راهنمای خرید سرور مجازی اوبونتو

بهترین سرور مجازی اوبونتو برای هر کاربری مشخصات مختلفی دارد. مثلاً اگر یک سایت وردپرسی با ترافیک کم داشته باشید، حداقل منابع سرور هم برای شما کافی است اما اگر بخواهید از سرور برای میزبانی یک وب‌سایت پرترافیک استفاده کنید، باید از منابع بیشتری برای سرور استفاده کنید. در این مقاله از بخش آموزش سرویس‌های میزبانی در بلاگ پارس‌پک همه چیز در مورد سرور مجازی (Virtual Private Server) اوبونتو به‌صورت کامل توضیح داده شده‌است تا بتوانید بهترین و بهینه‌ترین انتخاب را برای خرید سرور داشته باشید.

سرور مجازی چیست؟

سرور مجازی (VPS) در واقع یک بخش‌ نرم‌افزاری از یک سرور فیزیکی است که به کاربران امکان می‌دهد تا بدون نیاز به یک سرور اختصاصی (Dedicated Server)، از منابع آن استفاده کنند. در این سیستم، سخت‌افزار اصلی به چند بخش تقسیم می‌شود و هر بخش مانند یک سرور مستقل عمل می‌کند. این تقسیم‌بندی باعث می‌شود که هر کاربر بتواند بدون اینکه تأثیری بر سایر بخش‌ها بگذارد تنظیمات، نرم‌افزارها و سیستم‌عامل مخصوص به خود را روی سرور مجازی اجرا کند.
استفاده از این نوع سرور به‌دلیل انعطاف‌پذیری بالا و همچنین کاهش هزینه‌ها، به یک گزینه محبوب برای بیشتر کسب‌وکارها تبدیل شده‌است. سازمان‌ها و افراد مختلف می‌توانند با خرید یک سرور مجازی، بدون نیاز به سرمایه‌گذاری در سخت‌افزارهای گران‌قیمت و در کوتاه‌ترین زمان ممکن، فضای مورد نیاز خود را برای میزبانی از وب‌سایت ایجاد کنند. علاوه بر این، مدیریت و نگهداری این سرورها به دلیل ابزارهای مدرن امکان‌پذیر شده و از لحاظ امنیتی نیز با پیشرفت‌های فناوری تضمین شده‌است.
قابلیت‌های سرور مجازی که در ادامه بیشتر در مورد آن‌ها صحبت می‌کنیم، باعث شده‌است تا این سرور به‌عنوان یک راه‌حل مناسب برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، استارتاپ‌ها و همچنین بعضی از پروژه‌های بزرگ شناخته شود. فناوری مجازی‌سازی استفاده شده در این سرورها، به کاربران اجازه می‌دهد تا در هر زمان، مقیاس فعالیت‌های خود را افزایش دهند. به‌عبارت دیگر در ابتدای پروژه می‌توانید با کمترین منابع سرور، کار خودتان را شروع و در ادامه و در صورت نیاز، منابع سخت‌افزاری خود را به‌سادگی افزایش دهید؛ موضوعی که می‌تواند تأثیر زیادی روی اقتصاد پروژه داشته باشد.

سرور مجازی اوبونتو چیست؟

سرور مجازی اوبونتو (Ubuntu VPS) یک سرور ساخته شده با استفاده از تکنولوژی مجازی‌سازی است که از سیستم‌عامل لینوکس با توزیع اوبونتو استفاده می‌کند. ترکیب قدرت سخت‌افزاری با تکنولوژی ابری باعث شده‌است که این سرور، به گزینه اصلی برای میزبانی از وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌های مختلف تبدیل شود. علاوه‌بر این، اوبونتو به‌عنوان یک سیستم‌عامل متن باز (Open Source) و محبوب در دنیای لینوکس، با جامعه پشتیبانی گسترده و آپدیت‌های منظم، امنیت بالا و سازگاری با ابزارهای توسعه را تضمین می‌کند. Ubuntu VPS نه‌تنها برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط مناسب است، بلکه به‌دلیل قابلیت تنظیم منابع مانند RAM، CPU و فضای ذخیره‌سازی و همچنین دسترسی روت کامل (Root Access)، گزینه ایده‌آلی برای توسعه‌دهندگان حرفه‌ای محسوب می‌شود. با استفاده از این سرویس، بدون نیاز به مدیریت سرور فیزیکی، کنترل کامل بر محیط کاری خود خواهید داشت.

همچنین بخوانید: سرور مجازی لینوکس چیست؟

ویژگی‌های سرور مجازی اوبونتو چیست؟

سرور مجازی اوبونتو ویژگی‌های متعددی دارد که استفاده از آن را به‌ یک گزینه محبوب بین توسعه‌دهندگان وب و همچنین کسب‌وکارهای مختلف تبدیل کرده‌است. مهم‌ترین این ویژگی‌ها در ادامه توضیح داده شده‌اند:

۱- ثبات و قابلیت اطمینان

سرورهای مجازی اوبونتو به‌دلیل استفاده از سیستم‌عامل لینوکس اوبونتو، از ثبات فوق‌العاده‌ای برخوردارند. اوبونتو به‌عنوان یک سیستم‌عامل متن باز، با بهره‌گیری از جامعه توسعه‌دهندگان گسترده، به‌صورت مداوم آپدیت‌های امنیتی و بهبودهای عملکردی دریافت می‌کند. این موضوع احتمال بروز خطاهای ناخواسته یا حملات سایبری را به حداقل می‌رساند.
علاوه بر این، زیرساخت سرورهای مجازی اوبونتو معمولاً بر روی سخت‌افزارهای قدرتمند و Redundant (دارای افزونگی) راه‌اندازی می‌شود. این یعنی حتی در صورت بروز مشکل در یک بخش از سرور فیزیکی، سرویس شما بدون اختلال و در دسترس باقی می‌ماند. این ویژگی برای کسب‌وکارهایی که به آپتایم (Uptime) بالا نیاز دارند، کاملاً مهم است.
همچنین، پشتیبانی بلندمدت (LTS) نسخه‌های اوبونتو تضمین می‌کند که سرور شما برای حداقل ۵ سال بدون نیاز به مهاجرت به نسخه جدید، به‌روزرسانی‌های امنیتی و فنی دریافت می‌کند که باعث می‌شود مدیریت سرور برای تیم‌های فنی، ساده‌تر شود.

۲- قابلیت سفارشی‌سازی

یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های سرور مجازی اوبونتو، انعطاف‌پذیری بی‌نظیر آن است. شما می‌توانید هر نرم‌افزار، کتابخانه یا ابزار توسعه موردنیاز خود را روی سرور نصب و پیکربندی کنید. از راه‌اندازی یک وب‌سرور خاص تا تنظیم پایگاه‌داده‌های سفارشی، هیچ محدودیتی در اجرای ایده‌های شما وجود ندارد.
دسترسی روت کامل به شما امکان می‌دهد هر تغییری در سیستم‌عامل لینوکس اعمال کنید. این یعنی می‌توانید تنظیمات امنیتی، شبکه یا حتی در برخی موارد، کرنل (Kernel) سیستم را متناسب با نیازهای پروژه خود بهینه‌سازی کنید. این سطح از کنترل برای توسعه‌دهندگان حرفه‌ای به‌معنی آزادی عمل بدون حد و مرز است.
نکته دیگر هم این است که اوبونتو تقریباً از همه کنترل‌پنل‌های محبوب مانند سی‌پنل (cPanel)، دایرکت‌ ادمین (DirectAdmin) و همچنین پلسک (Plesk) پشتیبانی می‌کند. در صورتی‌که به‌دنبال انتخاب بهترین سرور مجازی اوبونتو هستید، بهتر است تفاوت‌های این کنترل‌پنل‌ها را که در بخش‌های بعدی همین مطلب توضیح داده شده‌است را به‌صورت کامل مطالعه و سپس نسبت انتخاب خود را انجام دهید.

۳- مقیاس‌پذیری

سرورهای مجازی اوبونتو به‌صورت ذاتی برای رشد کسب‌وکارها طراحی شده‌اند. اگر ترافیک وب‌سایت شما ناگهان افزایش یابد یا به منابع سخت‌افزاری بیشتری مانند CPU، RAM یا فضای ذخیره‌سازی نیاز پیدا کنید، می‌توانید در عرض چند دقیقه و بدون Downtime، سرویس خود را ارتقا دهید.
این مقیاس‌پذیری نه‌تنها به‌صورت عمودی یعنی با افزایش قدرت سرور فعلی انجام می‌شود، بلکه حتی می‌تواند به‌صورت افقی هم باشد؛ یعنی شما می‌توانید با افزودن سرورهای جدید به سرویس فعلی خودتان، منابع سرور را افزایش دهید. برای مثال، می‌توانید با نصب Kubernetes روی اوبونتو سرور، مدیریت خوشه‌ای (Cluster) سرورها را انجام دهید که برای استارتاپ‌های در حال رشد و همچنین اپلیکیشن‌های پیچیده، ایده‌آل است.
همچنین، هزینه مقیاس‌پذیری در Ubuntu VPS بسیار شفاف است؛ شما تنها به‌ازای منابع استفاده شده هزینه پرداخت می‌کنید.

