‌ترین موارد تفاوت سرور مجازی با اختصاصی است.
فعلاً این قسمت را در مورد سرورهای مجازی به یاد بسپارید تا در قسمت‌های بعدی به تفاوت هاست و سرور مجازی هم بپردازیم.

انواع سرور از نظر کاربرد

سرورها از نظر کاربرد هم می‌توانند به انواع مختلفی تقسیم شوند. بعضی از سرورها برای میزبانی از وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها بهینه هستند اما بعضی دیگر توانایی استفاده به‌عنوان میزبان بازی‌های آنلاین را هم دارند. در این قسمت به بررسی انواع سرورها از این نظر پرداخته‌ایم:

سرور وب (Web Server)

سرورهای وب وظیفه میزبانی و ارائه محتوای وب‌سایت‌ها به کاربران را برعهده دارند. این سرورها با استفاده از پروتکل‌هایی مانند HTTP یا HTTPS، درخواست‌های مرورگرها را دریافت و صفحات وب را بارگذاری می‌کنند. Apache و Nginx از معروف‌ترین نرم‌افزارهای سرور وب هستند.
سرورهای وب باید توانایی مدیریت همزمان تعداد زیادی درخواست را داشته باشند. به همین دلیل، پیکربندی بهینه و استفاده از منابع کافی برای آن‌ها ضروری است. برخی از این سرورها به‌صورت اختصاصی برای میزبانی وب‌سایت‌های پربازدید طراحی می‌شوند.
یک نکته دیگر را هم همین‌جا در نظر داشته باشید:‌ سرور وب با تعریفی که در این قسمت در مورد آن ارائه شد، با وب سرور کاملاً متفاوت است. وب سرور که از نمونه‌های خیلی معروف آن می‌توان به آپاچی (Apache) و انجین‌ایکس (Nginx) اشاره کرد، نرم‌افزارهایی هستند که روی سرور نصب می‌شوند و وظیفه دارند تا درخواست‌ها (Request) را از مرورگر کاربر دریافت کرده و به سمت سرور ارسال کنند و در ادامه هم پاسخ (Response) سرور را به کاربر نشان دهند.

سرور فروشگاهی (E-commerce Server)

سرورهای فروشگاهی به‌صورت ویژه برای پلتفرم‌های تجارت الکترونیک بهینه‌سازی شده‌اند. این سرورها باید توانایی مدیریت تراکنش‌های مالی، پایگاه‌داده محصولات و حجم بالای بازدیدکنندگان را داشته باشند. امنیت داده‌ها در این سرورها به دلیل وجود اطلاعات حساس کاربران، از اهمیت بالایی برخوردار است.
استفاده از پروتکل‌های امنیتی مانند SSL و راه‌اندازی سیستم‌های پشتیبان‌گیری منظم، از الزامات سرورهای فروشگاهی است. همچنین، این سرورها معمولاً با سیستم‌های پرداخت آنلاین یکپارچه می‌شوند تا فرایند خرید را ساده‌تر کنند.

سرور بازی (Game Server)

سرورهای بازی برای میزبانی بازی‌های آنلاین و مدیریت تعامل بازیکنان طراحی شده‌اند. این سرورها باید تأخیر (Latency) بسیار پایینی داشته باشند تا تجربه بازی روانی ایجاد شود. همچنین، توانایی پردازش همزمان داده‌های ارسالی از صدها یا هزاران کاربر را دارا هستند.
برخی از سرورهای بازی به‌صورت اختصاصی توسط شرکت‌های توسعه‌دهنده بازی اداره می‌شوند، در حالی که کاربران نیز می‌توانند سرورهای خصوصی برای گروه‌های کوچک‌تر راه‌اندازی کنند. این سرورها اغلب به سخت‌افزارهای قدرتمند و اتصالات اینترنت پرسرعت نیاز دارند.

سرور پروکسی (Proxy Server)

سرورهای پروکسی به‌عنوان میانجی بین کاربر و اینترنت عمل می‌کنند. این سرورها می‌توانند برای افزایش امنیت، فیلتر کردن محتوا یا تغییر آدرس آی‌پی (IP Address) کاربر مورد استفاده قرار گیرند. برخی شرکت‌ها از پروکسی برای نظارت بر ترافیک اینترنت کارمندان خود استفاده می‌کنند.
پروکسی‌ها همچنین می‌توانند با کش کردن داده‌ها، سرعت بارگذاری صفحات وب را افزایش دهند. با این حال، استفاده از پروکسی‌های نامطمئن ممکن است خطرات امنیتی به همراه داشته باشد.

سرور ایمیل (Mail Server)

سرورهای ایمیل برای ارسال، دریافت و مدیریت پیام‌های الکترونیکی استفاده می‌شوند. این سرورها از پروتکل‌هایی مانند SMTP، IMAP و POP3 پشتیبانی می‌کنند. سرورهای ایمیل می‌توانند به‌صورت داخلی در سازمان‌ها یا به‌عنوان سرویس‌دهنده‌های عمومی مانند Gmail راه‌اندازی شوند.
نگهداری از سرور ایمیل نیاز به دانش فنی نسبتاً بالایی دارد، چرا که مسائلی مانند جلوگیری از اسپم و حفظ امنیت حساب‌های کاربری باید به دقت مدیریت شوند.

سرور پایگاه داده (Database Server)

این سرورها مخصوص ذخیره‌سازی، مدیریت و بازیابی داده‌ها در پایگاه‌های داده هستند. نرم‌افزارهایی مانند MySQL، Oracle یا Microsoft SQL Server روی این سرورها اجرا می‌شوند. سرورهای پایگاه داده برای اپلیکیشن‌هایی که با حجم زیادی از داده‌ها سروکار دارند، ضروری هستند.
عملکرد بهینه این سرورها به طراحی دقیق ساختار پایگاه داده و استفاده از منابع سخت‌افزاری کافی بستگی دارد. پشتیبان‌گیری منظم داده‌ها نیز در این سرورها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

سرور مجازی چیست؟

سرور مجازی چیست؟ با اینکه در قسمت قبلی خیلی مختصر در مورد سرور مجازی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین انواع سرورها توضیح دادیم، اما با توجه به اینکه این متن در مورد تفاوت هاست و سرور مجازی است، باید خیلی جامع‌تر در مورد این سرورها توضیح دهیم.
سرور مجازی، نوعی سرویس میزبانی است که با استفاده از فناوری مجازی‌سازی (Virtualization) ایجاد می‌شود. در این روش، یک سرور فیزیکی قدرتمند به چندین بخش مجازی تقسیم می‌شود و هر بخش به‌صورت مستقل عمل می‌کند. هر سرور مجازی منابع اختصاصی مانند پردازنده (CPU (Central Processing Unit)، رم (RAM (Random Access Memory) و فضای ذخیره‌سازی دریافت می‌کند و سیستم‌عامل جداگانه‌ای دارد. این ساختار باعث می‌شود کاربران تجربه‌ای نزدیک به استفاده از یک سرور اختصاصی را با هزینه‌ای بسیار پایین‌تر داشته باشند.
فناوری مجازی‌سازی با استفاده از نرم‌افزارهایی مانند Hyper-V، KVM یا VMware امکان ایجاد سرورهای مجازی را فراهم می‌کند. هر سرور مجازی در محیطی ایزوله از سایر بخش‌های سرور فیزیکی فعالیت می‌کند و تداخلی در عملکرد آن‌ها ایجاد نمی‌شود. این جداسازی باعث می‌شود مشکلات امنیتی یا مصرف منابع در یک VPS، تأثیری روی سرورهای مجازی دیگر نداشته باشد. به همین دلیل، این سرویس گزینه‌ای امن‌تر و پایدارتر نسبت به میزبانی اشتراکی (Shared Hosting) محسوب می‌شود. اگر به‌دنبال پاسخی برای این پرسش هستید که مزیت سرور مجازی با هاست اشتراکی چیست، همین ویژگی می‌تواند یکی از این مزیت‌ها باشد.
سرورهای مجازی انعطاف‌پذیری قابل توجهی در پیکربندی ارائه می‌دهند. کاربران می‌توانند بسته به نیاز خود، سیستم‌عامل مورد نظر را نصب کنند، نرم‌افزارهای خاص را اجرا نمایند یا تنظیمات شبکه را شخصی‌سازی کنند. این سطح از کنترل، امکان بهینه‌سازی محیط سرور برای اهداف خاص مانند میزبانی وب‌سایت، اجرای اپلیکیشن‌های سازمانی یا راه‌اندازی سرویس‌های سفارشی را فراهم می‌کند. در عین حال، مدیریت سرور مجازی معمولاً به دانش فنی بیشتری نسبت به سرویس‌های میزبانی ساده نیاز دارد.
از نظر ساختاری، هر سرور مجازی ترکیبی از ویژگی‌های سرور اختصاصی و میزبانی اشتراکی است. در حالی که منابع سخت‌افزاری بین چند کاربر تقسیم می‌شوند، هر کاربر دسترسی سطح روت (Root Access) یا ادمین به محیط خود دارد. به همین دلیل است که سرور مجازی برای پروژه‌هایی که نیاز به ایجاد نوعی تعادل بین عملکرد و هزینه دارند، گزینه مناسب‌تری است.