۴- مقرون‌به‌صرفه بودن

سرور مجازی اوبونتو یکی از اقتصادی‌ترین گزینه‌ها برای میزبانی پروژه‌های کوچک تا متوسط است. برخلاف سرورهای اختصاصی، شما هزینه‌های سخت‌افزار، نگهداری یا مصرف برق و اینترنت را پرداخت نمی‌کنید. این مدل پرداخت مبتنی بر مصرف (Pay-as-you-go) به‌ویژه برای استارتاپ‌ها جذاب است.
از طرفی، به‌دلیل متن‌باز بودن سیستم‌عامل اوبونتو، هیچ هزینه‌ای هم برای لایسنس نرم‌افزارها پرداخت نمی‌شود. اپلیکیشن‌های مختلف که از آن‌ها به‌عنوان ابزار توسعه استفاده می‌شود، کتابخانه‌ها و حتی سیستم‌های امنیتی مانند UFW (فایروال) به‌صورت رایگان در دسترس هستند.
همچنین در پارس‌پک، پلن‌های مختلفی هم برای خرید بهترین سرور مجازی اوبونتو در اختیار شما است خرید سرور، کم‌ترین دغدغه شما برای راه‌اندازی کسب‌وکارتان باشد.

۵- مدیریت منابع

در سرور مجازی اوبونتو، شما کنترل کامل بر تخصیص منابع سخت‌افزاری دارید. می‌توانید میزان RAM، فضای ذخیره‌سازی یا قدرت پردازنده را دقیقاً متناسب با نیازهای اپلیکیشن خود تنظیم کنید. این ویژگی از هدررفت منابع و هزینه‌های اضافی جلوگیری می‌کند.
ابزارهای مانیتورینگ داخلی اوبونتو مثل Htop یا نرم‌افزارهای مبتنی بر CLI، به شما امکان می‌دهند مصرف منابع را در لحظه بررسی کنید. برای مثال، اگر یک فرایند غیرعادی CPU را اشغال کند، می‌توانید سریعاً آن را شناسایی و مدیریت کنید.
علاوه بر این، با استفاده از سرویس‌های ابری مانند AWS یا DigitalOcean، می‌توانید از ابزارهای پیشرفته مدیریت منابع مانند Auto Scaling استفاده کنید. این ابزارها به‌صورت خودکار منابع را بر اساس ترافیک تنظیم می‌کنند و بار کاری را متعادل می‌کنند.

مقایسه نسخه اوبونتو سرور

انتخاب نسخه مناسب برای سرور مجازی اوبونتو لینوکس، تأثیر مستقیمی روی عملکرد، امنیت و هزینه‌های زیرساخت شما دارد. اوبونتو به‌عنوان یک سیستم‌عامل اوپن سورس محبوب، نسخه‌های متفاوتی را برای سرورها ارائه می‌دهد که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. در ادامه، سه مورد از مهم‌ترین نسخه‌های این توزیع عنوان شده‌است تا بتوانید بهترین سرور مجازی اوبونتو را دقیقاً بر اساس نیازتان انتخاب کنید:

۱- Ubuntu LTS

Ubuntu LTS (مخفف Long-Term Support) نسخه‌ای است که هر دو سال یک‌بار منتشر و به‌عنوان پایدارترین نسخه اوبونتو شناخته می‌شود. این نسخه حداقل ۵ سال پشتیبانی امنیتی و فنی دریافت می‌کند و برای سرورهایی که نیاز به ثبات و عدم تغییرات ناگهانی دارند، مانند سرورهای تولیدی یا Enterprise، ایده‌آل است.
به‌روزرسانی‌های امنیتی Ubuntu LTS به‌صورت منظم و بدون ایجاد تغییرات اساسی در هسته سیستم‌عامل انجام می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود کسب‌وکارها بدون نگرانی از Downtime یا ناسازگاری نرم‌افزارها، از آخرین وصله‌های امنیتی (Security Patch) بهره‌مند شوند.
اگر به دنبال راه‌حلی کم‌ریسک برای پروژه‌های بلندمدت هستید یا تیم فنی کوچکی دارید، برای انتخاب بهترین سرور مجازی اوبونتو می‌توانید از Ubuntu LTS استفاده کنید. بیشتر شرکت‌های ارائه دهنده خدمات هاستینگ و سرویس‌های ابری نیز به‌طور پیش‌فرض از این نسخه پشتیبانی می‌کنند.

۲- Ubuntu Interim

نسخه‌های Interim یا غیر LTS اوبونتو هر ۶ ماه یکبار منتشر می‌شوند و جدیدترین ویژگی‌ها، بهینه‌سازی‌ها و پشتیبانی از سخت‌افزارهای روز را ارائه می‌دهند. اما نکته مهم این است که پشتیبانی این نسخه‌ها تنها ۹ ماه ادامه دارد و پس از آن باید به نسخه جدیدتر ارتقا پیدا کنید.
بنابراین استفاده از این نسخه برای توسعه‌دهندگانی مناسب است که می‌خواهند از آخرین قابلیت‌های لینوکس اوبونتو استفاده کنند یا نرم‌افزارهایی با کتابخانه‌های همیشه به‌روز، روی سرور آن‌ها نصب شده‌است. مثلاً اگر روی پروژه‌های آزمایشی یا MVP کار می‌کنید، Interim گزینه جذابی است.
اگر چه به‌روز بودن همیشگی، ممکن است به‌نظر جذاب برسد، اما باید به این نکته هم توجه کنید که استفاده از Ubuntu Interim ریسک‌های خاص خودش را هم دارد؛ زیرا این نسخه نیاز به بروزرسانی مداوم دارد و ممکن است تغییرات ناگهانی در هسته سیستم‌عامل، سازگاری نرم‌افزارهای نصب شده روی سرور مختل کند.

۳- Ubuntu Pro

Ubuntu Pro نسخه ارتقا یافته Ubuntu LTS است که پشتیبانی ۱۰ ساله (به جای ۵ سال) و لایه‌های اضافی امنیتی را ارائه می‌دهد. این نسخه ویژه سازمان‌هایی طراحی شده که به دنبال انطباق با استانداردهای امنیتی سختگیرانه (مانند GDPR یا HIPAA) هستند یا نیاز به پشتیبانی ۲۴/۷ دارند.

یکی از ویژگی‌های کلیدی Ubuntu Pro، پوشش امنیتی گسترده است. این نسخه نه‌تنها هسته سیستم‌عامل، بلکه امنیت بیش از ۳۰,۰۰۰ بسته نرم‌افزاری دیگر مانند Python، Node.js یا PostgreSQL را نیز تضمین می‌کند. علاوه بر این، قابلیت‌هایی مانند Livepatch، امکان نصب وصله‌های امنیتی بدون نیاز به ری‌استارت سرور را فراهم می‌کند.
هزینه Ubuntu Pro نسبت به نسخه استاندارد LTS بالاتر است، اما برای سازمان‌های بزرگ یا استارتاپ‌های در حال رشد که نمی‌خواهند ریسک امنیتی یا مالی متحمل شوند، کاملاً توجیه‌پذیر است. بسیاری از ارائه‌دهندگان ابری مانند AWS و Azure نیز از این نسخه پشتیبانی می‌کنند.
برای انتخاب نسخه بهترین سرور مجازی اوبونتو، چند نکته زیر به‌عنوان یادآوری ارائه می‌شود:

• اگر ثبات و پشتیبانی بلندمدت نیاز اصلی شماست، Ubuntu LTS انتخاب اول است.
• برای دسترسی به آخرین فناوری‌ها و محیط‌های آزمایشی، Ubuntu Interim گزینه مناسب‌تری است.
• اگر سازمانی با الزامات امنیتی پیشرفته دارید، Ubuntu Pro ارزش سرمایه‌گذاری دارد.

کاربرد سرور مجازی اوبونتو

تا این قسمت، اطلاعات زیادی در مورد سرور مجازی اوبونتو به‌دست آوردیم و به این نتیجه رسیدیم که استفاده از این توزیع لینوکس روی سرور، برای میزبانی از وب‌سایت‌ها کاملاً مناسب است. اما واقعیت این است که کاربردهای این سرور محدود به میزبانی از وب‌سایت نیست! از توسعه نرم‌افزار تا راه‌اندازی سرویس‌های امنیتی پیشرفته، این پلتفرم انعطاف‌پذیر پاسخگوی نیازهای متنوع فنی و تجاری است. در این قسمت کاربردهای مهم این سرور توضیح داده شده‌است:

۱- میزبانی وب‌سایت و برنامه‌های تحت وب

سرور مجازی اوبونتو گزینه ایده‌آلی برای میزبانی وب‌سایت‌های پربازدید، فروشگاه‌های اینترنتی یا برنامه‌های تحت وب پیچیده است. با نصب وب‌سرورهایی مانند Apache یا Nginx و پایگاه‌داده‌هایی مثل MySQL یا PostgreSQL، می‌توانید یک محیط LAMP/LEMP کامل راه‌اندازی کنید. این پیکربندی برای اجرای فریمورک‌هایی مانند Laravel، Django یا Ruby on Rails مناسب است.
یکی از مزایای کلیدی Ubuntu VPS در این حوزه، مقیاس‌پذیری منابع است. اگر ترافیک وب‌سایت شما ناگهان افزایش یابد، می‌توانید بدون Downtime، قدرت پردازنده یا حافظه RAM سرور را ارتقا دهید. در مورد مقیاس‌پذیری، در بخش‌های بعدی همین مطلب، توضیحات کاملی ارائه شده‌است. همچنین، ابزارهای مدیریتی مثل Webmin یا Cockpit، کنترل کامل بر تنظیمات سرور را در اختیار شما قرار می‌دهند.
از نظر امنیت، اوبونتو با ابزارهایی مانند UFW به‌عنوان فایروال پیش‌فرض و امکان نصب SSL رایگان با استفاده از Let’s Encrypt، از داده‌های شما محافظت می‌کند. این ویژگی‌ها برای کسب‌وکارهایی که با اطلاعات حساس کاربران سروکار دارند، می‌تواند باعث بهبود تجربه کاربری (UX) شود.

۲- سرور مجازی اوبونتو برای سایت وردپرس

وردپرس به‌عنوان محبوب‌ترین سیستم مدیریت محتوا، نیاز به سروری پایدار و سازگار دارد. Ubuntu VPS با پشتیبانی از PHP، MySQL و ابزارهای بهینه‌سازی مانند OPcache، عملکرد سایت وردپرس را بهینه می‌کند.
برای مدیریت آسان‌تر سرور هم می‌توانید از کنترل پنل‌هایی مثل cPanel یا دایرکت ادمین استفاده کنید که در قسمت‌های بعدی، توضیحات آن‌ها ارائه شده‌است. بعضی از کنترل‌پنل‌های دیگر مانند RunCloud یا GridPane هم مستقیماً با اوبونتو سازگار هستند و امکان نصب یک‌کلیکی وردپرس، مدیریت پلاگین‌ها و حتی ایجاد استیجینگ (محیط آزمایشی) را فراهم می‌کنند. همچنین، با ابزارهای CLI مانند WP-CLI، می‌توانید سایت وردپرس را بدون نیاز به رابط گرافیکی مدیریت کنید.
امنیت سایت وردپرس روی Ubuntu VPS با راهکارهایی مانند فایروال Nginx، محدود کردن لاگین ادمین و نصب افزونه‌های امنیتی (مانند Wordfence) تقویت می‌شود. همچنین با استفاده از ابزارهای Backup خودکار هم می‌توانید از داده‌های خود در برابر حملات سایبری محافظت کنید.

۳- توسعه و تست نرم‌افزار

سرور مجازی اوبونتو محیطی ایده‌آل برای توسعه‌دهندگانی است که می‌خواهند اپلیکیشن‌های خود را در شرایط واقعی آزمایش کنند. با دسترسی روت، می‌توانید کتابخانه‌های خاص، محیط‌های مجازی (Virtualenv) یا حتی کرنل سفارشی را روی سرور نصب کنید. این سطح از کنترل برای تست عملکرد نرم‌افزار تحت فشار (Stress Testing) ضروری است.
شما می‌توانید از ابزارهایی مانند Docker یا Kubernetes روی سرور مجازی اوبونتو استفاده کنید تا اپلیکیشن‌های خود را در محیط‌های کانتینری توسعه دهید. این روش نه‌تنها سازگاری بین سیستمی را بهبود می‌بخشد، بلکه فرایند استقرار (Deployment) را نیز ساده می‌کند. با این روش، تیم‌های توسعه می‌توانند با یکدیگر همکاری Real Time داشته باشند.

۴- راه‌اندازی سرویس‌های شبکه و امنیت

سرور مجازی اوبونتو به کاربران این امکان را می‌دهد تا سرویس‌های شبکه حرفه‌ای مانند VPN شخصی یا سرورهای پروکسی (Proxy Server) را راه‌اندازی کنند. ابزارهایی مانند WireGuard به‌راحتی روی اوبونتو نصب می‌شوند و امکان راه‌اندازی سرویس‌های شبکه‌ای داخلی با امنیت بالا را برای کاربران فراهم می‌کنند.
همچنین برای افزایش امنیت ارتباطات، می‌توانید از سرور با سیستم‌عامل اوبونتو و با استفاده از ابزارهایی مانند Pi-hole به عنوان سرور DNS خصوصی استفاده کنید. علاوه بر این، راه‌اندازی سرورهای ایمیل (Email Server) نیز با استفاده از ابزارهایی مانند Postfix و Devecot از جمله کاربردهای دیگر این سرویس برای سازمان‌هایی است که به حریم خصوصی کاربران اهمیت زیادی می‌دهند.
اگر هم در حوزه امنیت سایبری فعالیت دارید، استفاده از بهترین سرور مجازی اوبونتو به شما کمک می‌کند تا بتوانید یک سرور مانیتورینگ پیشرفته را راه‌اندازی کنید. همچنین با استفاده از ابزار Snort می‌توانید یک سیستم تشخیص نفوذ استاندارد را راه‌اندازی کرده و شبکه خود را به‌صورت ۲۴ ساعتی زیرنظر داشته باشید.

کنترل پنل سرور مجازی اوبونتو

یکی از مهم‌ترین چالش‌های سرورهای مجازی با سیستم‌عامل لینوکس، استفاده از آن برای افراد تازه‌کار است. با توجه به اینکه این سرور‌ها به‌صورت پیش‌فرض هیچ رابط گرافیکی ندارند، کاربر باید با استفاده از ترمینال، کارهای لازم را با استفاده از دستورات خط فرمان (Command Line) به سرور ارائه کند. سرور مجازی اوبونتو با کنترل پنل به شما کمک می‌کند تا بتوانید با استفاده از یک رابط گرافیکی، کارهای روزانه را روی سرور انجام دهید. معروف‌ترین این کنترل‌پنل‌ها در ادامه معرفی شده‌اند:

۱- سی پنل (cPanel)

سی‌پنل به‌عنوان محبوب‌ترین کنترل‌پنل در جهان، اخیراً نسخه سازگار با سیستم‌عامل اوبونتو را نیز عرضه کرده است. این کنترل‌پنل با رابط کاربری گرافیکی، مدیریت سرور مجازی اوبونتو را حتی برای کاربران تازه‌کار ساده می‌سازد. قابلیت‌هایی مانند نصب خودکار اسکریپت‌ها با Softaculous و پشتیبانی از هزاران افزونه، آن را به ابزاری همه‌کاره تبدیل کرده است.
سی پنل امکانات پیشرفته‌ای مانند مدیریت چند دامنه، ایمیل‌های سازمانی و تهیه Backup خودکار را ارائه می‌دهد. همچنین، ابزار WHM (WebHost Manager) به مدیران سرور اجازه می‌دهد منابع را بین کاربران توزیع و محدودیت‌های امنیتی دل‌خواه خود را روی سرور اعمال کنند.
با این حال، هزینه بالای لایسنس (ماهیانه حدود ۱۵ تا ۳۰ دلار) و مصرف نسبتاً زیاد منابع، سی پنل را به گزینه‌ای برای سرورهای قدرتمند یا کسب‌وکارهای با بودجه مناسب تبدیل می‌کند.

۲- دایرکت ادمین (DirectAdmin)

دایرکت ادمین یک کنترل پنل سبک و مقرون‌به‌صرفه برای مدیریت سرورهای لینوکس از جمله اوبونتو است. این پنل با محیط کاربری ساده، امکان مدیریت وب‌سایت‌ها، DNS، ایمیل‌ها و پایگاه‌های داده (Database) را فراهم می‌کند. برای کاربرانی که به دنبال جایگزینی ارزان‌تر برای cPanel هستند، DirectAdmin گزینه مناسبی است.
از ویژگی‌های برجسته دایرکت ادمین می‌توان به نصب نرم‌افزارهایی مانند وردپرس یا زبان PHP با یک کلیک، مدیریت فایل از طریق File Manager و پشتیبانی از Let’s Encrypt برای SSL رایگان اشاره کرد. همچنین این کنترل پنل مصرف منابع سرور را بهینه می‌کند و برای سرورهای با سخت‌افزار متوسط ایده‌آل است.
اگر می‌خواهید چندین وب‌سایت را روی یک سرور مدیریت کنید یا نیاز به کنترل دسترسی کاربران (User-Level Access) دارید، DirectAdmin با قیمت لایسنس ماهانه حدود ۲ تا ۵ دلار، انتخاب هوشمندانه‌ای خواهد بود.

۳- پلسک (Plesk)

پلسک یک کنترل پنل چند پلتفرمی است که هم روی ویندوز و هم لینوکس اجرا می‌شود. این پنل به‌دلیل پشتیبانی از Docker و ابزارهای DevOps، محبوبیت زیادی بین توسعه‌دهندگان دارد. رابط کاربری مدرن و دسته‌بندی منطقی تنظیمات، مدیریت سرورهای پیچیده را آسان می‌کند.
از ویژگی‌های منحصربه‌فرد پلسک می‌توان به ابزار مدیریت وردپرس، امنیت پیشرفته با فایروال داخلی و اسکنر بدافزارها و نیز یکپارچه‌سازی با سرویس‌های ابری مانند AWS اشاره کرد. همچنین، نسخه Plesk Obsidian از Let’s Encrypt و SNI پشتیبانی می‌کند.
هزینه لایسنس پلسک بسته به تعداد دامنه‌ها و قابلیت‌ها، از حدود ۱۰ دلار در ماه شروع می‌شود. اگر به دنبال ترکیبی از سادگی و قدرت برای مدیریت سرور اوبونتو هستید، پلسک ارزش امتحان کردن دارد.

۴- وبمین (Webmin)

وبمین یک کنترل پنل رایگان و اوپن سورس است که روی اوبونتو و سایر توزیع‌های لینوکس اجرا می‌شود. این پنل با وجود ظاهر قدیمی، ابزاری قدرتمند برای مدیران سرورهای حرفه‌ای محسوب می‌شود. Webmin از طریق مرورگر قابل دسترسی است و امکان مدیریت کاربران، سرویس‌ها و شبکه را فراهم می‌کند.