مشخصات فنی سرور مجازی

سرورهای مجازی با ترکیبی از ویژگی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، امکان میزبانی انعطاف‌پذیر و مقرون‌به‌صرفه را فراهم می‌کنند. درک مشخصات فنی این سرورها به انتخاب مناسب‌ترین گزینه برای نیازهای خاص کمک می‌کند. اتفاقاً یکی از موارد مهم تفاوت هاست و سرور مجازی، مشخصات فنی بین‌ آن‌ها است. در ادامه، مهم‌ترین مشخصات فنی سرورهای مجازی را بررسی می‌کنیم:

پردازنده

پردازنده سرور مجازی تعیین‌کننده قدرت پردازش داده‌ها و اجرای دستورات است و یکی از مهم‌ترین فاکتورها در کارایی سرور مجازی است. تعداد هسته‌های پردازنده و فرکانس آن، روی عملکرد برنامه‌های سنگین یا وب‌سایت‌های پربازدید تأثیر مستقیم دارد. سرورهای مجازی معمولاً از پردازنده‌های اشتراکی یا اختصاصی استفاده می‌کنند که نوع اختصاصی برای کاربردهای حساس مانند پایگاه‌داده مناسب‌تر است.
یکی از موارد تفاوت هاست و سرور مجازی این است که در مدل اشتراکی، هسته‌های پردازنده بین چند سرور مجازی تقسیم می‌شوند که ممکن است در زمان اوج مصرف، باعث کاهش عملکرد شود. اما در سرور مجازی، با استفاده از فناوری مجازی‌سازی که در قسمت‌های قبل در مورد آن توضیح دادیم، در واقع هر کاربر پردازنده مخصوص به‌خودش را دارد و حتی در زمان اوج مصرف هم تأثیر زیادی روی عملکرد سرورهای مجازی دیگر ندارد.

حافظه رم

رم نقش حیاتی در مدیریت همزمان پردازش‌ها و بارگذاری داده‌ها دارد. حجم رم بالاتر به سرور مجازی اجازه می‌دهد اپلیکیشن‌های سنگین‌تر یا تعداد بیشتری از درخواست‌ها را بدون کاهش سرعت مدیریت کند. برای مثال، یک وب‌سایت با ترافیک متوسط ممکن است به ۴ گیگابایت رم نیاز داشته باشد، در حالی که سرورهای میزبانی اپلیکیشن‌های سازمانی به ۱۶ گیگابایت یا بیشتر احتیاج پیدا می‌کنند.
برای انتخاب بهترین سرور مجازی، تصمیم‌گیری در مورد نوع رم نیز اهمیت دارد. نسل‌های جدید DDR4 یا DDR5 سرعت انتقال داده بالاتری را به کاربر ارائه می‌دهند. علاوه بر این، تکنولوژی‌هایی مانند ECC که خطای داده را کاهش می‌دهند، برای سرورهای حساس به داده‌ها توصیه می‌شوند.

فضای ذخیره‌سازی

فاکتورهای انتخاب فضای ذخیره‌سازی سرور مجازی شامل حجم و نوع دیسک (HDD، SSD یا NVMe) می‌شود. دیسک‌های SSD و NVMe سرعت خواندن و نوشتن بسیار بالاتری نسبت به HDD دارند و برای سرورهایی که نیاز به دسترسی سریع به داده‌ها دارند، گزینه بهتری هستند. حجم فضای ذخیره‌سازی نیز بسته به نوع استفاده متغیر است؛ مثلاً سرورهای میزبانی فایل به فضای بیشتری نیاز دارند.
برخی ارائه‌دهندگان امکان استفاده از ذخیره‌سازی ابری را به سرور مجازی اضافه می‌کنند. این ویژگی انعطاف‌پذیری زیادی در افزایش یا کاهش فضای ذخیره‌سازی ایجاد می‌کند. همچنین، پیکربندی RAID برای افزایش امنیت داده‌ها و جلوگیری از از دست رفتن اطلاعات توصیه می‌شود.

پهنای باند

پهنای باند (Bandwidth) تعیین‌کننده میزان داده‌ای است که سرور مجازی می‌تواند در یک بازه زمانی مشخص انتقال دهد. برای وب‌سایت‌های پربازدید یا سرویس‌های استریمینگ، پهنای باند بالا ضروری است. معمولاً پهنای باند به صورت ماهانه و بر حسب گیگابایت یا ترابایت محاسبه می‌شود.
برخی از شرکت‌های هاستینگ، روی بعضی از پلن‌های خود پهنای باند نامحدود ارائه می‌دهند، اما این سرویس‌ها ممکن است تحت شرایط خاصی محدودیت پنهان داشته باشند. بنابراین قبل از انتخاب پلن، بررسی سیاست‌های استفاده منصفانه (Fair Usage Policy) را بررسی کنید. همچنین، پهنای باند اختصاصی برای کسب‌وکارهایی که نیاز به انتقال داده بدون تداخل با کاربران دیگر دارند، گزینه بهتری است.

سیستم‌عامل

در قسمت قبلی به‌صورت مفصل در مورد سیستم‌عامل‌های قابل استفاده روی سرور و هاست صحبت کردیم. به‌عنوان یادآوری، انتخاب سیستم عامل سرور مجازی به نیازهای نرم‌افزاری و تخصص کاربر بستگی دارد. سیستم‌عامل‌های لینوکس مانند Ubuntu، CentOS یا Debian به دلیل پایدار بودن و هزینه پایین، محبوبیت بیشتری دارند. از طرفی، ویندوز سرور برای محیط‌هایی که از فریمورک‌های مایکروسافت استفاده می‌کنند، مناسب‌تر است.
برخی کنترل پنل‌ها مانند cPanel تنها با لینوکس سازگاری دارند، در حالی که Plesk از هر دو سیستم عامل پشتیبانی می‌کند. همچنین، امکان نصب سیستم‌عامل‌های سفارشی یا نسخه‌های خاص برای پروژه‌های توسعه‌یافته وجود دارد.

امنیت

مشخصات امنیتی سرور مجازی شامل فایروال، سیستم تشخیص نفوذ و گواهی‌های SSL می‌شود. فایروال‌های سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری، ترافیک ورودی و خروجی را فیلتر می‌کنند و از حملات DDoS جلوگیری می‌کنند.

به‌روزرسانی خودکار سیستم عامل و نرم‌افزارها نیز بخشی از مشخصات امنیتی است. استفاده از کلیدهای SSH به جای رمزهای عبور ساده، امنیت دسترسی به سرور را افزایش می‌دهد. همچنین پشتیبان‌گیری منظم داده‌ها به عنوان آخرین لایه امنیتی در نظر گرفته می‌شود.

مجازی‌سازی و فناوری‌های پشتیبانی‌شده

نوع فناوری مجازی‌سازی مانند KVM، VMware یا Hyper-V، بر عملکرد و انعطاف‌پذیری سرور مجازی تأثیر می‌گذارد. KVM به دلیل نزدیکی عملکرد به سرور فیزیکی، گزینه بهتری برای کاربردهای حرفه‌ای است. همچنین، پشتیبانی از فناوری‌هایی مانند Docker یا Kubernetes امکان راه‌اندازی کانتینرها را فراهم می‌کند.
برخی سرورهای مجازی از GPUهای مجازی‌شده پشتیبانی می‌کنند که برای پردازش‌های گرافیکی یا هوش مصنوعی ضروری است؛ موضوعی که یکی از موارد تفاوت هاست و سرور مجازی در کاربردهای پیشرفته محسوب می‌شود. این نکته را هم در نظر داشته باشید که بررسی سازگاری سرور مجازی با نرم‌افزارهای خاص پیش از خرید، از بروز مشکلات بعدی جلوگیری می‌کند.

مدیریت منابع و مانیتورینگ

سیستم‌های مانیتورینگ، مصرف منابعی را در لحظه نمایش می‌دهند. این ابزارها به مدیران سرور اجازه می‌دهند گلوگاه‌ها (Bottlenecks) را شناسایی و منابع را بهینه‌سازی کنند. برخی ارائه‌دهندگان پنل‌های مدیریتی پیشرفته با امکان تنظیم هشدار برای مصرف بیش از حد منابع ارائه می‌دهند.
قابلیت ارتقا مثبت سخت‌افزار (Scale-up) و همچنین ارتقا به منابع کمتر (Scale-down) نیز بخشی از مشخصات فنی سرورهای مجازی مدرن است. با این ویژگی می‌توانید بدون نیاز به انتقال داده، قدرت پردازش یا فضای ذخیره‌سازی را افزایش دهید.