ویژگی برجسته وبمین، پشتیبانی از ماژول‌های سفارشی است. مثلاً می‌توانید ماژول مدیریت Docker، پایگاه داده یا حتی فایروال را با استفاده از این کنترل‌پنل روی سرور خود نصب کنید. همچنین، ابزارهای مانیتورینگ منابع (مانند CPU، RAM و فضای دیسک) به صورت پیش‌فرض روی این کنترل‌پنل وجود دارد.
اگر بودجه محدودی دارید یا می‌خواهید کنترل پنلی کاملاً قابل تنظیم داشته باشید، Webmin انتخاب خوبی است. البته این نکته را هم در نظر داشته باشید که یادگیری کامل Webmin ممکن است برای افراد تازه‌کار، مقداری چالش‌ برانگیز باشد.

۵- سایبرپنل (CyberPanel)

سایبرپنل یک کنترل پنل رایگان و سبک است که به طور خاص برای سرورهای مجازی با وب‌سرور OpenLiteSpeed طراحی شده‌است. این پنل با اوبونتو سازگار است و نصب وردپرس، مدیریت DNS و SSL را به ساده‌ترین شکل ممکن می‌کند.
از مزایای CyberPanel می‌توان به بهینه‌سازی سرعت با استفاده از کش (Cache) پیشرفته LSCache، پشتیبانی از نسخه‌های مختلف PHP و تهیه Backup خودکار اشاره کرد. همچنین، ابزارهای امنیتی مانند ModSecurity به صورت پیش‌فرض در آن گنجانده شده‌است.
اگر سرور شما میزبان سایت‌های وردپرس پربازدید است یا به دنبال کنترل پنلی رایگان با عملکرد بالا هستید، سایبرپنل گزینه مناسبی است. البته پشتیبانی از OpenLiteSpeed به جای Nginx/Apache ممکن است برای برخی کاربران محدودیت‌هایی ایجاد کند.

۶- وستا سی پنل (VestaCP)

وستا سی پنل یک کنترل پنل رایگان و سبک است که مدیریت سرور اوبونتو را حتی روی سخت‌افزارهای ضعیف ممکن می‌سازد. این پنل امکانات پایه مانند مدیریت دامنه، ایمیل و فایل را با کمترین مصرف منابع ارائه می‌دهد.
از جمله مزایای مهم وستا سی پنل می‌توان به نصب آسان با یک اسکریپت تک خطی و رابط کاربری مینیمال اشاره کرد. همچنین این کنترل‌پنل از ابزارهای ضروری مانند Fail2Ban برای امنیت و PhpMyAdmin برای مدیریت پایگاه داده پشتیبانی می‌کند.
بنابراین اگر به دنبال کنترل پنلی ساده و بدون پیچیدگی‌های اضافی هستید، VestaCP انتخاب خوبی است. البته عدم پشتیبانی از برخی ویژگی‌های پیشرفته (مانند Docker) ممکن است برای پروژه‌های پیچیده محدودکننده باشد.

امنیت سرور مجازی اوبونتو

لینوکس به‌عنوان یکی از امن‌ترین سیستم‌عامل‌های جهان شناخته می‌شود و اوبونتو، به‌عنوان یک توزیع محبوب آن، این امنیت را به سطح بالاتری می‌برد. اولین دلیل امنیت سرور مجازی اوبونتو، معماری لایه‌بندی شده لینوکس است که دسترسی غیرمجاز به هسته سیستم را تقریباً غیرممکن می‌کند. برخلاف سیستم‌عامل‌های دیگر، لینوکس از ابتدا با رویکرد امتیازدهی حداقل به کاربران طراحی شده‌است؛ یعنی حتی اگر مهاجمی به سیستم نفوذ کند، به دلیل محدودیت دسترسی (Discretionary Access Control)، نمی‌تواند به بخش‌های حیاتی سرور آسیب برساند.
اوبونتو نیز با ارائه به‌روزرسانی‌های امنیتی منظم و پشتیبانی بلندمدت (LTS)، وصله‌های امنیتی بحرانی را سریعاً منتشر می‌کند. به‌عنوان مثال، قابلیت Livepatch به شما اجازه می‌دهد بدون نیاز به ری‌استارت سرور، آسیب‌پذیری‌های هسته لینوکس را رفع کنید. این ویژگی برای سرورهایی که نیاز به آپتایم ۱۰۰٪ دارند، به این معنی است که حتی بدون لحظه‌ای وقفه در روند فعال بودن سرور، می‌توانید وصله‌های به‌روزرسانی شده را نصب کنید.
علاوه بر این، ابزارهای داخلی اوبونتو مانند UFW یا همان فایروال پیش‌فرض و AppArmor به‌عنوان ماژول امنیتی برای محدود کردن دسترسی برنامه‌ها، لایه‌های محافظتی اضافه می‌کنند. AppArmor با تعیین «پروفایل امنیتی» برای هر سرویس، مثلاً وب‌سرور Nginx، جلوی اجرای دستورات غیرمجاز را می‌گیرد. همچنین، جامعه بزرگ متن‌باز (Open Source) اوبونتو تضمین می‌کند که هزاران توسعه‌دهنده به‌صورت مداوم کدها را بررسی و باگ‌ها را رفع می‌کنند. این سطح از شفافیت و مشارکت جمعی، امنیت را به‌مراتب بالاتر از سیستم‌عامل‌های انحصاری می‌برد.
این نکته را هم در نظر داشته باشید که اوبونتو به‌طور پیش‌فرض سرویس‌های غیرضروری را غیرفعال می‌کند و این کاهش سطح حمله (Attack Surface)، نفوذپذیری را به حداقل می‌رساند. به‌عنوان نکته آخر هم بهتر است بدانید که پشتیبانی از پروتکل‌های رمزنگاری پیشرفته مانند SSH با کلیدهای امنیتی و TLS 1.3، ارتباطات شما را در برابر استراق سمع محافظت می‌کند. با ترکیب این ویژگی‌ها، سرور مجازی اوبونتو نه‌تنها برای کسب‌وکارها، بلکه برای پروژه‌های حساس امنیتی نیز گزینه‌ای مطمئن است.

بهترین سرور مجازی اوبونتو

بهترین سرور مجازی اوبونتو ممکن است برای هر فرد و هر پروژه‌ای، مشخصات مختلفی داشته باشد. مثلاً سروری که یک فرد برای ترید انتخاب می‌کند، با سروری که برای کارهای با پردازش بالا انتخاب می‌شود، مشخصات یکسانی ندارد. این قسمت به شما کمک می‌کند تا بر اساس نیاز خود، بهترین سرور را انتخاب کنید:

۱- پردازش سنگین و محاسباتی

اگر پروژه‌هایی مانند شبیه‌سازی داده، پردازش تصویر یا مدل‌سازی هوش مصنوعی دارید، بهترین سرور مجازی اوبونتو برای شما، سروری است که منابع سخت‌افزاری قدرتمندی داشته باشد. به‌عنوان مثال CPU چند هسته‌ای و RAM حداقل ۱۶ گیگابایتی می‌تواند برای شروع، انتخاب مناسبی باشد. توجه داشته باشید که هسته‌های بیشتر CPU، امکان موازی‌سازی عملیات را ممکن می‌کنند اما RAM بالاتر، از Down شدن سرور هنگام کار با داده‌های با حجم بالا جلوگیری می‌کند.
علاوه بر این، استفاده از فضاهای ذخیره‌سازی NVMe به‌جای SSDهای معمولی، در بیشتر شدن سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات، اثر بسیار زیادی دارد. همچنین برای نرم‌افزارهای محاسباتی مانند MATLAB یا TensorFlow، بهتر است سیستم‌عامل اوبونتو را با هسته بهینه‌شده نصب کنید. ابزارهایی مانند CPUFreq می‌توانند مدیریت فرکانس پردازنده را برای مصرف بهینه انرژی بهینه‌تر کنند.

۲- ترید و معاملات آنلاین

تریدرها برای کار با پلتفرم‌های معاملاتی مانند Metatrader به سرورهایی با پینگ زیر ۱۰ میلی‌ثانیه نیاز دارند. همچنین در انتخاب بهترین سرور مجازی اوبونتو برای ترید، انتخاب دیتاسنتر نزدیک به سرورهای بروکر مثل دیتاسنترهای آلمان یا هلند برای بروکرهای اروپایی، ضروری است. این نکته را هم به‌یاد داشته باشید که به‌دلیل محدودیت‌های اعمال شده برای کاربران ایرانی، حتماً از ارائه‌دهندگانی استفاده کنید که IP سرورهایشان در لیست تحریم نباشد.
حتی یک لحظه قطع شدن سرور ترید، می‌تواند ضررهای قابل توجهی برای شما داشته باشد. به‌همین دلیل است که سرورهای اوبونتو مورد استفاده برای ترید باید آپتایم ۱۰۰٪ داشته باشند. با استفاده از ابزارهای مانیتورینگ مانند Netdata یا Pingdom می‌توانید از قطع‌ احتمالی سرور خود مطلع شوید. همچنین بهتر است از VPSهای با پلن تضمینی منابع (Dedicated Resources) استفاده کنید تا رقابت بر سر منابع سخت‌افزاری، عملکرد شما را مختل نکند.

برای امنیت بیشتر هم حتماً از VPN اختصاصی و فایروال شخصی روی سرور استفاده کنید. ابزارهایی مانند Fail2Ban نیز می‌توانند با مسدود کردن IPهای مشکوک، از حملات Brute Force جلوگیری کنند.