هاست چیست؟

هاست چیست؟ برای کامل‌تر شدن اطلاعات در مورد فرق هاست و سرور مجازی، باید بتوانیم تعریف درست و دقیقی ارائه دهیم تا متوجه شویم که کاربرد هاست چیست.
هاست، یکی دیگر از روش‌های میزبانی وب است. به‌عبارت دیگر هاست فضایی است که تمام فایل‌ها، تصاویر و کدهای یک وب‌سایت در آن ذخیره می‌شود. این فضا روی سرورهای قدرتمندی قرار دارد که به صورت ۲۴ ساعته به اینترنت متصل هستند. وقتی کاربری آدرس یک وب‌سایت را در مرورگر خود وارد می‌کند، درخواست او به سرور هاست ارسال شده و محتوای سایت از طریق اینترنت نمایش داده می‌شود.
با همین تعریف کوتاه می‌توان به این نتیجه رسید که هاستینگ هم سرویسی است که شرکت‌های ارائه‌دهنده، مسئولیت نگهداری از سرورها و تضمین دسترسی دائمی به آنها را برعهده می‌گیرند. این سرویس شامل مدیریت سخت‌افزار، نرم‌افزار، امنیت و پشتیبان‌گیری از داده‌ها می‌شود. هاست با دامنه متفاوت است؛ دامنه همان آدرس منحصر به فرد وب‌سایت (مانند Parspack.com) است، در حالی که هاست فضای واقعی ذخیره‌سازی اطلاعات پشت این آدرس محسوب می‌شود.

انواع هاست

مانند سرور، هاست هم انواع مختلفی دارد که در ادامه، هر یک از آن‌ها و کاربردشان توضیح داده شده‌است:

هاست اشتراکی (Shared Hosting)

هاست اشتراکی ساده‌ترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین نوع میزبانی وب است. در این مدل، منابع یک سرور فیزیکی بین چندین کاربر تقسیم می‌شود. تمام وب‌سایت‌ها از یک پردازنده، رم و فضای ذخیره‌سازی مشترک استفاده می‌کنند و خبری از فناوری مجازی‌سازی نیست. همین نکته مهم‌ترین تفاوت هاست و سرور مجازی است. این نوع هاست برای وب‌سایت‌های شخصی، وبلاگ‌ها یا کسب‌وکارهای کوچک با ترافیک پایین مناسب است.
مزیت اصلی هاست اشتراکی هزینه بسیار پایین آن است. کاربران نیازی به دانش فنی پیشرفته ندارند و مدیریت سرور برعهده شرکت ارائه‌دهنده است. اما از آنجا که منابع بین کاربران تقسیم می‌شود، افزایش ترافیک یک وب‌سایت ممکن است روی عملکرد سایر سایت‌ها تأثیر منفی بگذارد.
هاست اشتراکی معمولاً با کنترل پنل‌هایی مانند cPanel یا DirectAdmin ارائه می‌شود. این پنل‌ها امکان مدیریت فایل‌ها، ایمیل‌ها و دامنه‌ها را به صورت ساده فراهم می‌کنند. برای پروژه‌هایی که هنوز به بلوغ نرسیده‌اند، این نوع هاست نقطه شروع مناسبی محسوب می‌شود.
توضیحات این قسمت را به‌عنوان مقدمه‌ای برای معرفی هاست اشتراکی در نظر داشته باشید تا در قسمت‌ بعدی به‌صورت مفصل در مورد این هاست صحبت کنیم.

هاست ابری (Cloud Hosting)

هاست ابری بر پایه فناوری رایانش ابری طراحی شده است. در این مدل، منابع مورد نیاز وب‌سایت از چندین سرور متصل به هم در یک شبکه ابری تأمین می‌شود. این ساختار باعث می‌شود در صورت خرابی یک سرور، ترافیک به صورت خودکار به سرورهای دیگر منتقل شود و وب‌سایت همیشه در دسترس بماند.
مقیاس‌پذیری بالا مهم‌ترین مزیت هاست ابری است. کاربران می‌توانند در لحظه منابعی مانند پردازنده یا رم را افزایش دهند بدون اینکه نیاز به انتقال داده داشته باشند. این ویژگی برای وب‌سایت‌هایی که رشد سریعی دارند یا نوسان ترافیک قابل توجهی تجربه می‌کنند، ایده‌آل است.

هاست اختصاصی (Dedicated Hosting)

هاست اختصاصی یک سرور فیزیکی کامل را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. تمام منابع سخت‌افزاری مانند پردازنده، رم و فضای ذخیره‌سازی به صورت انحصاری برای یک وب‌سایت یا اپلیکیشن استفاده می‌شود. این نوع هاست برای وب‌سایت‌های بسیار پربازدید یا سازمان‌هایی با نیازهای امنیتی بالا طراحی شده است.
کنترل کامل بر محیط سرور، اصلی‌ترین مزیت هاست اختصاصی است. کاربران می‌توانند تنظیمات امنیتی، نرم‌افزارها و سیستم عامل را به دلخواه پیکربندی کنند. این مدل برای صنایع حساس مانند بانک‌داری یا مراکز درمانی که نیاز به رعایت استانداردهای خاص دارند، ضروری است.
هزینه هاست اختصاصی نسبت به سایر انواع هاست، بالاتر است. علاوه بر این، مدیریت سرور نیاز به تیم فنی متخصص دارد. بسیاری از شرکت‌ها برای کاهش این چالش، هاست اختصاصی مدیریت‌شده را انتخاب می‌کنند که در آن پشتیبانی فنی کامل توسط ارائه‌دهنده انجام می‌شود.

هاست وردپرس (WordPress Hosting)

هاست وردپرس نوعی هاست بهینه‌شده برای پلتفرم وردپرس است. این سرویس با ارائه پیش‌نیازهای فنی خاص وردپرس، سرعت و امنیت وب‌سایت را افزایش می‌دهد. ویژگی‌هایی مانند نصب یک‌کلیکی، به‌روزرسانی خودکار و پلاگین‌های از پیش نصب‌شده از جمله مزایای این هاست هستند.
هاست وردپرس برای کاربرانی طراحی شده که نمی‌خواهند زمان خود را صرف پیکربندی فنی کنند. شرکت‌های ارائه‌دهنده معمولاً پشتیبانی تخصصی برای رفع مشکلات مرتبط با وردپرس ارائه می‌دهند. این نوع هاست برای وبلاگ‌ها، سایت‌های شرکتی یا فروشگاه‌های کوچک مبتنی بر وردپرس مناسب است.
اگرچه هاست وردپرس اغلب بر پایه هاست اشتراکی یا ابری کار می‌کند، اما تنظیمات خاص آن برای کاهش مصرف منابع وردپرس بهینه‌سازی شده است. استفاده از کش سرور، فشرده‌سازی تصاویر و بهینه‌سازی پایگاه داده از جمله این تنظیمات هستند.

هاست ووکامرس (Woocommerce Host)

ووکامرس محبوب‌ترین پلاگین برای ایجاد سایت‌های فروشگاهی با استفاده از وردپرس است. هاست ووکامرس هم به فضای میزبانی گفته می‌شود که برای ایجاد سایت‌های فروشگاهی و استفاده از این پلاگین بهینه شده است.
به‌طور کلی، هاست ووکامرس هم از نظر سرعت بارگذاری صفحات فروشگاهی و هم از نظر امنیت، عملکرد بالایی دارد و می‌تواند تجربه کاربری بسیار مناسبی را برای کاربران وب‌سایت‌های فروشگاهی را بهتر کند.