۳- میزبانی وب‌سایت و برنامه‌های تحت وب

اگر می‌خواهید از سرور مجازی اوبونتو برای برنامه نویسی تحت وب یا میزبانی از وب‌سایت‌ها یا اپلیکیشن‌های پربازدید استفاده کنید، حتماً باید از پلن‌های بدون محدودیت در پهنای باند (Bandwidth) استفاده کنید. اگر هم از CMSهایی مانند وردپرس استفاده می‌کنید، بهتر است کار را با حداقل ۴ گیگابایت RAM و ۲ هسته CPU شروع کنید.
در قسمت‌های قبلی هم متوجه شدیم که استفاده از سرور مجازی اوبونتو بدون کنترل پنل، برای کاربران حرفه‌ای مناسب است. پس اگر یک نیروی تازه‌نفس در دنیای توسعه وب محسوب می‌شوید و تجربه بالایی هم در مدیریت سرور ندارید، بهتر است از همان ابتدا از سرورهایی استفاده کنید که کنترل‌پنل مناسبی روی آن‌ها نصب شده‌است.

۴- توسعه و تست نرم‌افزار

برای محیط‌های توسعه (Dev/Test)، بهترین سرور مجازی اوبونتو سروری است که قابلیت ساخت Snapshot و بازیابی سریع داشته باشد. همچنین از نظر منابع سخت‌افزاری هم حداقل ۲ هسته CPU و ۸ گیگابایت RAM برای اجرای همزمان چندین کانتینر (Docker) یا ماشین‌مجازی (VirtualBox) موردنیاز است.
استفاده از ابزارهایی مانند GitLab CI/CD یا Jenkins روی سرور، فرایند تست خودکار را ساده می‌کند. همچنین، می‌توانید از Vagrant برای شبیه‌سازی محیط تولید (Production) استفاده کنید.

۵- ذخیره‌سازی و مدیریت داده‌های حجیم

اگر کسب‌وکار شما به‌گونه‌ای است که با دیتاهای حجم مانند ویدیو سروکار دارید، بهترین سرور مجازی اوبونتو برای شما سروری است که فضای ذخیره‌سازی بالایی داشته باشد. مثلاً ۵۰۰ گیگابایت فضا برای شروع، گزینه مناسبی است. علاوه بر این بهتر است از پلن‌های با قابلیت پشتیبان‌گیری خودکار (Auto Backup) استفاده کنید.
ابزارهایی مانند Nextcloud یا OwnCloud نیز به شما کمک می‌کنند تا یک فضای ابری شخصی داشته باشید. برای امنیت بیشتر هم بهتر است از رمزگذاری End-to-End و دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC) استفاده کنید.

اگر با داده‌های حساس کار می‌کنید، سرورهایی با هارددیسک‌های NVMe و پشتیبانی از RAID 10 انتخاب کنید. این قابلیت‌ها هم سرعت و هم امنیت داده‌ها را تضمین می‌کنند.

۶- گیمینگ و سرورهای چندنفره

استفاده از سرور مجازی اوبونتو برای میزبانی سرورهای بازی مثل Minecraft ،Counter-Strike یا Rust یک انتخاب هوشمندانه است؛ به‌خصوص اگر بخواهید محیطی اختصاصی و پایدار برای دوستان یا جامعه بازیکنان خود ایجاد کنید. برای این کار به سروری با پینگ زیر ۵۰ میلی‌ثانیه و پهنای باند حداقل ۱ گیگابیت بر ثانیه نیاز دارید تا تأخیر (Latency) در بازی به حداقل برسد. دیتاسنتر سرور نیز باید نزدیک به اکثریت بازیکنان باشد؛ مثلاً برای کاربران ایرانی، سرورهای ترکیه یا اروپای شرقی گزینه بهتری هستند.
در صورتی که قصد استفاده از سرور مجازی اوبونتو برای گیم دارید، از نظر سخت‌افزاری به پردازنده با حداقل ۴ هسته و ۸ گیگابایت RAM نیاز دارید. استفاده از فضاهای ذخیره‌سازی NVMe نیز باعث کاهش زمان لودینگ مپ‌ها در بازی‌هایی مانند ماینکرفت می‌شود.

انواع سرور مجازی

مزایای سرور مجازی اوبونتو

سرور مجازی اوبونتو به‌عنوان یکی از انعطاف‌پذیرترین و امن‌ترین راهکارهای میزبانی ابری (Cloud Hosting) شناخته می‌شود. این سرویس با ترکیب قدرت سیستم‌عامل لینوکس و فناوری مجازی‌سازی، امکاناتی منحصربه‌فرد برای کاربران فراهم می‌کند. در ادامه، مهمترین مزیت‌های استفاده از این سرور را بررسی می‌کنیم.

۱- مقیاس‌پذیری آسان

سرور مجازی اوبونتو به‌صورت ذاتی برای کسب‌وکارهای در حال رشد طراحی شده‌است. شما می‌توانید در کمتر از چند دقیقه و بدون Downtime، منابعی مانند RAM، CPU یا فضای ذخیره‌سازی را افزایش دهید. این قابلیت به ویژه برای استارتاپ‌ها یا وب‌سایت‌های با نوسان ترافیک، یک برگ برنده باشد.
ارائه‌دهندگان بزرگی مانند AWS، DigitalOcean و Linode امکان Auto-Scaling دارند. این یعنی سرور شما به‌صورت هوشمند، منابع موردنیاز را بر اساس ترافیک واقعی تنظیم می‌کند. همچنین، هزینه مقیاس‌پذیری در سرور مجازی شفاف است و تنها به‌ازای منابع مصرفی پرداخت می‌کنید.
همان‌طور که در قسمت‌های قبلی نیز توضیح داده شد، با استفاده از وی پی اس اوبونتو، هم می‌توانید مقیاس‌پذیری را به‌صورت افقی و با اضافه کردن منابع همان سرور انجام دهید و هم می‌توانید با اضافه کردن سرورهای جدید، یک خوشه از سرورها را ایجاد کنید. به این‌کار، مقیاس‌پذیری عمودی گفته می‌شود. برای مدیریت این سرورها هم باید از Kubernetes یا ابزارهای مشابه دیگر استفاده کنید.

۲- نیاز به حداقل منابع سخت‌افزاری

اوبونتو یک سیستم‌عامل سبک و بهینه‌ شده‌است و حتی روی سخت‌افزارهای قدیمی هم به‌راحتی اجرا می‌شود. برای مثال، شما می‌توانید یک سرور پایه را با ۱ گیگابایت RAM و ۱ هسته CPU راه‌اندازی کنید و بدون مشکل خاصی از وب‌سایت‌های کم‌ترافیک، میزبانی کنید.
این ویژگی برای کسب‌وکارهای کوچک یا توسعه دهندگان با بودجه محدود، بسیار ارزشمند است. حتی در سخت‌افزارهای ضعیف، ابزارهای خط فرمان (CLI) اوبونتو مانند Systemd یا Cron به‌صورت بهینه منابع را مدیریت می‌کنند.
مصرف پایین منابع به شما امکان می‌دهد چندین سرویس مثل وب‌سرور، پایگاه داده و ایمیل را روی یک سرور واحد اجرا کنید. این صرفه‌جویی در هزینه، بدون افت عملکرد محسوس امکان‌پذیر است.

۳- به‌روزرسانی‌های امنیتی منظم

اوبونتو به‌ویژه در نسخه‌های LTS (با پشتیبانی بلندمدت)، هر دو هفته یکبار به‌روزرسانی‌های امنیتی منتشر می‌کند. این وصله‌ها آسیب‌پذیری‌های شناخته‌شده را برطرف می‌کنند و احتمال نفوذ به سرور را به حداقل می‌رسانند. سرور مجازی اوبونتو با پشتیبانی از IPv6 نیز به شما در ارتقای امنیت سرور کمک می‌کند.
از طرف دیگر قابلیت Livepatch نیز به شما اجازه می‌دهد بدون نیاز به ری‌استارت سرور، وصله‌های حیاتی هسته لینوکس را اعمال کنید. اگر یک فروشگاه آنلاین داشته باشید یا مدیر سرور یک شرکت با اطلاعات حساس مثل یک کارگزاری بورس باشید، متوجه می‌شوید که این قابلیت تا چه اندازه اهمیت دارد.
علاوه بر این، ابزارهای داخلی مانند UFW و AppArmor که وظیفه آن محدودسازی دسترسی برنامه‌های مختلف است، لایه‌های محافظتی را به سرور اضافه می‌کنند. جامعه متن‌باز اوبونتو نیز به‌صورت مداوم کدها را بررسی و باگ‌ها را رفع می‌کند.

۴- متن‌باز (Open Source) بودن اوبونتو

رایگان بودن و متن‌باز بودن اوبونتو، یکی از بزرگترین مزیت‌های آن است. شما هیچ هزینه‌ای برای لایسنس سیستم‌عامل یا نرم‌افزارهای اصلی مثل Apache یا MySQL پرداخت نمی‌کنید. این ویژگی برای استارتاپ‌ها بسیار مقرون‌به‌صرفه است.

متن‌باز بودن همچنین به شما امکان می‌دهد کدهای سیستم‌عامل را بررسی و متناسب با نیاز خود تغییر دهید. برای مثال، می‌توانید کرنل لینوکس را بهینه‌سازی کنید یا ماژول‌های سفارشی به آن اضافه نمایید؛ البته اگر یک متخصص تمام‌عیار سیستم‌عامل باشید!
جامعه گسترده توسعه‌دهندگان اوبونتو نیز هزاران آموزش، پلاگین و اسکریپت رایگان را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این منابع، حل مشکلات فنی را سریع و کم‌هزینه می‌کند.

۵- امکان نصب و تنظیم انواع نرم‌افزارها

با دسترسی Full Root در سرور مجازی اوبونتو، شما می‌توانید هر نرم‌افزاری را نصب و پیکربندی کنید. از فریمورک‌های توسعه وب مانند Django و Ruby on Rails تا ابزارهای تحلیل داده مانند Python و R، همه را می‌توانید روی سرور نصب کنید و محدودیتی هم برای شما وجود ندارد. البته پیشنهاد می‌کنیم که قبل از خرید سرور، از دسترسی روت کامل مطمئن شوید.
رپوزیتوری‌های رسمی اوبونتو شامل بیش از ۵۰,۰۰۰ بسته نرم‌افزاری است که با دستور ساده apt-get قابل نصب هستند. همچنین، ابزارهایی مانند Snap و Flatpak نصب نسخه‌های به‌روز نرم‌افزارها را ساده می‌کنند. حتی می‌توانید نرم‌افزارهای اختصاصی سازمان خود را روی سرور اجرا کنید.

۶- پشتیبانی از Nginx، Apache، MySQL، Docker و Kubernetes

اوبونتو به‌صورت پیش‌فرض از تمامی فناوری‌های مدرن وب و DevOps پشتیبانی می‌کند. شما می‌توانید در کمتر از ۱۰ دقیقه یک LAMP/LEMP Stack (ترکیب لینوکس، Apache/Nginx، MySQL، PHP) راه‌اندازی کنید.
ابزارهایی مانند Docker و Kubernetes نیز روی اوبونتو به‌صورت Native اجرا می‌شوند. این فناوری‌ها مدیریت کانتینرها و خوشه‌های سرور را ساده می‌کنند. برای مثال، می‌توانید با یک دستور ساده، یک پایگاه داده Redis یا MongoDB را در Docker مستقر کنید.
همچنین، پشتیبانی از پروتکل‌هایی مانند HTTP/3 و QUIC در Nginx، سرعت بارگذاری وب‌سایت‌ها را بهینه می‌کند. این ویژگی برای سئو و تجربه کاربری حیاتی است.

تفاوت سرور مجازی اوبونتو با سرور اختصاصی

سرور مجازی اوبونتو (Ubuntu VPS) و سرور اختصاصی هر دو برای میزبانی برنامه‌ها، وب‌سایت‌ها یا سرویس‌های آنلاین استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌های کلیدی در ساختار، هزینه و کاربرد دارند. سرور مجازی اوبونتو در واقع بخشی از یک سرور فیزیکی است که با فناوری مجازی‌سازی به چندین بخش تقسیم شده و هر بخش به صورت مستقل عمل می‌کند. این یعنی منابع سخت‌افزاری مانند CPU، RAM و فضای ذخیره‌سازی بین کاربران به اشتراک گذاشته می‌شود، اما محیط هر کاربر از نظر نرم‌افزاری کاملاً ایزوله است. در مقابل، سرور اختصاصی یک دستگاه فیزیکی کامل است که تمام منابع آن تنها در اختیار یک کاربر قرار می‌گیرد و هیچ اشتراکی با دیگران ندارد.
از نظر هزینه، سرور مجازی اوبونتو بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر است، چرا که شما تنها برای بخشی از منابع پرداخت می‌کنید. اما سرور اختصاصی به دلیل اختصاصی بودن تمام منابع، قیمت بالاتری دارد و معمولاً برای سازمان‌های بزرگ، اپلیکیشن‌های سنگین یا پایگاه‌داده‌های حجیم استفاده می‌شود. در زمینه عملکرد، سرور اختصاصی قدرت پردازشی و ثبات بیشتری دارد، زیرا منابع سخت‌افزاری تحت تأثیر کاربران دیگر قرار نمی‌گیرد. در حالی که در VPS، اگر کاربران همسایه از منابع اشتراکی بیش از حد استفاده کنند، ممکن است عملکرد سرور شما مختل شود.
از جنبه امنیت، سرور اختصاصی به دلیل عدم اشتراک سخت‌افزار، سطح امنیت فیزیکی بالاتری دارد و خطر حملات همسایه (Noisy Neighbor) در آن صفر است. اما سرور مجازی اوبونتو با وجود اشتراک منابع، با ابزارهای مجازی‌سازی پیشرفته مانند KVM یا VMware و تنظیمات امنیتی لینوکس، محیطی امن فراهم می‌کند.

تفاوت سرور مجازی اوبونتو خارج و سرور مجازی اوبونتو ایران

در مسیر انتخاب بهترین سرور مجازی اوبونتو، انتخاب دیتاسنتر ایران یا خارج از کشور یکی از مهم‌ترین تصمیماتی است که هم روی کیفیت و عملکرد سرور اثرگذار است و هم می‌تواند باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های پروژه شود. چند مورد از مهم‌ترین تفاوت‌های انتخاب دیتاسنتر ایران و خارج از کشور در ادامه توضیح داده شده‌است تا با استفاده از آن بتوانید انتخاب بهینه‌تری داشته باشید:

۱- تفاوت در پینگ (Ping)

انتخاب بین سرور مجازی اوبونتو خارج از ایران یا داخلی، به نیازها و موقعیت جغرافیایی کاربران شما بستگی دارد. اولین تفاوت اصلی در پینگ و تأخیر شبکه است. پینگ سرورهای داخل ایران به دلیل فاصله فیزیکی کمتر، بین ۵ تا ۵۰ میلی‌ثانیه است. در مقابل، سرورهایی که دیتاسنتر آن‌ها در کشورهای خارجی مانند آلمان یا آمریکا قرار دارد، پینگ بالاتری بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلی‌ثانیه ایجاد می‌کنند. این موضوع می‌تواند روی تجربه کاربری مشتریان وب‌سایت شما اثر بگذارد.

۲- نیم‌بها بودن هزینه مصرف اینترنت

از نظر هزینه اینترنت، استفاده از سرور مجازی اوبونتو ایران یک مزیت بزرگ دارد؛ بسیاری از اپراتورهای داخلی ترافیک داده‌های منتقل شده از سرورهای داخلی را نیم‌بها محاسبه می‌کنند. این موضوع برای کسب‌وکارهایی با بازدیدکنندگان زیاد یا اپلیکیشن‌های پرمصرف مثل استریم ویدیو (Video Streaming) می‌تواند صرفه‌جویی قابل ملاحظه‌ای ایجاد کند. اما سرورهای خارجی چنین مزیتی ندارند و تمام ترافیک با نرخ کامل محاسبه می‌شود.

۳- مسئله تحریم در سرورهای خارجی

مشکل تحریم‌ها نیز یکی از چالش‌های سرورهای خارجی است. بسیاری از ارائه‌دهندگان خارجی مثل AWS یا DigitalOcean به کاربران ایرانی اجازه ثبت‌نام نمی‌دهند یا حساب‌های آن‌ها را بدون هشدار مسدود می‌کنند. حتی اگر بتوانید سرور را فعال کنید، در پرداخت هزینه یا دریافت پشتیبانی فنی با مشکل مواجه می‌شوید. در مقابل، سرورهای داخلی این ریسک را ندارند و پرداخت ریالی را می‌پذیرند.
حتی اگر قصد داشته باشید تا از طریق شرکت‌های هاستینگ ایرانی، سرور مجازی با دیتاسنتر خارج را خریداری کنید، باید بدانید که در مواقع حساس و در صورت قطع اینترنت بین‌الملل، کاربران امکان دسترسی به سایت شما را ندارند.

۴- مدیریت سرور

از نظر مدیریت سرور، سرورهای خارجی معمولاً زیرساخت پیشرفته‌تری دارند. مثلاً امکان انتخاب دیتاسنتر در ده‌ها کشور، پشتیبانی از آخرین فناوری‌ها مثل NVMe یا GPUهای مجازی و ابزارهای خودکار مانند Auto-Scaling در اختیار شماست. اما سرورهای داخلی ممکن است در ارائه سخت‌افزارهای به‌روز یا پهنای باند بین‌المللی محدودیت داشته باشند.
بنابراین به‌عنوان یک پیشنهاد، اگر مخاطبان اصلی شما در ایران هستند و به سرعت دسترسی و هزینه‌های عملیاتی پایین نیاز دارید، سرور مجازی اوبونتو داخلی گزینه بهتری است. اما اگر هدف شما خدمات‌رسانی به کاربران خارج از ایران، دسترسی به فناوری‌های روز یا رفع محدودیت‌ها و تحریم‌ها برای اهدافی مانند ترید است، سرورهای خارجی اولویت دارند.

تفاوت سرور مجازی اوبونتو و سرور ابری

سرورهای ابری و مجازی، دو نوع بسیار مهم سرور هستند که هر یک ویژگی‌هایی دارند و برای کاربردهایی مناسب هستند. اگر شما هم بین انتخاب سرور مجازی اوبونتو و سرور ابری مردد هستید، اطلاعات این بخش می‌تواند شما را به یک جمع‌بندی دقیق برساند:

۱- مقیاس‌پذیری

سرورهای ابری لینوکس به‌صورت تخصصی برای مقیاس‌پذیری (Scalability) طراحی شده‌اند. شما می‌توانید در لحظه و بدون Downtime، منابعی مانند CPU، RAM یا فضای ذخیره‌سازی را افزایش یا کاهش دهید. اما سرور مجازی اوبونتو معمولاً مقیاس‌پذیری محدودتری دارد. افزایش منابع نیاز به ارتقای دستی پلن و گاهی انتقال داده به سرور جدید دارد که ممکن است باعث قطعی موقت شود. با این حال، برخی ارائه‌دهندگان VPS امکان مقیاس افقی را با ابزارهایی مانند Load Balancer فراهم می‌کنند.
از طرف دیگر در معماری ابری، منابع از طریق چندین سرور فیزیکی توزیع می‌شوند، بنابراین احتمال اختلال ناشی از خرابی سخت‌افزار به حداقل می‌رسد. اما در VPS، وابستگی به یک سرور فیزیکی واحد ممکن است ریسک ایجاد کند.