هاست اشتراکی چیست؟

اگر خاطرتان باشد، در قسمت‌های قبلی در مورد انواع هاست توضیح دادیم و تا حدی هم متوجه شدیم که هاست اشتراکی چیست. اما برای اینکه بتوانیم تفاوت هاست و سرور مجازی را به‌صورت عمیق درک کنیم، لازم است تا اطلاعاتمان را در مورد هاست اشتراکی تکمیل کنیم.
هاست اشتراکی رایج‌ترین و ساده‌ترین نوع میزبانی وب است که در آن منابع یک سرور فیزیکی بین چندین کاربر تقسیم می‌شود. این مدل شبیه به آپارتمان‌های اشتراکی است که هر واحد فضای محدودی دارد اما امکانات عمومی مانند برق و آب بین ساکنان مشترک است. در هاست اشتراکی، وب‌سایت‌های مختلف از پردازنده، رم و فضای ذخیره‌سازی یک سرور استفاده می‌کنند و هزینه نگهداری سرور بین کاربران تقسیم می‌شود. این ساختار تفاوت هاست و سرور مجازی را در سطح دسترسی و منابع نشان می‌دهد.
در هاست اشتراکی، مدیریت فنی سرور به طور کامل برعهده شرکت ارائه‌دهنده است. کاربران نیازی به تنظیمات پیچیده یا دانش فنی پیشرفته ندارند و می‌توانند از طریق کنترل پنل‌هایی مانند cPanel، فایل‌ها و ایمیل‌های خود را مدیریت کنند. این سرویس برای کسانی طراحی شده که می‌خواهند بدون درگیر شدن با پیچیدگی‌های سرور، وب‌سایت خود را راه‌اندازی کنند. با این حال، محدودیت منابع در این مدل ممکن است برای پروژه‌های بزرگ کافی نباشد.
هاست اشتراکی بیشتر برای وب‌سایت‌های شخصی، وبلاگ‌ها یا کسب‌وکارهای کوچک با ترافیک پایین مناسب است. اگرچه این سرویس مقرون‌به‌صرفه و کاربرپسند است، اما رشد ناگهانی ترافیک یک وب‌سایت می‌تواند روی عملکرد سایر سایت‌های روی همان سرور تأثیر بگذارد. این محدودیت اصلی باعث می‌شود برخی کاربران پس از توسعه پروژه خود، به سمت سرور مجازی یا دیگر سرویس‌ها مهاجرت کنند که تفاوت هاست و سرور مجازی را در انعطاف‌پذیری و قدرت منابع مشخص می‌کند.
هدف اصلی هاست اشتراکی، کاهش هزینه و ساده‌سازی فرایند میزبانی برای کاربران غیرحرفه‌ای است. این سرویس به عنوان نقطه شروع بسیاری از پروژه‌های آنلاین عمل می‌کند و نیازهای اولیه را بدون پیچیدگی‌های فنی برطرف می‌سازد. با این حال، درک تفاوت‌های بین انواع هاست و سرورها به انتخاب آگاهانه‌تر کمک کرده و از اتلاف منابع در بلندمدت جلوگیری می‌کند.

مشخصات فنی هاست اشتراکی

وقتی می‌خواهید برای وب‌سایت خود یک هاست تهیه کنید، به چه مواردی توجه می‌کنید؟‌ حتماً ویژگی‌های فنی جزو موارد مهمی هستند که باید به آن‌ها توجه کرد تا عملکرد وب‌سایت تحت تأثیر قرار نگیرد.

هاست برمبنای «اشتراک‌گذاری فایل» (File Sharing) و «مدیریت حساب کاربر» (Accounting) کار می‌کند. همه منابع هاست به‌صورت اشتراکی است؛ یعنی اگر ظرفیت استفاده از منابع سرور میزبان پر شود، برای همه هاست‌ها مشکل به‌وجود می‌آید. البته به‌دلیل ویژگی مدیریت حساب کاربری موجود، فرد دیگری به فایل‌های شما دسترسی ندارد و میزان فضای داده‌شده به‌صورت رزرو‌شده است.
از یک هاست فقط می‌توان برای وب‌سایت‌های سبک با بازدید کم و معمولی استفاده کرد. به‌عنوان مثال، برای وب‌سایت معرفی فرد یا حرفه و نیز فروشگاه‌های آنلاین با تعداد مشتریان کم می‌توان از هاست استفاده کرد. بااین‌حال، اگر فروشگاه بزرگ یا آموزشگاه آنلاین داشته باشید، مطمئناً استفاده از هاست گزینه‌ مناسبی برایتان نخواهد بود.

در ادامه این قسمت به‌عنوان راهنمای خرید هاست، به بررسی ویژگی‌ها و مشخصات فنی آن می‌پردازیم:

منابع اشتراکی

هاست اشتراکی بر اساس تقسیم منابع یک سرور فیزیکی بین چندین کاربر کار می‌کند. پردازنده (CPU)، حافظه رم (RAM) و پهنای باند به صورت مشترک بین تمام وب‌سایت‌های میزبانی‌شده روی سرور استفاده می‌شوند. این اشتراک منابع باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود، اما ممکن است در زمان اوج مصرف، عملکرد سایت‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.
تفاوت هاست و سرور مجازی در همین نحوه تخصیص منابع است. در سرور مجازی، بخشی از منابع به صورت اختصاصی در اختیار کاربر قرار می‌گیرد، در حالی که هاست اشتراکی چنین امکانی ندارد. به همین دلیل، وب‌سایت‌های پربازدید یا برنامه‌های سنگین معمولاً با محدودیت مواجه می‌شوند.

فضای ذخیره‌سازی

هاست اشتراکی معمولاً از دیسک‌های HDD یا SSD با ظرفیت محدود استفاده می‌کند. حجم فضای ذخیره‌سازی بسته به پلن خریداری‌شده از چند گیگابایت تا صدها گیگابایت متغیر است. این فضا برای فایل‌های وب‌سایت، پایگاه داده و ایمیل‌ها در نظر گرفته می‌شود.
در هاست اشتراکی، کاربران به صورت اشتراکی از فضای ذخیره‌سازی استفاده می‌کنند و دسترسی مستقیم به دیسک سرور ندارند. این موضوع تفاوت هاست و سرور مجازی را در سطح کنترل کاربر بر محیط میزبانی نشان می‌دهد. سرورهای مجازی معمولاً امکان انتخاب نوع دیسک و مدیریت پیشرفته‌تر ذخیره‌سازی را فراهم می‌کنند.

پهنای باند و ترافیک

پهنای باند در هاست اشتراکی معمولاً به صورت ماهانه و با سقف مشخصی تعریف می‌شود. این مقدار تعیین می‌کند چه حجمی از داده می‌تواند بین سرور و کاربران منتقل شود. در صورتی که از سقف پهنای باند تجاوز کنید، ممکن است سرعت سایت کاهش یابد یا دسترسی موقتاً مسدود شود.
تفاوت هاست و سرور مجازی در این بخش هم مشهود است: سرورهای مجازی اغلب پهنای باند اختصاصی یا انعطاف‌پذیرتری ارائه می‌دهند، در حالی که هاست اشتراکی محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌تری دارد. این ویژگی هاست اشتراکی را برای سایت‌های کم‌ترافیک مناسب می‌کند.

امنیت و ایزولاسیون

هاست اشتراکی از نظر امنیتی به تنظیمات ارائه‌دهنده خدمات وابسته است. معمولاً فایروال‌های عمومی، اسکن‌های دوره‌ای بدافزار و گواهی SSL رایگان در این سرویس ارائه می‌شود. با این حال، به دلیل اشتراکی بودن محیط، آسیب‌پذیری یک سایت می‌تواند روی دیگران تأثیر بگذارد.
ایزولاسیون منابع در هاست اشتراکی محدود است، که تفاوت هاست و سرور مجازی را در سطح امنیت پررنگ می‌کند. در سرورهای مجازی، محیط ایزوله‌تری وجود دارد و احتمال تداخل امنیتی بین کاربران بسیار کمتر است. این موضوع برای پروژه‌های حساس حیاتی است.

کنترل پنل و مدیریت

اکثر هاست‌های اشتراکی از کنترل پنل‌هایی مانند cPanel یا DirectAdmin استفاده می‌کنند. این پنل‌ها امکان مدیریت فایل‌ها، ایجاد ایمیل، نصب CMS و نظارت بر مصرف منابع را فراهم می‌کنند. با این حال، دسترسی به تنظیمات پیشرفته سرور در این سرویس وجود ندارد.
تفاوت هاست و سرور مجازی در این بخش به سطح دسترسی کاربر برمی‌گردد. در سرور مجازی، کاربران دسترسی روت یا ادمین دارند و می‌توانند تنظیمات سرور را شخصی‌سازی کنند، در حالی که هاست اشتراکی چنین امکانی ارائه نمی‌دهد.

مقیاس‌پذیری

مقیاس‌پذیری در هاست اشتراکی محدود است. کاربران معمولاً می‌توانند تنها تا سقف مشخصی منابع را ارتقا دهند و پس از آن نیاز به مهاجرت به سرویس‌های پیشرفته‌تری مانند سرور مجازی خواهند داشت. این محدودیت برای وب‌سایت‌های در حال رشد می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

سیستم‌عامل

سیستم‌عامل هاست اشتراکی همان سیستم‌عامل سرور اصلی است و امکان تغییر آن وجود ندارد. با توجه به اینکه به‌طور معمول از دو سیستم‌عامل لینوکس و ویندوز در سرورها استفاده می‌شود، هاست‌های اشتراکی هم همین دو سیستم‌عامل را دارند. حالا دیگر می‌دانیم که هاست ویندوز چیست؛ هاستی که روی سرور اصلی آن از سیستم‌عامل ویندوز سرور استفاده شده است.
اگر می‌خواهید بدانید که مهم‌ترین مزیت هاست لینوکس چیست، باید به امنیت بالا و همچنین رایگان بودن اشاره کنیم. اما در عوض اگر می‌خواهید از نرم‌افزارهای مخصوص ویندوز استفاده کنید، هاست ویندوز تنها گزینه شما محسوب می‌شود.

مزایا و معایب هاست اشتراکی

در این قسمت و قسمت بعدی می‌خواهیم مزایا و معایب هاست و سرور مجازی را مرور کنیم. هاست اشتراکی به عنوان پراستفاده‌ترین سرویس میزبانی، ویژگی‌های مثبت و منفی خاص خود را دارد. درک این جنبه‌ها به کاربران کمک می‌کند تصمیم بگیرند آیا این سرویس با نیازهایشان همخوانی دارد یا خیر. در ادامه، مزیت‌ها و محدودیت‌های کلیدی آن را بررسی می‌کنیم.

مزایای هاست اشتراکی

از جمله مهم‌ترین مزایای هاست اشتراکی، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- هزینه پایین

هاست اشتراکی مقرون‌به‌صرفه‌ترین گزینه برای راه‌اندازی وب‌سایت است. در واقع هزینه سرور بین کاربران متعدد تقسیم می‌شود و همین موضوع قیمت را به شدت کاهش می‌دهد. این مدل برای افرادی که بودجه محدودی دارند یا در مراحل اولیه راه‌اندازی پروژه هستند، انتخاب مناسبی است.
تفاوت هاست و سرور مجازی در این بخش کاملاً مشهود است. در سرور مجازی، کاربر هزینه منابع اختصاصی را می‌پرد، در حالی که هاست اشتراکی با تقسیم هزینه‌ها، بار مالی را سبک می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود حتی افراد با درآمدهای پایین هم بتوانند حضور آنلاین داشته باشند.

۲- مدیریت آسان

اکثر هاست‌های اشتراکی با کنترل پنل‌های کاربرپسند مانند cPanel ارائه می‌شوند. این پنل‌ها امکان مدیریت فایل‌ها، ایجاد ایمیل و نصب CMS را بدون نیاز به دانش فنی فراهم می‌کنند. کاربران می‌توانند تنها با چند کلیک، وب‌سایت خود را راه‌اندازی کنند.
شرکت‌های ارائه‌دهنده مسئولیت به‌روزرسانی نرم‌افزارها، وصله‌های امنیتی و پشتیبان‌گیری را برعهده می‌گیرند. این موضوع فشار کاری را از دوش کاربران برداشته و زمان آن‌ها را برای تمرکز روی محتوا آزاد می‌کند.

۳- پشتیبانی فنی

هاست اشتراکی معمولاً با پشتیبانی ۲۴ ساعته همراه است. کاربران می‌توانند برای حل مشکلات فنی، تنظیمات اولیه یا رفع خطاها به تیم پشتیبانی مراجعه کنند. این ویژگی برای افراد غیرفنی که دانش کافی در مدیریت سرور ندارند، حیاتی است.

معایب هاست اشتراکی

اما هیچ سرویسی فقط حسن ندارد؛ عیب‌های هاست اشتراکی را هم مطالعه کنید تا این نوع از سرویس میزبانی را بیشتر و بهتر بشناسید!

۱- محدودیت منابع

منابع اشتراکی مانند پردازنده و رم بین کاربران تقسیم می‌شوند. اگر یک وب‌سایت روی سرور ترافیک سنگینی ایجاد کند، عملکرد سایر سایت‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این محدودیت برای پروژه‌های در حال رشد به سرعت احساس می‌شود.
تفاوت هاست و سرور مجازی در اینجا هم خود را نشان می‌دهد. سرورهای مجازی منابع اختصاصی ارائه می‌دهند که ثبات عملکرد را تضمین می‌کنند. در مقابل، هاست اشتراکی برای سایت‌های پربازدید مناسب نیست.

۲- امنیت نسبی

محیط اشتراکی هاست، خطرات امنیتی خاصی دارد. اگر یک وب‌سایت روی سرور مورد حمله قرار گیرد، احتمال آسیب به سایت‌های دیگر نیز وجود دارد. این موضوع به ویژه برای کسب‌وکارهایی که داده‌های حساس دارند، نگران‌کننده است.
یکی از موارد تفاوت هاست و سرور مجازی هم همین نکته است: سرور مجازی ایزولاسیون بهتری دارد اما با انتخاب هاست اشتراکی، کنترل کمتری روی تنظیمات امنیتی پیشرفته دارید. به‌عنوان مثال نمی‌توانید فایروال‌های سفارشی یا سیستم‌های تشخیص نفوذ پیچیده را پیاده‌سازی روی هاست اشتراکی پیاده‌سازی کنید.

۳- مقیاس‌پذیری محدود

هاست اشتراکی انعطاف کمی برای ارتقای منابع دارد. وقتی ترافیک سایت به حد مشخصی برسد، کاربر مجبور است به سرویس‌های پیشرفته‌تری مانند سرور مجازی مهاجرت کند. این انتقال گاهی پیچیده و زمان‌بر است.

تفاوت هاست و سرور مجازی در مقیاس‌پذیری یکی از نقاط تمایز اصلی بین این دو سرویس است. سرورهای مجازی معمولاً اجازه افزایش تدریجی منابع را می‌دهند، در حالی که هاست اشتراکی معمولاً دارای سقف ثابتی است. این محدودیت می‌تواند رشد کسب‌وکار را مختل کند.

۴- کنترل کمتر

کاربران هاست اشتراکی دسترسی به تنظیمات پیشرفته سرور ندارند. نمی‌توانند نرم‌افزارهای خاص نصب کنند یا تغییرات اساسی در محیط میزبانی ایجاد نمایند. این محدودیت برای توسعه‌دهندگان یا کسب‌وکارهایی که نیاز به شخصی‌سازی دارند، مشکل‌ساز است.
در مقابل، سرور مجازی سطح دسترسی روت یا ادمین ارائه می‌دهد که تفاوت هاست و سرور مجازی را در انعطاف پذیری نشان می‌دهد. این ویژگی برای پروژه‌های پیچیده ضروری است اما در هاست اشتراکی وجود ندارد.
اما با همه این محدودیت‌ها، هاست اشتراکی همچنان به‌عنوان نقطه شروع بسیاری از پروژه‌های آنلاین عمل می‌کند.

مزایا و معایب سرور مجازی

سرور مجازی به عنوان راهکاری بین هاست اشتراکی و سرور اختصاصی، ویژگی‌های منحصر به فردی دارد. درک نقاط قوت و ضعف آن به انتخاب آگاهانه کمک می‌کند.

مزایای سرور مجازی

از جمله مهم‌ترین مزایای سرور مجازی، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- منابع اختصاصی

سرور مجازی بخشی از منابع یک سرور فیزیکی را به صورت اختصاصی در اختیار کاربر قرار می‌دهد. برخلاف هاست اشتراکی، پردازنده، رم و فضای ذخیره‌سازی شما تحت تأثیر فعالیت سایر کاربران قرار نمی‌گیرد. این ویژگی ثبات عملکرد را حتی در زمان اوج مصرف تضمین می‌کند.

تفاوت هاست و سرور مجازی در این بخش کاملاً مشهود است. در حالی که هاست اشتراکی منابع را تقسیم می‌کند، VPS محیطی پایدارتر برای برنامه‌های حساس مانند پایگاه‌داده یا فروشگاه‌های آنلاین ایجاد می‌نماید. این مزیت برای کسب‌وکارهای در حال رشد حیاتی است.

۲- کنترل کامل

کاربران سرور مجازی دسترسی روت یا ادمین به محیط خود دارند. این امکان تنظیمات سفارشی، نصب نرم‌افزارهای خاص و تغییر پیکربندی سرور را فراهم می‌کند. برای مثال، می‌توانید نسخه‌های خاصی از PHP یا کتابخانه‌های مورد نیاز را پیاده‌سازی کنید.
این سطح از کنترل در هاست اشتراکی وجود ندارد. تفاوت هاست و سرور مجازی در همین انعطاف‌پذیری است که VPS را برای توسعه‌دهندگان و متخصصان فنی جذاب می‌سازد. حتی می‌توانید فایروال‌های اختصاصی یا سیستم‌های مانیتورینگ شخصی‌سازی شده راه‌اندازی کنید.