۲- سازگاری نرم‌افزاری

سرور مجازی اوبونتو به‌طور خاص روی توزیع اوبونتو متمرکز است و دسترسی به هزاران بسته نرم‌افزاری از طریق مخازن (Repository) رسمی اوبونتو را فراهم می‌کند. این سرورها برای توسعه‌دهندگانی که از ابزارهای خاص اوبونتو مثل Snap استفاده می‌کنند، کاملاً ایده‌آل هستند.
سرور ابری لینوکس ممکن است از چندین توزیع مختلف (مانند CentOS، Debian یا Fedora) پشتیبانی کند. این انعطاف برای سازمان‌هایی که نیاز به اجرای نرم‌افزارهای خاص یک توزیع دارند، مفید است. اما مدیریت چندین توزیع مختلف می‌تواند پیچیدگی‌های فنی ایجاد کند.
همچنین هر دو سرویس از Docker، Kubernetes و دیگر ابزارهای متن‌باز پشتیبانی می‌کنند، اما سرورهای ابری معمولاً یکپارچگی بهتری با سرویس‌های مدیریت شده مانند AWS ECS دارند.

۳- امنیت

سرور مجازی اوبونتو با ابزارهای داخلی مانند UFW، AppArmor و Livepatch، امنیت بالایی را ارائه می‌دهد. همچنین، جامعه بزرگ اوبونتو به‌روزرسانی‌های امنیتی سریع و مستمر را تضمین می‌کند. اما در سرورهای ابری لینوکس، امنیت اغلب توسط ارائه‌دهنده سرویس مدیریت می‌شود. این سرویس‌ها لایه‌های امنیتی اضافه مانند فایروال‌های شبکه پیشرفته، رمزگذاری خودکار داده‌ها و احراز هویت چندعاملی (MFA) را ارائه می‌دهند.
باید به این نکته توجه کنید که هم سرورهای ابری لینوکس و هم سرور مجازی اوبونتو، امنیت فوق‌العاده بالایی دارند، اما با این حال سرورهای ابری با توجه به معماری توزیع شده، امکانات بهتری برای مدیریت حملات سایبری مانند حملات DDoS دارند.

۴- هزینه

سرورهای مجازی اوبونتو معمولاً با پلن‌های ثابت قیمت‌گذاری می‌شوند؛ به این معنی که شما ماهانه یا سالانه هزینه مشخصی را برای منابع از پیش تعیین‌شده (مانند CPU، RAM و فضای ذخیره‌سازی) پرداخت می‌کنید. این مدل برای پروژه‌هایی با نیازهای پایدار و قابل پیش‌بینی مناسب است، چرا که هزینه‌ها همواره ثابت می‌ماند و نگرانی از افزایش ناگهانی صورتحساب وجود ندارد. اما اگر به منابع بیشتری نیاز پیدا کنید، باید به صورت دستی پلن خود را ارتقا دهید که ممکن است همراه با قطعی موقت باشد.
در مقابل، سرورهای ابری عموماً مبتنی بر پرداخت به‌ازای مصرف (Pay-as-you-go) عمل می‌کنند. یعنی هزینه نهایی شما براساس میزان دقیق استفاده از منابعی مانند قدرت پردازنده، ترافیک شبکه، فضای ذخیره‌سازی و حتی مدت زمان فعالیت سرور محاسبه می‌شود. این انعطاف‌پذیری برای کسب‌وکارهایی مثل فروشگاه‌های فصلی که با نوسان ترافیک روبه‌رو هستند، مزیت بسیار مناسبی است. اما اگر استفاده از منابع خارج از پیش‌بینی باشد، ممکن است هزینه‌ها به شکل غیرمنتظره‌ای افزایش یابند.
نکته کلیدی این است که سرورهای مجازی اوبونتو برای بودجه‌های ثابت و پروژه‌های کم‌نوسان طراحی شده‌اند، در حالی که سرورهای ابری با مدل پرداخت متغیر، به کاربران اجازه می‌دهند هزینه را با نیازهای واقعی هماهنگ کنند.

۵- کنترل پنل

اگر جزو کاربران غیرفنی سرورها هستید، برای مدیریت و کنترل سرور، باید از کنترل‌پنل‌ها استفاده کنید. دایرکت ادمین، سی‌پنل و پلسک، سه کنترل‌پنل محبوب هستند که هم برای مدیریت سرورهای ابری و هم سرورهای مجازی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اما تفاوت سرورهای ابری و مجازی، در ابزارهای تخصصی CLI مانند AWS CLI یا gcloud هستند که برای مدیریت پیشرفته سرورهای ابری، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. با این حال کار با این ابزار، نیاز به دانش تخصص دارد.
علاوه بر تفاوت‌هایی که تا این قسمت در مورد آن‌ها توضیح داده شد، بین سرورهای ابری و سرورهای مجازی، چند تفاوت کلیدی دیگر هم وجود دارد:

• سخت‌افزار اختصاصی: سرورهای ابری لینوکس معمولاً به سخت‌افزار فیزیکی خاصی وابسته نیستند، اما سرورهای VPS اوبونتو ممکن است روی سرورهای قدیمی‌تر اجرا شوند.
• افزونگی داده (Data Redundancy): سرورهای ابری به‌صورت خودکار داده‌ها را در چندین منطقه جغرافیایی کپی می‌کنند، در حالی که در VPS، این قابلیت نیاز به تنظیمات دستی دارد.
• سطح دسترسی: سرورهای VPS اوبونتو اغلب دسترسی روت کامل ارائه می‌دهند، اما در سرورهای ابری ممکن است دسترسی به لایه‌های زیرساختی محدود شود.

جدول مقایسه سرور ابری لینوکس و سرور مجازی اوبونتو

در جدول زیر، تمام اطلاعات ارائه شده در قسمت قبلی برای تفاوت‌های بین سرور ابری لینوکس و سرور مجازی اوبونتو، درج شده‌است. این جدول به شما کمک می‌کند تا این تفاوت‌ها را به‌صورت خلاصه با هم مقایسه کنید و بهترین سرور را برای نیاز خود انتخاب کنید:

معیار	سرور ابری لینوکس	سرور مجازی اوبونتو
مقیاس‌پذیری	افزایش یا کاهش منابع در لحظه بدون Downtime	نیاز به ارتقای دستی و احتمال Downtime
سازگاری	پشتیبانی از چندین توزیع لینوکس	متمرکز بر اوبونتو و ریپوزیتوری‌های آن
امنیت	لایه‌های امنیتی پیشرفته توسط شرکت‌های هاستینگ	وابسته به تنظیمات کاربر
هزینه	پرداخت به‌ازای مصرف	هزینه ثابت ماهانه یا سالانه
کنترل پنل	ابزارهای مدیریتی یکپارچه مثل AWS Console	نیاز به نصب کنترل پنل خارجی
پرداخت	انعطاف‌پذیر مبتنی بر مصرف	ثابت
سخت‌افزار	مجازی‌سازی پیشرفته وابستگی کم	وابسته به سخت‌افزار فیزیکی

سرور مجازی اوبونتو با آی پی ثابت

سرور مجازی اوبونتو معمولاً به‌صورت پیش‌فرض با آی پی ثابت ارائه می‌شوند، اما این موضوع بستگی به سیاست‌های ارائه‌دهنده سرویس دارد. آی پی ثابت به این معناست که آدرس اینترنتی سرور شما تغییر نمی‌کند و همیشه ثابت باقی می‌ماند؛ برخلاف آی پی داینامیک که ممکن است پس از هر راه‌اندازی مجدد یا بازه زمانی مشخص تغییر کند. این ویژگی برای سرویس‌هایی که نیاز به اتصال پایدار و قابل اعتماد دارند، مانند سرورهای تجاری یا برنامه‌های تحت وب یک نیاز مهم است. اگر قصد دارید از سرور مجازی اوبونتو استفاده کنید، حتماً از ارائه‌دهنده خود درباره ثابت بودن آی پی اطمینان حاصل نمایید.
از مهمترین کاربردهای سرور مجازی اوبونتو با آی پی ثابت، فعالیت در حوزه‌های مالی مانند ترید در بازارهای بین‌المللی فارکس، رمزارزها، بورس و … است. تریدرها به اتصالی پایدار با کمترین تاخیر نیاز دارند تا از نوسانات لحظه‌ای بازار جا نمانند. آی پی ثابت همچنین امکان احراز هویت امن در پلتفرم‌های معاملاتی را فراهم می‌کند و ریسک مسدود شدن حساب به دلیل تغییرات آدرس آی پی را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، سرورهای مجازی با آی پی ثابت برای راه‌اندازی گیم سرورهای اختصاصی نیز ضروری هستند؛ زیرا بازیکنان باید بتوانند همیشه از طریق یک آدرس ثابت به سرور متصل شوند.
این سرورها برای خدمات حرفه‌ای مانند ایمیل سرورهای سازمانی، VPN اختصاصی یا میزبانی از وب‌سایت‌های پرترافیک نیز گزینه‌ای ایده‌آل محسوب می‌شوند. آی پی ثابت باعث می‌شود تنظیمات DNS، گواهی SSL و اتصال دامنه به سرور بدون مشکل انجام شود. همچنین، برای کسب‌وکارهایی که از APIهای خارجی استفاده می‌کنند، آی پی ثابت امکان ثبت آدرس در سرویس‌دهنده را فراهم کرده و از قطعی ارتباط جلوگیری می‌کند. بنابراین اگر به‌ فکر استفاده از بهترین سرور مجازی اوبونتو برای استفاده از سرویس‌هایی هستید که برای ایران محدود شده‌اند، حتماً باید از پلن‌های با آی پی ثابت استفاده کنید.