۳- مقیاس‌پذیری انعطاف‌پذیر

افزایش یا کاهش منابع سرور مجازی معمولاً با چند کلیک انجام می‌شود. اگر ترافیک وب‌سایت شما ناگهان افزایش یابد، می‌توانید بدون نیاز به مهاجرت به سرور جدید، قدرت پردازش یا فضای ذخیره‌سازی را ارتقا دهید. این ویژگی برای استارت‌آپ‌ها یا وب‌سایت‌های فصلی بسیار کاربردی است.
برخلاف هاست اشتراکی که محدودیت‌های سخت‌گیرانه دارد، VPS اجازه می‌دهد متناسب با نیاز پروژه و البته با درنظرگیری محدودیت‌های سرور اصلی، پیش بروید. این انعطاف‌پذیری از اتلاف منابع جلوگیری کرده و هزینه‌ها را بهینه می‌کند.

معایب سرور مجازی

اما سرور مجازی هم معایب و محدودتست‌های مخصوص به خودش را دارد: که در ادامه به آن‌ها اشاره شده‌‌است:

۱- هزینه بالاتر

سرور مجازی نسبت به هاست اشتراکی هزینه بیشتری دارد. اگرچه قیمت آن از سرور اختصاصی پایین‌تر است، اما برای وب‌سایت‌های کوچک با بودجه محدود ممکن است مقرون‌به‌صرفه نباشد. این تفاوت هاست و سرور مجازی باعث می‌شود برخی کاربران تازه‌کار ابتدا از سرویس‌های ارزان‌تر استفاده کنند.
هزینه‌های جانبی مانند خرید لایسنس نرم‌افزارهای خاص یا استخدام نیروی فنی نیز باید در نظر گرفته شود. برای برخی کسب‌وکارها، این مخارج می‌تواند بار مالی قابل توجهی ایجاد کند.

۲- نیاز به دانش فنی

مدیریت سرور مجازی به دانش تخصصی در زمینه‌هایی مانند خط فرمان، امنیت شبکه و بهینه‌سازی منابع نیاز دارد. کاربرانی که آشنایی کافی با این مفاهیم ندارند، ممکن است در تنظیمات اولیه یا رفع مشکلات با چالش مواجه شوند.
این موضوع تفاوت هاست و سرور مجازی را پررنگ می‌کند. در هاست اشتراکی، بیشتر مسائل فنی توسط ارائه‌دهنده حل می‌شود، اما در VPS مسئولیت اصلی برعهده کاربر است. البته برخی شرکت‌ها سرویس‌های مدیریت‌شده ارائه می‌دهند که بخشی از این چالش را کاهش می‌دهد.

۳- محدودیت‌های سخت‌افزاری

با وجود منابع اختصاصی، سرور مجازی هنوز بخشی از یک سرور فیزیکی است. اگر سخت‌افزار اصلی دچار مشکل شود، تمام VPSهای موجود روی آن تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این ریسک در سرور اختصاصی وجود ندارد، اما هزینه بسیار بالاتری دارد.
همچنین، منابع اختصاص‌یافته به VPS معمولاً از حداکثر ظرفیت سرور فیزیکی کمتر است. برای پروژه‌های بسیار سنگین، ممکن است نیاز به ارتقا به سرور اختصاصی احساس شود.

۴- مسئولیت نگهداری

به‌روزرسانی سیستم عامل، نصب وصله‌های امنیتی و پشتیبان‌گیری منظم برعهده کاربر است. نادیده گرفتن این وظایف می‌تواند منجر به آسیب‌پذیری‌های امنیتی یا از دست رفتن داده‌ها شود. بنابراین در صورتی‌که قصد دارید از سرور مجازی برای کسب‌وکار خود استفاده کنید، حتماً باید یک تیم فنی هم داشته باشید تا مسؤلیت مدیریت سرور را انجام دهد.

راهنمای خرید هاست اشتراکی

بعد از همه اطلاعاتی که تا الان در مورد تفاوت هاست و سرور مجازی و مزایا و معایب آن‌ها به‌دست آوردیم، حالا باید ببینیم که برای خرید هاست اشتراکی، باید به چه مواردی توجه داشته باشیم. در ادامه به مهم‌ترین این موارد اشاره شده‌است:

انتخاب شرکت هاستینگ معتبر

اولین قدم در خرید هاست اشتراکی، انتخاب شرکتی با سابقه و اعتبار بالا است. شرکت‌های معتبر معمولاً آپتایم (Uptime) بالای ۹۹٫۹ درصد را تضمین می‌کنند. بررسی نظرات کاربران قبلی و نمونه‌های واقعی کمک می‌کند از کیفیت خدمات مطمئن شوید.
تفاوت هاست و سرور مجازی در سطح پشتیبانی نیز خود را نشان می‌دهد. در هاست اشتراکی، پشتیبانی فنی نقش کلیدی دارد، چرا که مدیریت سرور برعهده ارائه‌دهنده است. اطمینان حاصل کنید شرکت مورد نظر پشتیبانی ۲۴ ساعته از طریق چت، تلفن یا تیکت را ارائه می‌دهد.
برخی شرکت‌ها خدمات اضافی مانند نصب رایگان وب‌سایت یا انتقال داده از هاست قدیمی را نیز شامل می‌شوند. این امکانات می‌توانند فرآیند راه‌اندازی را برای کاربران تازه‌کار ساده‌تر کنند.

بررسی منابع سخت‌افزاری

هاست اشتراکی منابع محدودی از پردازنده و حافظه رم ارائه می‌دهد. پیش از خرید، تخمینی از نیازهای وب‌سایت خود داشته باشید. برای مثال، یک وبلاگ ساده با ۲ گیگابایت رم و ۱ هسته پردازنده ممکن است کافی باشد، اما یک فروشگاه کوچک به منابع بیشتری نیاز دارد.
توجه به سیاست‌های مصرف منابع در شرکت ارائه‌دهنده ضروری است. برخی شرکت‌ها در صورت مصرف بیش از حد، حساب کاربری را به صورت موقت مسدود می‌کنند. این محدودیت‌ها می‌تواند برای پروژه‌های در حال رشد مشکل‌ساز شود و نیاز به بررسی تفاوت هاست و سرور مجازی را پررنگ کند.
همچنین، نوع پردازنده مانند Intel Xeon یا AMD EPYC و نسل دیسک‌های استفاده‌شده (SSD یا NVMe) بر سرعت وب‌سایت تأثیر مستقیم دارد. شرکت‌هایی که از سخت‌افزارهای قدیمی استفاده می‌کنند، ممکن است عملکرد ضعیف‌تری ارائه دهند.

فضای ذخیره‌سازی و پهنای باند

میزان فضای دیسک مورد نیاز به نوع وب‌سایت شما بستگی دارد. اگر قصد آپلود حجم زیادی از تصاویر یا ویدیوها را دارید، به فضای بیشتری نیاز خواهید داشت. هاست‌های اشتراکی معمولاً بین ۱۰ تا ۱۰۰ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی ارائه می‌دهند که با نیازهای اولیه هم‌خوانی دارد.
پهنای باند ماهانه نیز عامل مهمی است. اگر وب‌سایت شما بازدیدکنندگان زیادی دارد یا فایل‌های حجیمی را ارائه می‌دهید، به پهنای باند بالاتری نیاز دارید. برخی شرکت‌ها پهنای باند نامحدود ارائه می‌دهند، اما این سرویس‌ها معمولاً شرایط استفاده منصفانه دارند.
تفاوت هاست و سرور مجازی در این بخش نیز قابل توجه است. در سرور مجازی، پهنای باند اختصاصی وجود دارد، در حالی که هاست اشتراکی ممکن است در زمان اوج مصرف با محدودیت مواجه شود.

کنترل پنل و رابط کاربری

کنترل پنل‌هایی مانند cPanel یا DirectAdmin مدیریت هاست اشتراکی را ساده می‌کنند. این ابزارها امکان ایجاد ایمیل، نصب CMS و مدیریت پایگاه داده را با چند کلیک فراهم می‌کنند. پیش از خرید، مطمئن شوید کنترل پنل ارائه‌شده با نیازهای شما سازگار است.

برخی شرکت‌ها کنترل پنل‌های اختصاصی یا نسخه‌های ساده‌شده را ارائه می‌دهند که ممکن است امکانات کمتری داشته باشند. اگر قصد دارید از اسکریپت‌های خاصی استفاده کنید، سازگاری کنترل پنل با آن‌ها را بررسی نمایید.
رابط کاربری ساده و دسترسی آسان به تنظیمات اصلی، تجربه مدیریت هاست را بهبود می‌بخشد. این موضوع به ویژه برای کاربران غیرفنی اهمیت زیادی دارد.

امنیت و پشتیبان‌گیری

هاست اشتراکی به دلیل محیط اشتراکی، نیازمند تمهیدات امنیتی قوی است. گواهی SSL رایگان، فایروال‌های پیشرفته و اسکن روزانه بدافزار از جمله ویژگی‌های امنیتی هستند که باید در سرویس ارائه‌شده وجود داشته باشند.
پشتیبان‌گیری منظم داده‌ها نیز ضروری است. برخی شرکت‌ها پشتیبان‌گیری هفتگی یا روزانه را به صورت خودکار انجام می‌دهند و امکان بازگردانی داده‌ها را فراهم می‌کنند. اطمینان حاصل کنید این سرویس در پلن انتخابی شما گنجانده شده است.

تفاوت هاست و سرور مجازی در سطح کنترل امنیتی نیز مشهود است. در سرور مجازی، کاربر می‌تواند تنظیمات امنیتی سفارشی پیاده‌سازی کند، اما در هاست اشتراکی این امکان محدودتر است.

قیمت

قیمت هاست در مقایسه سرویس های میزبانی دیگر پایین‌تر است. اما ممکن است همین قیمت کم هم بین سرویس‌دهندگان مختلف، اختلاف داشته باشد. به‌عنوان یک تجربه، توجه داشته باشید که اگر چه قیمت فاکتور مهمی برای خرید محسوب می‌شود، اما در کنار قیمت باید به کیفیت هم توجه داشته باشید.
بعضی از شرکت‌های هاستینگ، به شما امکان استفاده رایگان از سرویس را برای مدت محدودی فراهم می‌کنند. این ویژگی به شما کمک می‌کند تا متوجه شوید که عملکرد هاست چگونه است.

مقیاس‌پذیری و امکان ارتقا

هاست اشتراکی برای پروژه‌های در حال رشد، تا حدی محدودیت دارد. پیش از خرید، بررسی کنید آیا شرکت ارائه‌دهنده امکان ارتقا به سرویس‌های بالاتر مانند سرور مجازی را فراهم می‌کند. این ویژگی در آینده مهاجرت را ساده‌تر می‌کند.
برخی شرکت‌ها پلن‌های هاست اشتراکی با منابع قابل ارتقا ارائه می‌دهند. برای مثال، می‌توانید رم یا فضای ذخیره‌سازی را بدون تغییر سرور افزایش دهید. این قابلیت برای وب‌سایت‌هایی که رشد تدریجی دارند مفید است.
درک تفاوت هاست و سرور مجازی به شما کمک می‌کند زمان مناسب برای ارتقا را تشخیص دهید. اگر پیش‌بینی می‌کنید ترافیک وب‌سایت به سرعت افزایش می‌یابد، شاید بهتر است از ابتدا سرور مجازی را انتخاب کنید.

بررسی نیازهای پروژه

آخرین و مهم‌ترین مرحله، تحلیل دقیق نیازهای پروژه است. نوع وب‌سایت شامل سایت شخصی، فروشگاهی، سازمانی، حجم ترافیک موردنیاز و نرم‌افزارهای مورد نیاز را مشخص کنید. این تحلیل به انتخاب دقیق‌ترین پلن کمک می‌کند.

برای پروژه‌های آزمایشی یا کوتاه‌مدت، هاست اشتراکی گزینه مناسبی است. اما اگر قصد راه‌اندازی سرویس‌های حساس یا سنگین را دارید، بررسی تفاوت هاست و سرور مجازی ضروری است. در چنین مواردی، هزینه اولیه بالاتر سرور مجازی ممکن است در بلندمدت به صرفه‌تر باشد.
همچنین، مطمئن شوید شرکت ارائه‌دهنده از تکنولوژی‌های روز مانند PHP 8، HTTP/3 و پایگاه‌داده‌های سریع پشتیبانی می‌کند. این ویژگی‌ها عملکرد وب‌سایت را بهبود بخشیده و تجربه کاربری بهتری ایجاد می‌کنند.

راهنمای خرید سرور مجازی

در قسمت قبلی، نکات مهم برای خرید هاست اشتراکی مانند انتخاب شرکت معتبر، بررسی منابع سخت‌افزاری و توجه به امنیت را بررسی کردیم. برخی از این موارد در خرید سرور مجازی نیز مشترک هستند؛ به‌عنوان مثال واضح است که ابتدا باید ببینید که منابع سرور چیست. اما اکنون به جنبه‌های تخصصی‌تر برای خرید سرور مجازی و راهنمای خرید سرور مجازی می‌پردازیم.

نوع فناوری مجازی‌سازی

سرورهای مجازی بر پایه فناوری‌های مختلفی مانند KVM، OpenVZ یا Hyper-V ایجاد می‌شوند. KVM به دلیل ارائه منابع اختصاصی و عملکرد نزدیک به سرور فیزیکی، برای کاربردهای حرفه‌ای مناسب‌تر است. در مقابل، OpenVZ از مجازی‌سازی در سطح سیستم عامل استفاده می‌کند که ممکن است انعطاف کمتری داشته باشد.
بنابراین یکی از اولین موارد این است که ببینید فناوری مجازی سازی سرور چیست. انتخاب نوع مجازی‌سازی بر اساس نیازهای پروژه انجام می‌شود. برای مثال، اگر به نصب کرنل سفارشی یا تنظیمات پیشرفته نیاز دارید، KVM گزینه بهتری است. این تفاوت هاست و سرور مجازی را به‌خوبی نشان می‌دهد؛ چرا که در هاست اشتراکی چنین انتخابی وجود ندارد.
بررسی پشتیبانی فناوری مجازی‌سازی توسط ارائه‌دهنده هم نکته مهمی است. برخی شرکت‌ها تنها یک نوع فناوری ارائه می‌دهند، در حالی که دیگران امکان انتخاب را فراهم می‌کنند. این موضوع بر عملکرد نهایی و امکان توسعه آینده تأثیر مستقیم دارد.

منابع اختصاصی و روش تخصیص

سرور مجازی منابعی مانند CPU، رم و فضای ذخیره‌سازی را به صورت اختصاصی یا اشتراکی ارائه می‌دهد. در مدل اختصاصی، هسته‌های پردازنده و بخشی از رم تنها به شما تعلق می‌گیرد، در حالی که مدل اشتراکی ممکن است در زمان اوج مصرف با کاهش عملکرد مواجه شود.
تفاوت هاست و سرور مجازی در این بخش حیاتی است. در هاست اشتراکی، منابع به شدت اشتراکی هستند، اما VPS حتی در مدل اشتراکی، سطح بهتری از ایزولاسیون منابع دارد. برای پروژه‌های حساس، انتخاب منابع کاملاً اختصاصی توصیه می‌شود.
همچنین به روش تخصیص منابع دقت کنید. برخی ارائه‌دهندگان از تکنولوژی‌هایی مانند Burstable RAM استفاده می‌کنند که امکان استفاده موقت از منابع اضافی را فراهم می‌کند. این ویژگی برای مدیریت ترافیک غیرمنتظره مفید است.

سطح دسترسی و کنترل

یکی از اصلی‌ترین مزایای سرور مجازی، دسترسی سطح روت (Root Access) است. این امکان نصب نرم‌افزارهای سفارشی، تغییر تنظیمات پیشرفته و بهینه‌سازی محیط سرور را فراهم می‌کند. برای توسعه‌دهندگان یا مدیران سیستم، این سطح از کنترل ضروری است.
در مقایسه با هاست اشتراکی که کاربران محدود به کنترل پنل هستند، VPS آزادی عمل بیشتری ارائه می‌دهد. این تفاوت هاست و سرور مجازی باعث می‌شود VPS برای راه‌اندازی اپلیکیشن‌های خاص یا سرویس‌های سفارشی مناسب‌تر باشد.
با این حال، دسترسی روت مسئولیت‌های امنیتی را هم افزایش می‌دهد. باید اطمینان حاصل کنید دانش کافی برای مدیریت وصله‌های امنیتی (Security Patch) ، فایروال‌ها و به‌روزرسانی‌ها را دارید یا از سرویس‌های مدیریت‌شده استفاده می‌کنید.

پشتیبانی از فناوری‌های خاص

بررسی پشتیبانی سرور مجازی از فناوری‌های مورد نیاز پروژه ضروری است. برای مثال، راه‌اندازی کانتینرها به Docker، اجرای ماشین‌های مجازی به Virtualization Support یا پردازش‌های سنگین به GPUهای مجازی نیاز دارد.

این نیازها در هاست اشتراکی قابل تأمین نیستند؛ موضوعی که تفاوت هاست و سرور مجازی را در انعطاف پذیری نشان می‌دهد. پیش از خرید، لیست دقیقی از نیازهای نرم‌افزاری خود تهیه کنید و با قابلیت‌های ارائه‌شده مطابقت دهید.
همچنین، اطمینان از پشتیبانی از نسخه‌های خاص PHP، پایگاه‌داده‌ها یا فریمورک‌ها اهمیت دارد. برخی ارائه‌دهندگان امکان نصب سیستم عامل‌های خاص یا کتابخانه‌های کم‌کاربرد را نیز فراهم می‌کنند.