 

راهنمای خرید سرور مجازی اوبونتو

به‌عنوان آخرین قسمت از این مطلب، می‌خواهیم نکات مهم برای خرید بهترین سرور مجازی اوبونتو را توضیح دهیم؛ این نکات مستقیماً روی قیمت سرور مجازی اوبونتو اثرگذار است. البته باید این نکته را در هم در نظر داشته باشید که این اطلاعات، فقط برای راهنمایی عنوان شده و در نهایت این شما هستید که بر اساس نیاز خود تصمیم می‌گیرید که از چه سرور با چه مشخصاتی استفاده کنید.

۱- میزبانی از وب‌سایت‌های پربازدید

اگر هدف شما میزبانی از وب‌سایت‌های پربازدید یا فروشگاه‌های اینترنتی است، بهتر است از سرور مجازی اوبونتو با حداقل ۲ هسته CPU و ۴ گیگابایت RAM استفاده کنید. استفاده از وب‌سرورهای سبک مانند Nginx همراه با ابزارهای کشینگ (Caching) مثل Redis یا Memcached، مصرف منابع و قیمت سرور مجازی اوبونتو را بهینه‌تر می‌کند. پهنای باند نامحدود یا بالا با حداقل ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه نیز برای مدیریت ترافیک سنگین ضروری است.

۲- پردازش داده و مدیریت پایگاه‌داده

برای سرورهای دیتابیس مانند MySQL یا PostgreSQL، نیاز به پردازنده با حداقل ۴ هسته و ۴ تا ۸ گیگابایت RAM و فضای ذخیره‌سازی SSD با IOPS بالا دارید. پایگاه‌داده‌های رابطه‌ای (Relational Databases) به دلیل حجم بالای تراکنش‌ها، به سرعت خواندن و نوشتن دیسک وابسته هستند. استفاده از NVMe به جای SSD معمولی می‌تواند عملکرد را تا ۵ برابر افزایش دهد.
هزینه سرور مجازی اوبونتو برای این موارد معمولاً از ۳۰ دلار ماهانه شروع می‌شود. اگر داده‌های حساس دارید، حتماً پلن‌های شامل پشتیبان‌گیری خودکار را انتخاب کنید تا از هزینه‌های احتمالی ناشی از از دست رفتن اطلاعات جلوگیری شود.

۳- توسعه نرم‌افزار و محیط‌های آزمایشی

اگر برای توسعه نرم‌افزار یا تست اپلیکیشن‌ها نیاز به سرور دارید، پیکربندی ۲ هسته CPU و ۴ گیگابایت RAM برای این نیاز کافی است. ابزارهایی مانند Docker یا Kubernetes روی اوبونتو به‌راحتی نصب می‌شوند و امکان شبیه‌سازی محیط تولید را فراهم می‌کنند. همچنین، دسترسی روت کامل برای نصب کتابخانه‌های خاص ضروری است.
قیمت سرور مجازی اوبونتو برای این کاربری معمولاً بین ۵ تا ۱۵ دلار ماهانه است. برخی ارائه‌دهندگان امکان پرداخت ساعتی (Hourly Billing) را نیز فراهم می‌کنند که برای پروژه‌های کوتاه‌مدت مقرون‌به‌صرفه است.

۴- فعالیت در بازارهای مالی و ترید

تریدرها به سرورهایی با پینگ زیر ۳۰ میلی‌ثانیه به پلتفرم‌های معاملاتی نیاز دارند. انتخاب دیتاسنتر نزدیک به سرورهای بروکر (مثلاً آلمان یا سنگاپور) و استفاده از سرویس‌های با با آپتایم بالا برای این موارد بسیار ضروری است. حداقل پیکربندی پیشنهادی برای این کاربرد هم ۲ هسته CPU و ۴ گیگابایت RAM است.
قیمت سرور مجازی اوبونتو برای فعالیت در بازارهای مالی و ترید، معمولاً بین ۲۰ تا ۵۰ دلار در هر ماه متغیر است.

۵- پردازش‌های سنگین مانند هوش مصنوعی و رندرینگ

پروژه‌های هوش مصنوعی، یادگیری ماشین یا رندرینگ ویدیو به GPUهای مجازی، حداقل ۸ هسته CPU و ۱۶ گیگابایت RAM نیاز دارند. استفاده از فناوری‌هایی مانند CUDA روی اوبونتو، سرعت پردازش مدل‌های پیچیده را افزایش می‌دهد. فضای ذخیره‌سازی نیز باید حداقل ۲۰۰ گیگابایت باشد.
قیمت سرور مجازی اوبونتو برای این کاربری از ۸۰ دلار ماهانه آغاز می‌شود. برخی سرویس‌ها مانند AWS EC2** یا Google Cloud امکان انتخاب GPUهای اختصاصی مثل NVIDIA Tesla را فراهم می‌کنند که هزینه را به ۲۰۰ دلار ماهانه یا بیشتر افزایش می‌دهد.
در جدول زیر، اطلاعات عنوان شده در این قسمت به‌صورت خلاصه درج شده‌است:

نیاز کاربری	پیکربندی پیشنهادی	قیمت ماهانه (دلار)	نکات کلیدی
میزبانی وب‌سایت	۲CPU/۴GB RAM/۵۰GB SSD	۱۰ – ۳۰	پهنای باند نامحدود
پایگاه داده	۴CPU/۸GB RAM/۱۰۰GB NVMe	۳۰ – ۵۰	IOPS بالا + پشتیبان‌گیری
توسعه نرم‌افزار	۲CPU/۴GB RAM/۲۵GB SSD	۵ – ۱۵	دسترسی روت + Docker
ترید و بازارهای مالی	۲CPU/۴GB RAM/۵۰GB SSD	۲۰ – ۵۰	پینگ زیر ۳۰ms + دیتاسنتر نزدیک به بروکر
هوش مصنوعی و رندرینگ	۸CPU/۱۶GB RAM/۲۰۰GB SSD + GPU	۸۰ – ۲۰۰	پشتیبانی از CUDA/NVIDIA
پروژه‌های امنیتی	۴CPU/۸GB RAM/۱۰۰GB SSD	۵۰ – ۱۵۰	رمزگذاری + دیتاسنتر امن

جمع‌بندی

بهترین سرور مجازی اوبونتو ترکیبی از قدرت سخت‌افزاری، امنیت بالا و قیمت منطقی است که دقیقاً با نیازهای پروژه شما هماهنگ باشد. چه هدف شما میزبانی یک وب‌سایت پربازدید باشد، چه توسعه نرم‌افزارهای پیچیده یا ترید در بازارهای مالی، انتخاب منابع سخت‌افزاری مناسب و موقعیت دیتاسنتر، تعیین‌کننده موفقیت شماست. در این مطلب از بلاگ پارس‌پک در مورد همین مسئله با شما صحبت کرده و نکات مهمی را در مورد VPS اوبونتو، از کنترل‌پنل و سیستم‌عامل گرفته تا نکات مهم برای خرید، به‌صورت کامل توضیح داده‌ایم.

سؤالات متداول

سرور مجازی اوبونتو چیست؟

یک محیط مجازی مبتنی بر سیستم‌عامل اوبونتو سرور (Ubuntu Server Edition) که منابع سخت‌افزاری یک سرور فیزیکی را با استفاده از فناوری مجازی‌سازی (Virtualization) بین چند کاربر مختلف و در یک محیط ایزوله، به اشتراک می‌گذارد.

دلیل محبوبیت سیستم‌عامل اوبونتو در سرورهای مجازی چیست؟

سیستم‌عامل اوبونتو پشتیبانی بلندمدت (TLS) را به کاربران ارائه می‌کند. همچنین وجود جامعه فعال و بزرگ توسعه‌دهندگان، امنیت بالا و سازگاری با ابزارهای متن‌باز مانند داکر (Docker) و کوبرنتیز (Kubernetes)، اوبونتو را به‌عنوان یک سیستم‌عامل محبوب برای استفاده روی سرورهای مجازی تبدیل کرده است.

چگونه بهترین سرور مجازی اوبونتو را انتخاب کنیم؟

برای انتخاب بهترین سرور مجازی اوبونتو، ابتدا باید نیازهای خود را از نظر منابع شناسایی کنید و پس از تصمیم‌گیری در مورد منابع سخت‌افزاری، در مورد موقعیت دیتاسنتر و نوع کنترل‌پنل برای مدیریت سرور تصمیم‌گیری کنید.

آیا سرور مجازی اوبونتو برای ترید مناسب است؟

اگر چه پیشنهاد می‌شود برای ترید از سرور ویندوز استفاده کنید، اما سرور مجازی اوبونتو هم می‌تواند به‌عنوان یک جایگزین برای ترید و فعالیت در بازارهای مالی استفاده شود. البته با توجه به وجود تحریم‌ها، حتماً توجه داشته باشید که دیتاسنتر سرور ترید باید خارج از کشور و تا حد ممکن نزدیک به سرورهای بروکر انتخابی‌تان باشد.