سیاست مهاجرت و ارتقا

سرور مجازی باید امکان ارتقای منابع بدون Downtime را فراهم کند. بررسی کنید آیا ارائه‌دهنده امکان افزایش CPU، رم یا فضای ذخیره‌سازی به صورت آنلاین را دارد یا نیاز به انتقال سرور وجود دارد. این ویژگی برای کسب‌وکارهایی که رشد سریعی دارند حیاتی است.
برخی شرکت‌ها امکان ارتقا به سرور اختصاصی یا انتقال به ابر عمومی را نیز ارائه می‌دهند. این انعطاف‌پذیری در بلندمدت از اتلاف زمان و منابع جلوگیری می‌کند. حالا که صحبت از فناوری ابری شد، بد نیست بدانید که یکی از مهم‌ترین موارد تفاوت سرور ابری و مجازی، مسئله ارتقای منابع است. سرورهای ابری به‌دلیل استفاده از فناوری Cloud، هیچ مشکلی در ارتقای منابع ندارند اما سرورهای مجازی چون وابسته به سرور اصلی هستند، ممکن است در این زمینه محدودیت‌هایی داشته باشند.
تفاوت هاست و سرور مجازی در این بخش نیز مشهود است. در هاست اشتراکی، ارتقا معمولاً محدود به پلن‌های از پیش تعریف‌شده است، اما در VPS می‌توان منابع را به صورت جزئی و تدریجی افزایش داد.

موقعیت جغرافیایی سرور

دیتاسنتر (Data Center)‌ یا موقعیت سرور فیزیکی بر سرعت بارگذاری وب‌سایت برای کاربران نهایی تأثیر مستقیم دارد. اگر مخاطبان اصلی شما در منطقه خاصی هستند، انتخاب سرور مجازی نزدیک به آن منطقه توصیه می‌شود. برخی ارائه‌دهندگان دیتاسنترهای متعددی در نقاط مختلف جهان دارند.
همچنین، قوانین محلی درباره حریم خصوصی داده‌ها را در نظر بگیرید. برای مثال، سرورهای واقع در اتحادیه اروپا باید از GDPR پیروی کنند. این موضوع برای کسب‌وکارهای بین‌المللی اهمیت ویژه‌ای دارد.
برخلاف هاست اشتراکی که معمولاً موقعیت سرور ثابت است، VPS اغلب امکان انتخاب دیتاسنتر را فراهم می‌کند. این تفاوت هاست و سرور مجازی به بهینه‌سازی تجربه کاربری کمک می‌کند.

مقایسه سرور مجازی با هاست اشتراکی

درک تفاوت هاست و سرور مجازی می‌تواند به تصمیم‌گیری بهتر شما کمک کند. از طرف دیگر، انتخاب بین این دو سرویس هم به نوع نیاز و هدف پروژه شما بستگی دارد. در این قسمت، مقایسه سرور مجازی با هاست اشتراکی را از جنبه‌های مختلف بررسی کرده‌ایم:

نحوه تخصیص منابع

در هاست اشتراکی، منابع یک سرور فیزیکی بین ده‌ها یا صدها کاربر تقسیم می‌شود. پردازنده، رم و فضای ذخیره‌سازی به صورت مشترک استفاده می‌شوند و فعالیت یک وب‌سایت می‌تواند روی عملکرد دیگران تأثیر بگذارد. این مدل برای پروژه‌های کم‌ترافیک مناسب است.
سرور مجازی بخشی از منابع سرور فیزیکی را به صورت اختصاصی در اختیار کاربر قرار می‌دهد. حتی اگر از فناوری مجازی‌سازی اشتراکی استفاده شود، ایزولاسیون بهتری نسبت به هاست اشتراکی وجود دارد. این تفاوت هاست و سرور مجازی باعث می‌شود VPS برای برنامه‌های با مصرف منابع پایدارتر عمل کند.

سطح کنترل و شخصی‌سازی

هاست اشتراکی دسترسی کاربر را به تنظیمات پیشرفته سرور محدود می‌کند. مدیریت محیط میزبانی عمدتاً از طریق کنترل پنل‌هایی مانند cPanel انجام می‌شود و امکان نصب نرم‌افزارهای خاص یا تغییرات اساسی وجود ندارد. این محدودیت برای کاربران غیرفنی مفید است.
در مقابل، سرور مجازی دسترسی سطح روت یا ادمین ارائه می‌دهد. کاربران می‌توانند سیستم عامل مورد نظر خود را نصب کنند، فایروال‌های سفارشی راه‌اندازی نمایند یا تنظیمات شبکه را تغییر دهند. این تفاوت هاست و سرور مجازی، VPS را به گزینه‌ای ایده‌آل برای توسعه‌دهندگان تبدیل می‌کند.

امنیت و ایزولاسیون

هاست اشتراکی به دلیل محیط اشتراکی، ریسک امنیتی بالاتری دارد. اگر یک وب‌سایت روی سرور مورد حمله قرار گیرد یا منابع را بیش از حد مصرف کند، سایر کاربران نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این موضوع برای کسب‌وکارهای حساس چالش‌برانگیز است.
سرور مجازی ایزولاسیون بهتری بین کاربران ایجاد می‌کند. حتی اگر از منابع اشتراکی استفاده شود، تداخل امنیتی یا مصرف منابع به ندرت رخ می‌دهد. این تفاوت هاست و سرور مجازی در امنیت، VPS را برای ذخیره‌سازی داده‌های حساس مناسب‌تر می‌کند.

هزینه و مقرون‌به‌صرفه بودن

هاست اشتراکی کم‌هزینه‌ترین گزینه برای راه‌اندازی وب‌سایت است. هزینه سرور بین کاربران متعدد تقسیم می‌شود و قیمت پلن‌ها اغلب از چند دلار در ماه شروع می‌شود. این مدل برای استارت‌آپ‌ها یا پروژه‌های آزمایشی ایده‌آل است.
سرور مجازی هزینه بالاتری دارد، اما منابع اختصاصی و کنترل بیشتر را ارائه می‌دهد. این تفاوت هاست و سرور مجازی در قیمت، باعث می‌شود VPS برای کسب‌وکارهای جدی‌تر که نیاز به ثبات عملکرد دارند، توجیه‌پذیر باشد.

مقیاس‌پذیری و منعطف بودن

هاست اشتراکی محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای در ارتقای منابع دارد. کاربران معمولاً می‌توانند تنها تا سقف مشخصی فضای ذخیره‌سازی یا پهنای باند را افزایش دهند. پس از عبور از این حد، مهاجرت به سرویس‌های پیشرفته ضروری می‌شود.
سرور مجازی انعطاف بیشتری در افزایش یا کاهش منابع ارائه می‌دهد. بسیاری از ارائه‌دهندگان امکان تغییر مشخصات سخت‌افزاری را بدون نیاز به انتقال داده فراهم می‌کنند. این تفاوت هاست و سرور مجازی، VPS را برای پروژه‌های در حال رشد مناسب‌تر می‌کند.

مسئولیت مدیریت و نگهداری

در هاست اشتراکی، شرکت ارائه‌دهنده مسئولیت به‌روزرسانی نرم‌افزارها، وصله‌های امنیتی و پشتیبان‌گیری را برعهده می‌گیرد. کاربران نیازی به دانش فنی پیشرفته ندارند و می‌توانند روی تولید محتوا تمرکز کنند.
سرور مجازی نیازمند مدیریت فعال توسط کاربر است. نصب به‌روزرسانی‌ها، نظارت بر مصرف منابع و رفع مشکلات فنی برعهده کاربر است. این تفاوت هاست و سرور مجازی باعث می‌شود VPS برای افراد یا تیم‌های فنی مناسب‌تر باشد.

کاربرد سرور مجازی و هاست اشتراکی

حالا دیگر تقریباً همه چیز را در مورد تفاوت هاست و سرور مجازی می‌دانید. هم می‌دانید که VPS چیست، هم در مورد سرور مجازی اطلاعات خیلی کاملی به‌دست آورده‌اید و حتی در مورد اصطلاحات تخصصی‌تر هم درک عمیقی دارید. مثلاً می‌دانید که آپتایم هاست چیست و چقدر در خرید هاست اهمیت دارد. حالا فقط یک جدول کم داریم که کاربردهای سرور مجازی و هاست اشتراکی را به‌صورت دقیق و کامل در اختیارمان بگذارد. این جدول را هم در این قسمت آورده‌ایم: